به گزارش شهرآرانیوز، ابوطالب مظفری، شاعر، پژوهشگر و از چهره‌های مشهور مهاجران افغانستانی با توجه به نزدیک شدن به انتخابات مجلس دوازدهم چند نکته را درباره مهاجران افغانستانی به نمایندگان مجلس یادآور شد که در ادامه می‌خوانیم:
گمان می‌کنم چند نکته باید موردتوجه نهادهای جمهوری اسلامی ایران از‌جمله نهاد مهم قوه مقننه که ربط و نسبتی با مهاجران برقرار می‌کنند،قرار گیرد. نخست اینکه با مهاجران نیز به‌عنوان یکی از امور مربوط به جامعه ایران برخورد کنند، یعنی نسبت‌به خواسته‌ها، نیازها و مشکلاتشان بی‌توجه نباشند و در راه دستیابی به خواسته‌های مهاجران نیز اگر قانونی وجود دارد، موردتوجه و عنایتشان قرار گیرد.
برخی از مشکلات مهاجران، مشکل مردم ایران نیز هست؛ زیرا این دو جامعه در تعامل با هم زندگی می‌کنند و اگر در امری با مشکل روبه‌رو باشند، مشکلات بسیاری برای هر دو طرف ایجاد خواهد شد. نمونه آن می‌شود اینکه مهاجران پس‌از سال‌ها زندگی در این خاک هنوز نمی‌توانند سندی به نام داشته باشند و مجبورند از فردی ایرانی بخواهند تا قانون را دور بزند. ازاین‌دست موارد کم نیست که نیازمند چاره‌اندیشی نمایندگان قانون‌گذار ایران است.
خواسته دیگر بسیاری از مهاجران این است که حداقل بین جامعه مهاجر نسبت‌به زمان حضورشان در ایران تفکیک قائل شوند. میان مهاجری که چهل‌سال می‌شود ساکن ایران است و حالا نسل دوم و سومش اینجا بزرگ شده و مهاجری که چند‌سال پیش به اینجا آمده است، تفکیک قانونی و حقوقی قائل شوند. خیلی از کشورها در این زمینه تفکیک دارند و برای مهاجرانی که چند‌سال است ساکن یک کشور هستند یا بچه‌هایشان در خاک آن کشور به دنیا می‌آیند، نگرش و حقوق متفاوت قائل می‌شوند. در جمهوری اسلامی ایران میان کسی که پدر و مادرش هر دو متولد ایران است و بچه مهاجری که تازه به ایران آمده، هیچ فرقی نیست.
نکته آخر اینکه موضوع فعالیت‌های فرهنگی و کار فرهنگیان افغانستانی در ایران کاملا مغفول مانده است. این جماعت نیز مانند دیگر اقشار جامعه باید مخارجشان را از جایی تأمین کنند. نهادهای فرهنگی و خود بنیاد مهاجران مجوز فعالیت رسمی ندارند و سال‌هاست بدون مجوز رسمی کار می‌کنند. باید برای این نهادها و این افراد هم فکری بشود. سخن و نمونه بسیار است، اما مجال بیشتر نیست.