به گزارش شهرآرانیوز، یکی از این ابزارها، تئاتر کودک است که نه‌تنها به عنوان یک شکل هنری، بلکه به عنوان یک وسیله آموزشی و تربیتی، تأثیر عمیقی بر رشد خلاقیت، تفکر انتقادی و مهارت‌های اجتماعی کودکان دارد. تئاتر کودک در ایران با غنای فرهنگی و تاریخی خود، فضایی را فراهم می‌آورد که کودکان می‌توانند در آن به کشف دنیای خیالی و واقعی بپردازند. این هنر با ارائه داستان‌های جذاب و شخصیت‌های قابل شناسایی، به کودکان کمک می‌کند تا احساسات و تجربیات خود را بشناسند و درک کنند. در واقع با توجه به چالش‌های اجتماعی و فرهنگی که نسل جدید با آنها روبه‌روست، تئاتر کودک می‌تواند به عنوان یک پل ارتباطی میان نسل‌ها عمل کند و فضایی برای گفتگو و تبادل‌نظر فراهم آورد. از این روی، پرداختن به تئاتر کودک ضرورت جامعه تئاتر به شمار می‌رود. یکی از مراکز در مشهد که به این مقوله توجه می‌کند «کمپانی هنری مایان»( شمایل سابق) است که این روزها با اجرای نمایش‌های کودک و نوجوان حال‌وهوای ویژه‌ای در تئاتر کودک ایجاد کرده بود. به همین بهانه، با تعدادی از هنرمندان این عرصه گفتگویی ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
کارگردان نمایش «دندون‌نقره‌ای» می‌گوید: نمایش دندون‌نقره‌ای اولین تجربه من در زمینه کارگردانی و نویسندگی بود. موضوع این نمایش درباره عزت نفس و علاقه کودکان به خودشان بود. من فکر می‌کنم این سوژه نیاز جامعه امروز است؛ جامعه‌ای که هر روز به تعداد دکتر‌های زیبایی‌اش افزوده می‌شود. یک نمایش خوب باید در حین اینکه کودک را شاد نگه می‌دارد، به او چیزی بیاموزد به گونه‌ای که ذهن کودک درگیر شود و او در دنیای واقعی الگوبرداری درستی از سوژه‌های آموزنده نمایش داشته باشد.
مرسانا برازنده اضافه می‌کند: کار کودک برای من بسیار لذت‌بخش بود. در این کار بخش‌هایی از وجودم برایم نمایان شد که در گذشته به آنها آگاه نبودم. من در همکاری با کودکان از دنیای آدم‌بزرگ‌ها فاصله گرفتم و به صورت عینی در نقشم فرو رفته بودم.
به باور این هنرمند، کشور ما ایران، پیشینه قوی تاریخی و فرهنگی دارد. کسانی که نمایش کودک کار می‌کنند باید بر اساس نیاز دنیای کودکان و با استفاده از آن پیشینه تاریخی و اسطوره‌ای آثار تازه‌ای خلق کنند. اکثر فضا‌های نمایش کودک در جنگل است و ما باید به دنبال ایده‌های جدید باشیم.
کارگردان نمایش «جنگل ستاره‌ها» در ابتدای صحبت‌هایش، می‌گوید: من مربی نمایش کودک بودم و نمایش خلاق تدریس می‌کردم و با علاقه‌ای که به کودکان داشتم، این حوزه را برای فعالیت انتخاب کردم. با کارکردن در این حوزه آسیب‌های کودک درونمان را کشف و درمان می‌کنیم. تأثیری که نمایش بر روی کودکان می‌گذارد، بسیار زیاد است؛ بنابراین کودکان باید از همان سنین ابتدایی زندگی، با نمایش آشنا شوند و مهارت‌هایی چون حل‌مسئله را از روی صحنه بیاموزند.
مهتا حیدری در ادامه، بیان می‌کند: نمایش کودک از بزرگ‌سال سخت‌تر است؛ در ده دقیقه ابتدایی باید کودک را جذب نمایش کنیم و همه چیز باید واقعی به نظر برسد، زیرا کودک مخاطب باهوشی است. دنیای فانتزی زیباست و کودکان هنوز قوه تخیلشان فعال است. بعضی بازیگران من که سن کمی هم دارند، به من کمک می‌کنند و این موضوع بسیار لذت‌بخش است.
او می‌گوید: بعد از پایان نمایش، کودکان حس واقعی خود را نسبت به کار انتقال می‌دهند و به عنوان کارگردان، می‌توانی متوجه شوی کار در چه سطحی قرار داشته است. اگر موضوعات تربیتی در سنین پایین به کودکان آموخته شود، اثرگذاری زیادی دارد.
حیدری در پایان صحبت‌هایش می‌گوید: من فکر می‌کنم نمایش‌های هدفمند از چندین جلسه تراپی برای کودکان مفیدتر است. کار کودک نباید فقط برای سرگرمی روی صحنه برود؛ نمایش‌ها باید اهدافی مانند درمان روح، آموزش، و پند و اندرز را به زبان قصه دنبال کنند. در دنیای امروز که کودکان ما درگیر تکنولوژی هستند، تئاتر بستر خوبی برای سرگرمی و دورشدن آنها از فضای مجازی است.
در پایان، سراغ محمد طهان، تهیه‌کننده تئاتر و مدیرعامل مجموعه هنری «مایان»، می‌رویم که می‌گوید: از گذشته تاکنون در این شهر از هنر تئاتر حمایت شایسته‌ای نشده است و فعالیت هنری ما با پایتخت قابل‌مقایسه نیست. بخش‌های خصوصی به‌سختی در این حوزه سرمایه‌گذاری می‌کنند و برای آنها هیچ آورده مالی ندارد.
طهان ادامه می‌دهد: مجموعه ما دغدغه فرهنگی دارد و بر همین اساس سعی می‌کند با چالش‌های موجود دست‌وپنجه نرم کند. من فکر می‌کنم نیاز است که ارگان‌های دولتی مانند شهرداری و استانداری به کمک اهالی هنر این شهر بیایند و در بخش‌هایی مثل تبلیغات، به آنها کمک کنند.