به گزارش شهرآرانیوز، رسانه‌های پاکستانی لحظاتی پیش اعلام کردند که ژنرال «پرویز مشرف» حاکم نظامی سابق این کشور در سن ۷۹ سالگی و پس از یک دوره طولانی بیماری، درگذشت.
براساس گزارش منابع خبری پاکستان، ژنرال مشرف پس از مدت‌ها بیماری صعب العلاج در یکی از بیمارستان‌های شهر دبی بستری و سرانجام امروز فوت کرد.
ماه‌های اخیر خانواده حاکم نظامی سابق پاکستان اعلام کرد که وضعیت ژنرال مشرف بحرانی است و وی مبتلا به یک بیماری نادر (آمیلوئیدوز) شده است.
به گزارش شهرآرانیوز، پرویز مشرف متولد ۱۱ اوت ۱۹۴۳، دوازدهمین رئیس‌جمهور پاکستان بود. او همچنین رئیس ستاد ارتش پاکستان و نیز چهارمین ژنرال پاکستانی بود که در پی کودتا، به مدت ۹ سال بر این کشور حکومت کرد. مشرف در تاریخ ۱۲ اکتبر ۱۹۹۹ با برکنار کردن نواز شریف نخست‌وزیر منتخب به قدرت رسید و به این وسیله عالی‌ترین مقام اجرائی کشور را تصاحب کرد. پس از آن و در پی انجام یک همه‌پرسی که در تاریخ ۲۰ ژوئن ۲۰۰۱ برگزار شد، خود را رئیس‌جمهور پاکستان اعلام کرد.
او سرانجام در پی تهدید جناح‌های مخالف خود در پارلمان پاکستان مبنی بر استیضاح و برکناری وی از مقام ریاست جمهوری در ۱۸ اوت ۲۰۰۸ استعفای خود از پست ریاست جمهوری در یک نطق تلویزیونی اعلام کرد. در ۲۹ می ۲۰۱۹ خبر درگذشت پرویز مشرف منتشر شد، اما این خبر بلافاصله تکذیب شد.
پیشینه خانوادگی
پرویز مشرف دومین فرزند از جمع سه پسر خانواده‌است که در ۱۱ اوت ۱۹۴۳ در نهر والی هاولی واقع در منطقه دریاگنج نزدیک دهلی و در هندوستان تحت حاکمیت انگلستان متولد شد. پس از تقسیم هندوستان، همراه با والدین خود به پاکستان مهاجرت و در کراچی سکنی گزید. او وابسته به جامعه مسلمان اردو زبان مهاجر است. مشرف از خانوادهٔ متوسط سطح پایینی است. پدرش سید مشرف‌الدین، به عنوان منشی سفارت پاکستان در ترکیه کار می‌کرد.
او سال‌های نخستین زندگی خود را از ۱۹۴۹ تا ۱۹۵۶ میلادی در ترکیه گذراند. همسر مشرف، بیگم صهبا از اهالی اوکاره در پنجاب پاکستان است. آن‌ها دو فرزند دارند: پسرشان به نام بلال مشرف که در سن‌خوزه کالیفرنیا مشغول به اداره صندوق‌های سرمایه‌گذاری برای پدر است. فرزند دیگر دختری است به نام آیلا رضا که در کراچی پاکستان چندین کار تجاری و سازمان غیرانتفاعی را اداره می‌کند. دو فرزند مشرف، هرکدام خود صاحب دو فرزند هستند.
جوانی
مشرف وارد دبیرستان سن پاتریک، کراچی شد، و در سال ۱۹۵۸ پیش از پیش از آنکه در کالج مسیحی فورمن در لاهور حضور یابد، از آن فارغ‌التحصیل شد.
شغل نظامی
درسال ۱۹۶۱، او وارد دانشکده نظامی پاکستان در کاکول شد، و در دوره ۱۱ ام آن در کلاسش فارغ‌التحصیل شد و سپس در واحد توپخانه آن به خدمت پذیرفته شد. به عنوان فارغ‌التحصیل از کالج کارمندی کوئتا، و کالج دفاع ملی در راولپندی، مشرف از کالج سلطنتی تحقیقات دفاعی بریتانیای کبیر نیز فارغ‌التحصیل شد. در سال ۱۹۶۵، مشرف در خاطرات خود فاش می‌کند که او با گرفتن مرخصی غیرمجاز، قرار بود تا در یک دادگاه نظامی به خاطر آن احضار شود، اما به خاطر جنگ با هندوستان موضوع آن لغو شد.
مشرف در جنگ هند- پاکستان در سال ۱۹۶۵ به عنوان ستوان دو در یگان میدانی توپخانه شماره ۱۶ حضور داشت. یگان او به عنوان مأمور بخشی از رسته نظامی اول در تهاجم در ناحیه خمکاران فعالیت می‌نمود که حمله اصلی را علیه ارتش هند برنامه‌ریزی کرد. او با وجود احراز امتیاز و برتری عمده از لحاظ نظامی اولین واحد مسلح (با نام "غرور ارتش پاکستان") متحمل شکست سختی شد و خمکاران به گورستان تانک‌های پاکستانی تبدیل شد.
بعدها، در جنگ ۱۹۷۱ هند- پاکستان او به عنوان فرمانده یگان (واحد نظامی) | یگان در گروه خدمات ویژه | SSG گردان نظامی کماندو‌ها خدمت نمود. اصولاً برنامه‌ریزی شده بود که در کنار نیرو‌های یگان خدمات ویژه بر فراز پاکستان شرقی پرواز کند، اما او به پنجاب فراخوانده شد زمانی که جنگ به پایان رسید و تمام پرواز‌ها به هندوستان لغو شد. او سپس اذعان داشت که "شکست خورده و گریست".
سپس او فرمانده یگان‌های توپخانه شد، در آنجا شد پس از آن تیپ توپخانه و سپس فرمانده واحد سواره نظام شد. در ارتقاء به درجه سرلشگری در ۱۵ ژانویه ۱۹۹۱، او فرمانده واحد سولره نظام بود. سپس، در ۲۱ اکتبر ۱۹۹۵، او به مقام سپهبدی و فرماندهی سپاه یکی رسید.
در سال ۱۹۹۸، در پی بازنشستگی ژنرال جهانگیر کرامت، او شخصاً از سوی نخست‌وزیر نواز شریف به مقام دیگر افسران عالی رتبه ارتشی دست یافت، و فرماندهی کل ارتش را به دست گرفت. در سال ۱۹۹۹، او ارتش پاکستان را طی درگیری کارجیل هدایت می‌کرد. ژنرال مشرف نیز دریگان خدمات ویژه حضور یافت و کماندو‌های پاکستانی را تعلیم داد.
کودتا
مشرف به‌طور رسمی در ۱۲ اکتبر ۱۹۹۹، (با استفاده از عنوان «رئیس اجرائی» و داشتن اختیارات گسترده) در پی کودتایی بدون خون‌ریزی رئیس حکومت پاکستان شد. در آن روز، نخست‌وزیر مشروطه پاکستان نواز شریف کوشید تا مشرف را کنار زده و به جای او رئیس سازمان اطلاعات داخلی پاکستان خواجه زین الدین را بر سر کار آورد.
مشرف که خارج از کشور بود، با یک پرواز هوایی بازرگانی وارد پاکستان شد. ژنرال‌های بالا‌رتبه ارتش از پذیرش برکناری مشرف خودداری کردند. شریف به فرودگاه کراچی دستور داد تا از فرود هواپیمای حامل مشرف جلوگیری کند، که پس از آن مجبور شد در آسمان‌های اطراف کراچی دور بزند. در کودتا، ژنرال‌ها دولت شریف را برکنار کرده و فرودگاه را تحت کنترل خود درآوردند. هواپیما تنها پس از آن که سوخت آن در حال اتمام بود، فرود آمد و مشرف کنترل دولت را در دست گرفت.
شریف در خانه خود زندانی بود و سپس به تبعید فرستاده شد. او و دیگر رهبران دموکراتیک در پی آن از ورود به پاکستان ممنوع شدند. بر اساس یک گزارش، مخالفت بین مشرف و شریف در حول این محور دور می‌زد که نخست وزیر منتخب دموکراتیک آن کشور به یافتن راه حلی دیپلماتیک برای درگیری تمایل داشت.
مشرف به‌طور رسمی در ۲۰ ژوئن ۲۰۰۱ درست چند روز پیش از دیدار مقرر خود برای مذاکره با هند در آگرا خود را رئیس‌جمهور پاکستان کرد.
انتخابات ریاست‌جمهوری
کمی پس از روی کار آمدن مشرف، بسیاری از مردم به دادگاه این کشور تقاضا‌هایی مبنی بر تعیین صلاحیت وی جهت احراز قدرت عرضه کردند. در ۱۲ می ۲۰۰۰، دادگاه عالی پاکستان به مشرف دستور داد تا در ۱۲ اکتبر ۲۰۰۲ انتخابات سراسری را برگزار کند. در تلاش برای مشروعیت دادن به ریاست‌جمهوری خود، او قول داد که به تلاشش پس از رسیدن به احیاء دموکراسی ادامه دهد، او همه پرسی را در ۳۰ آوریل، ۲۰۰۲ برای تمدید دوره ۵ساله ریاست جمهوری خود پس از انتخابات اکتبر برگزار کرد.
اما، همه‌پرسی توسط اکثریت گروه‌های سیاسی پاکستانی بایکوت شد، که بعدها شکایت کردند که انتخابات به شدت یک انتخابات صوری صوری بوده، و تعداد کل رأی‌دهندگان براساس بالاترین تخمین‌ها، ۳۰٪ یا کمتر بوده‌است. چند هفته بعد، مشرف در تلویزیون حاضر شد و به خاطر «اختلالات» در همه پرسی از مردم پوزش خواست.
مشرف در رسانه‌ها
در مجله تایم ۲۰۰۶ طبق نظرسنجی در مورد ۱۰۰ نفر از " مردمی که جهان ما را شکل می‌دهند"، او در رتبه سیزده قرار دارد. در سپتامبر۲۰۰۶، او اولین رئیس‌جمهور از یک کشور بود که در برنامه تلویزیونی "دیلی شو" شرکت کرد.
در فهرستی تحت عنوان «۱۰نفر از بدترین دیکتاتور‌های جهان» که توسط مجله (پاراد) در سال ۲۰۰۵ تهیه شده بود، پرویز مشرف برای اولین بار در رتبه ۷ قرار گرفت، در حالی که طی سال‌های قبل هرگز در چنین فهرستی قرار نگرفته بود. او نهایتاً در سال ۲۰۰۶ از این فهرست "حذف شد".
استعفاء و حکم اعدام
پرویز مشرف، سرانجام در ۱۸ اوت ۲۰۰۸، در یک سخنرانی تلویزیونی، استعفای خود را از مقام ریاست جمهوری پاکستان اعلام کرد. آقای مشرف با دفاع از عملکرد ۹ ساله دولت خود، گفت که به خاطر منافع کشور استعفاء می‌دهد و آینده خود را به قضاوت مردم واگذار می‌کند. او نخستین رئیس‌جمهور پاکستان بود که از این مقام کناره‌گیری کرد.
مشرف در دسامبر ۲۰۱۹ به صورت غیابی و در حالی که در دبی زندگی می‌کرد، به اعدام محکوم شد. دلیل محکومیت او، خیانت و تخلف از قانون اساسی کشور اعلام شد.