امروز دهم دی‌ماه است؛ روزی که بناست و امید می‌رود روز ملی مشهد در تقویم باشد و همانند چراغی توجهات و نگاه‌ها را به‌سمت شهر سلطان سریر ارتضی جلب کند.
تعیین روز ملی به نام کلان‌شهر‌های بزرگ، سنتی است که در همه کشور‌های جهان برقرار است و در آن روز به معرفی ویژگی‌ها و تاریخ شهر می‌پردازند.
مشهد دارای ظرفیت‌های عظیم فرهنگی، دینی، تاریخی و سیاسی است که متأسفانه تاکنون آن‌طور‌که باید، مورد‌توجه قرار نگرفته است.
روز ملی مشهد اگر در شورای فرهنگ عمومی کشور مصوب و نام‌گذاری شود و به‌صورت شعاری با آن برخورد نشود، می‌تواند بسترساز پیشرفت همه‌جانبه شهر مقدس مشهد باشد.
البته مقارن با تصویب این تاریخ به نام روز ملی مشهد، باید سیاست‌های بلندمدت مربوط به این روز، اهداف و راهبرد‌ها نیز دقیق مشخص باشد.
باور بنده این است که مشهد شهری ملی نیست، بلکه به‌مثابه یک جهان‌شهر است که اقتضائات خاص خودش را می‌طلبد؛ بنابراین نام‌گذاری چنین‌روزی به نام مشهد در تقویم کشور می‌تواند توجه‌ها را بیش‌از‌پیش به آن جلب کند و شرایط متفاوتی را برایش رقم بزند.
این بستری است که در‌راستای آن عناصر هویتی شهر مشهد و همه ظرفیت‌ها از‌جمله ظرفیت‌های اقتصادی را می‌توان فعال کرد؛ البته عنصر اصلی هویتی مشهد یعنی همان عنصر زیارتی مشهد نیز می‌تواند بیش از پیش فعال شود.
همه باور داریم که مشهد باوجود همه ظرفیت‌ها و فرصت‌های عظیمی که دارد، آن‌طور‌که باید، از سمت‌وسوی متولیان امر در کشور به آن توجه نشده است که این نام‌گذاری می‌تواند بسترساز این تغییر نگاه باشد.
این اتفاق ان‌شاءا... اگر رقم بخورد، حتی به‌صورت نمادین هم اگر باشد، اتفاقات خوبی را به‌دنبال جلب‌توجهات بیشتر رقم خواهد زد.
باید بدانیم این مهم و خواسته فقط خواسته مردم مشهد و استان نیست، بلکه همه مردم ایران نسبت به شهر مشهد به‌دلیل وجود مضجع منور آقا علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) عرق دارند. در‌واقع حتی شیعیان دنیا نسبت به این شهر عرق دارند و سرنوشت این شهر برایشان مهم است و ریزه‌خوار این امام همام هستند.
امیدواریم بشود آنچه باید بشود.