زینب (س)، شیرزن کربلا، بانوی مکرم و عزتمند اسلام با آن همه سابقه و درخشندگی، در روز‌های پایانی عمر خود به دلیل شرایط اوضاع سیاسی و اجتماعی بسیار خشن و ناجوانمردانه روزگار، در وضعیت مظلومانه‌ای قرار گرفت و دور از همه شیعیان و حامیان علوی و وفاداران حسینی چشم از دنیا بست. در رسای حضرت زینب (س) مطلب فراوان است. وی سومین فرزند حضرت فاطمه (س) و علی‌بن‌ابی‌طالب (ع) است که پس از شهادت پدرش در دفاع از دین و حقانیت اسلام و برادران خود، امام حسن (ع) و امام حسین (ع)، نقش ویژه‌ای داشت. به قول امام سجاد (ع)، به دلیل هوشمندی فوق‌العاده و قدرت شگرف مدیریت و پاسداری از آرمان‌های مقدس شهیدان کربلا، این زن دانشمند را عقیله بنی‌هاشم نامیدند. روایت زندگی این شیرزن همراه با احساس تعهد و مسئولیت به اسلام و ترک لذات به نفع هدفی متعالی بوده است. او در پررفت‌وآمدترین خانه محله بنی‌هاشم که خانه وحی و منور از رسالت و قرآن بود، چشم به جهان گشود. اعضای آن خانه همه از دانشمندان و قربانیان راه خدا هستند حضرت زینب (س) در سال پنجم هجرت در مدینه متولد شد و ۶ سال با جد بزرگوار خود، رسول خدا (ص)، زندگی کرد و نام ایشان را هم پیامبر (ص) برگزید. دخت بزرگ و شجاع علی (ع) با عبدا...، پسر جعفربن‌ابی‌طالب، ازدواج کرد و حاصل زندگی آن‌ها ۴ فرزند پسر به نام علی، عون، محمد و عباس و یک دختر به نام ام‌کلثوم بود. حضرت زینب (س) در طول زندگانی خود با بدترین حوادث و جریان‌های سیاسی و نظامی مواجه بود. در سال‌های آخر حیات ایشان واقعه کربلا رخ داد و اسلام با تمام وجود و لیاقتش در برابر تمام کفر و نابسامانی، قد برافراشت. حسین (ع)، نواده پیامبر (ص)، که تجلی اسلام راستین بود، به شهادت رسید، اما زینب (س) به این دلیل که مبادا خون برادر و دیگر شهیدان تباه گردد، نهضت حسین (ع) را در لباس پیغامبری ادامه داد. جاودانگی نهضت حسینی در گرو همت عالی زینب (س) به‌عنوان سخن‌گوی امام زمان خویش است. اگر زینب (س) نبود، بعد از قیام حضرت سیدالشهدا (ع) رستاخیزی چنان عظیم پدید نمی‌آمد. زیرا بدون زینب (س) هیچ کسی نمی‌توانست از یک حادثه بزرگ که در یک روز اتفاق افتاد، این همه پیام را به مقصد برساند. در واقعه کربلا زنان بسیاری حضور داشتند که با کمال اخلاص به تلاش می‌پرداختند، ولی هیچ‌کدام قدر و جلال زینب (س) را نداشتند و تنها حضور پیام‌رسان او در اسارت بود که پشتوانه شهادت شد و رونق نهضت حسینی را آشکار ساخت.
مشکلات و حوادث تلخ زندگی و مسافرت طولانی، زینب (س) را، چون فولادی آبدیده، مقاوم و استوار ساخته بود و کمتر مشکلی می‌توانست آن بانوی دانشمند و قهرمان را به زانو درآورد، اما با مرگ کاری نمی‌توان کرد. به همین دلیل دختر بزرگوار علی (ع) و زهرا (س) در پانزدهم رجب سال۶۲ هجری پس از سپری کردن یک عمر ۵۷ساله در راه مبارزه، جهاد و فداکاری با کمال شرافت، چشم از جهان فرو بست و دعوت لقاءا... را لبیک گفت. بانویی که شجاعت وی در کربلا گوش فلک را کر کرده بود و در اسارت دشمن غدار هیچ‌گاه کمر خم نکرده بود و جمله معروف وی (ما رأیت الا جمیلا) در کاخ عبیدا... بنزیاد همه را متحیر کرده بود. زنی که خطبه وی در مجلس یزید پیام‌آور واقعی عاشورا شد و کاخ بنی‌امیه را به لرزه درآورد. موضوع و محل وفات آن بانو در بین مورخان محل اختلاف است ولیکن آنچه مهم است، جایگاه و عظمت این بانو است که تاریخ باید بدان بپردازد و زندگی وی را برای جهانان ترسیم کند.