به گزارش شهرآرانیوز، وسط ویرانهها ایستاده بودند و ناباورانه به آن منظره هولناک نگاه میکردند. آنچه حالا در قامت ساختمانهای سوخته و تخریبشده در مقابل چشمان بهتزدهشان قرار داشت، تا همین چند وقت قبل، بزرگترین و مجهزترین مجتمع بیمارستانی شهر غزه به حساب میآمد. برای جنایتکارترین ارتش تمام تاریخ، ۲هفته محاصره هم کافی بود تا با موشکباران و آتش زدن، نهفقط تمام ساختمانها و تجهیزات درمانی مجتمع بیمارستانی «شفا» را نابود کند بلکه از آنجا یک قتلگاه بسازد و با کشتار حدود ۴۰۰ نفر، جنایتی دیگر در کارنامه سیاه خود ثبت کند.
بعد از عقبنشینی نظامیان اسراییل از بیمارستان شفا و ورود مردم و اصحاب رسانه به این مرکز درمانی، درست در همان لحظاتی که همه از مواجهه با آن صحنههای آخرالزمانی و آن فاجعه انسانی باورنکردنی در شوک سنگینی فرو رفته بودند، یک اتفاق، آن فضای غمبار را شکست. شیرزنی از میان ویرانههای بیمارستان قیام کرد و با فریادهایش، پرده یأس و ناامیدی را از مقابل چشمهای همه کنار زد: «ایمانتان را تجدید و تقویت کنید. به خدا قسم که خدا ما را پیروز خواهد کرد. اگر با خدا باشیم، او ما را تنها نمیگذارد. سنت الهی، همین است. اگر درون خودمان را تغییر دهیم، پیروزی حاصل میشود.ای جوانان! فقط شما برای ما باقی ماندهاید و خدایی که از تمام دنیا قویتر است. بگویید یا الله! فرجی برای ما برسان...»
فریادهای آن بانوی مؤمن و صبور، تلنگری بود که خیلیها را نهفقط در غزه و خط مقدم جنگ با دشمنان صهیونیستی بلکه در کیلومترها دورتر هم، تکان داد و بهایمان و باورهایشان جان دوبارهای بخشید. اما در آن میان، همه مبهوت از هم میپرسیدند: اینهمه شجاعت و صبر، از کجا میآید؟! منشأ این بصیرت و روحیه تزلزلناپذیر، چه نیرویی است؟!
چند روز بعد، عکسی از خرابههای غزه در فضای مجازی به تمام دنیا مخابره شد که میتوانست جواب این سؤالات باشد. در خلال جستوجوها در ویرانههای به جا مانده از بیمارستان شفا برای یافتن پیکرهای شهدا، دستنوشتههای روی یکی از دیوارها توجه جستوجوگران را جلب کرد. در میان دلنوشتههای پناهندگان بیمارستان در آن ۱۴روز محاصره، یک جمله جور دیگری نگاهها را به سمت خود میکشید؛ جملهای با این مضمون: «یا فاطمة! إصبری علی مرارة الدنیا لنعیم الآخرة» * (ای فاطمه! برای رسیدن به سعادت آخرت، در مقابل تلخیهای دنیا صبوری کن.)
خوب که نگاه کنی، این جمله که در کتابهای علوم دینی و حدیث با عنوان توصیه پیامبر اکرم (ص) به حضرت فاطمه زهرا (س) در تحمل سختیهای زندگی آمده، انگار آخرین حربه یک اهل دل بوده برایامید و انگیزه دادن به محاصرهشدگان در بیمارستان شفا برای صبوری در آن روزهای سیاه. انگار میخواسته بگوید این دنیا حتی به محبوبترین بندگان خدا هم روی خوش نشان نداده، اما آنها با اعتماد به وعدههای خدا، بهجای اظهار عجز و گلایه، صبر و توکل را انتخاب کردند. انگار با زبان بیزبانی میخواسته یک الگوی صبر پیش چشم مادران داغدیده و مجروحان بیپرستار قرار دهد و هرچه گشته، بهتر از دختر پیامبر خدا پیدا نکرده...
منبع: فارس