صفحه نخست

سیاست

اقتصاد

جامعه

فرهنگ‌وهنر

ورزش

شهرآرامحله

علم و فناوری

دین و فرهنگ رضوی

مشهد

چندرسانه‌ای

شهربانو

افغانستان

عکس

کودک

صفحات داخلی

روزنامه‌ای که با آن احساس غریبگی نکرده‌ام

  • کد خبر: ۱۶۵۷۵۶
  • ۰۳ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۸:۲۷
شهرآرا همیشه بوی دوستان شاعرم را می‌داده و برای من شبیه کافه‌ای آشنا در محله قدیمی‌نشین جوانی‌ام است.

آنچه رنگ و بوی مشهد و خراسان دارد و یادآور کوچه‌های به‌هم‌پیوسته و صمیمی شهر است برای من دوست‌داشتنی است. به‌ویژه اگر از جنس کاغذ و حروف به‌هم‌پیوسته پارسی باشد.

آنچه به یاد می‌آورم از شهرآرای روز‌های پیشین، در آن ساختمان قدیمی، در حوالی محله راه‌آهن، جمعی از نویسندگان و شاعران پرتلاش و جویای نام است که دغدغه‌مند هر خبری را پیگیر بودند تا صفحه‌آرای این روزنامه وزین باشند.

شهرآرا همیشه بوی دوستان شاعرم را می‌داده و برای من شبیه کافه‌ای آشنا در محله قدیمی‌نشین جوانی‌ام است.

همسایه مشهدی من که چهارده سال پیگیر شعرهایم بوده و هر جا اتفاق ادبی برایم رخ داده، جویای احوالات هنری‌ام شده است؛ آشنای قدیمی، وفادار و صمیمی.
روزنامه‌ای که با آن احساس غریبگی نکرده‌ام.

صفحه ادب و هنر وسعت خراسان بزرگ را به یاد می‌آورد، محافل ادبی استخوان‌دار مشهد را که زبان پارسی در آن می‌بالد و رشد می‌کند.

جوان‌ها در آن، مجالی برای عرضه آثار خود می‌یابند و شاعران نام‌آشنا، پنجره‌ای که می‌توان از آن در این روزگار بی‌حواس، ماه و خورشید آسمان ادبیات مشهد را رصد کرد.

همراه اهالی این شهر، محله به محله، میلان به میلان، خانه به خانه، هم‌نفس و هم‌قدم زیسته، با شادی‌ها و غم‌هایشان صفحه به صفحه آشنا و با خاطراتشان ورق به ورق همراه بوده است.

آشنای قدیمی، تولد چهارده‌سالگی‌ات مبارک.

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.