کوچه چهنو۴ در خیابان امامرضا(ع) که این روزها تابلوی «مهراندیش» بر دیوار آن نصب شده، روزگاری محل سکونت دراویش بوده و بههمیندلیل هم در نزد قدیمیترهای مشهد به این نام معروف بوده است.
تغییرات رخداده در ساختار اجتماعی و انسانی شهر مشهد، بهحدی زیاد است که بسیاری از کوچهها و مسیرهای بافت صفوی یا دقیقتر بگوییم شاهطهماسبی شهر، در یک سردرگمی خاص بین دیروز و امروز گرفتار شدهاند.
«گر مرا بکشند، قطرات خونم کلمه ایران را ترسیم خواهند کرد و اگر بسوزانندم، خاکسترم نام وطن را تشکیل خواهد داد»؛ این جملات معروفترین یادگار باقیمانده از کلنل محمدتقیخان پسیان است.
بازخوانی آنچه علامه محمدرضا حکیمی درباره مشهد گفته است تا حد بسیاری مخاطب را با افراد و حلقههای دینی این شهر در دهه ۲۰ تا اواخر ۴۰ قرن ۱۴ خورشیدی آشنا میکند.