به گزارش شهرآرانیوز؛ تارانتینو از اسرائیل به یوتا پرواز کرده بود تا در گفت‌وگویی اختصاصی با الویس میچل؛ منتقد سینما و مجری شرکت کند. این گفت‌و‌گو بخشی از مجموعه گفت‌و‌گو‌هایی با موضوع سینما در خیابان اصلی پارک سیتی بود که به میزبانی میچل برگزار شد. در ابتدای بحث، میچل از تارانتینو درباره علت تمرکزش بر نویسندگی در چند سال اخیر پرسید.
تارانتینو گفت: برای شروع تولید عجله‌ای ندارم. من به مدت ۳۰ سال این کار را انجام داده‌ام. ماه آینده پسرم پنج ساله می‌شود و دخترم دو سال و نیمه است. وقتی در آمریکا هستم، مشغول نویسندگی‌ام و وقتی در اسرائیل هستم، یک آبا، یعنی پدر.
دوست دارم فرزندانم صحنه‌های فیلمبرداری را به یاد بیاورند
تارانتینو با لحنی احساسی ادامه داد: اینکه بخواهم زمانی وارد تولید فیلم بشوم که فرزندانم هنوز خیلی کوچک‌اند و چیزی از آن نمی‌فهمند، برایم جذاب نیست. دوست دارم صبر کنم تا پسرم حداقل شش ساله شود. آن وقت او خواهد فهمید چه اتفاقی در جریان است، در کنارم خواهد بود و این برایش یک خاطره ماندگار خواهد شد.
وی ادامه داد: دخترم در حال حاضر نابغه است و خودش متوجه همه چیز می‌شود
در حال نگارش یک نمایشنامه هستم
ورایتی نوشت؛ اما زندگی حرفه‌ای تارانتینو به طور کامل متوقف نشده است. این کارگردان گفت: اگر می‌خواهید بدانید که این روز‌ها مشغول چه کاری هستم، باید بگویم در حال نگارش یک نمایشنامه هستم و احتمالا این پروژه بعدی من خواهد بود. اگر این نمایشنامه یک فاجعه باشد، آن را به فیلم تبدیل نمی‌کنم؛ اما اگر موفقیت بزرگی به دست آورد، ممکن است آخرین فیلم من باشد.
وارد سینما نشدم که نزول آن را ببینم! / نمایش سینمایی فقط یک نمایش ظاهری است
البته این لحن احساسی و آرام به سرعت تغییر کرد. وقتی میچل درباره جایگاه تارانتینو در چشم‌انداز سینمای امروز پرسید، او با لحنی تند از وضعیت فعلی صنعت سینما انتقاد کرد و گفت: ساختن یک نمایشنامه کار بسیار مهمی است و نمی‌دانم آیا از پس آن برمی‌آیم یا نه. این یک چالش واقعی است. اما ساخت فیلم؟ خب، اصلاً فیلم امروز یعنی چه؟ چیزی که چهار هفته در سینما‌ها نمایش داده شود و از هفته دوم بتوانید آن را در تلویزیون ببینید؟ من وارد این کار نشدم که شاهد چنین نزولی باشم. همین که وضعیت در سال ۱۹۹۷ بد بود، کافی بود. در سال ۲۰۱۹ که آخرین سال واقعی سینما بود، اوضاع افتضاح بود. حالا که اوضاع خیلی بدتر شده است، دیگر نمایش سینمایی فقط یک نمایش ظاهری است. فیلم‌ها برای دو هفته روی پرده می‌روند و بعد می‌توانید آنها را در پلتفرم‌های مختلف تماشا کنید. اما تئاتر؟ اینطور نیست. تئاتر آخرین مرز است.
منبع: ایسنا