به گزارش شهرآرانیوز؛ شیوا تبرایی نظری مؤلف کتاب «سوزن‌دوزی‌های آسیانه میانه با محوریت بخارادوزی» است، او به‌کارگیری تکنیک‌های متفاوت، جهت مقاوم‌سازی درز‌ها و لبه‌های خارجی لباس، به‌کارگیری رنگ و گروه‌های رنگی متناسب با ساختار جغرافیا، جانمایی و مکان‌نمایی هوشمندانه سوزن‌دوزی‌ها در لباس و به‌کارگیری تمهیدات مناسب در انتخاب نوع پارچه و نخ به‌کاررفته در سوزن‌دوزی‌ها را فرهنگ‌زا و پیام‌آور می‌داند.
تبرایی می‌گوید: سوزن‌دوزی‌های سنتی ایران نه‌تن‌ها دارای پیام‌های فرهنگی و اقلیمی است بلکه کارکرد‌های حفاظت پایدار و نزدیکی به چرخه طبیعت را نیز شامل می‌شده است.
این هنرمند و پژوهشگر ادامه می‌دهد: در حوزه طراحی لباس نیز تمهیدات دیگری مانند طراحی الگو‌های پایدار منطبق با زیست‌بوم و فرهنگ از قبیل ایجاد برش‌های ویژه در الگوسازی و یا انتخاب نوع پوشش و لباس متناسب با ساختار جغرافیایی اعم از کوچ‌روی و یا یکجا‌نشینی، نوع فعالیت و حرفه، جنسیت و پایگاه اجتماعی و فرهنگی در راه نیل به مد و اندیشه پایدار، مدنظر قرار می‌گرفته است.
او با بیان اینکه در بررسی لباس از نگاه سنت و در جامعه سنتی می‌توان قالب‌های ازپیش‌تعیین‌شده‌ای را درنظر گرفت که هرکدام گروهی از افراد جامعه را در بر می‌گیرد و هر سبک لباس مربوط به قشر یا گروهی از مردم می‌شود.، اضافه می‌کند: قالب‌هایی نظیر مردانگی، زنانگی، اشرافیت، طبقه اجتماعی و شغلی، عوام بودن، تأهل و تجرد از قالب‌های مرسوم لباس در جامعه سنتی است که برای بیان آن موقعیت، مورد استفاده قرار می‌گیرد. ازاین‌رو، پوشاک سنتی زنان یکی از آثار بیانگر تمدن و فرهنگ اقوام و ملیت‌ها در طول تاریخ بوده و است.
این نویسنده دوخت‌های سنتی ایرانی تأثیر قالب صنعت ابزاری برای سیاست‌ها و تحولات اجتماعی را بر لباس در جوامع بسیار می‌داند. در همه دوران‌ها تحولات اجتماعی سیاسی و جغرافیایی بر جنبه‌های انسان‌شناسانه جامعه‌شناسانه و علمی هنر سوزن‌دوزی تأثیرگذار بوده است. به بیانی دیگر، پرداختن به مباحث علمی مرتبط با هنر سوزن‌دوزی از جمله علوم زیبایی‌شناسی، نمادشناسی، اسطوره‌شناسی، مردم‌شناسی و علوم تجربی مانند شیمی و شاخه‌های مرتبط با شیمی، رنگ، شناخت خواص الیاف، زمین‌شناسی و… در این زمینه تأثیر زیادی داشته و سبب ارائه دیدگاه‌های دقیق‌تر در شاخه دانش سوزن‌دوزی شده است.
منبع: پیام ما