«افترا» به این معناست که شخصی به فردی دیگر نسبتی را بدهد که ضمن توهین‌آمیزبودن، واقعیت نداشته باشد؛ به طور مثال اگر به شخصی نسبت کلاهبرداربودن یا باج‌گیربودن را بدهیم یا به او بگوییم دزد، در حالی که ثابت شود وی به‌هیچ‌وجه کلاهبردار یا باج‌گیر یا دزد نبوده است، جرم افترا اتفاق افتاده است.
توجه داشته باشید زمانی که افترا به صورت شفاهی انجام شود، فرد شاکی باید بتواند آن را ثابت کند و نسبت به آسیب‌هایی که از بابت این افترا به وجود آمده است، مدارکی محکمه‌پسند ارائه دهد.
مجازات افترا پس از اثبات آن، می‌تواند از یک ماه تا یک سال باشد و همین طور تا ۷۴ ضربه شلاق با تشخیص قاضی امکان‌پذیر خواهد بود.
بیانات گفته‌شده شاکی باید حامل یک اتهام افترا باشد؛ دادگاه می‌گوید جمله توهین‌آمیز باید موجب بدنامی یا بی‌اعتباری شود یا عموماً از دیدگاه اعضای یک جامعه به این صورت جلوه کند یا جمله‌ای باشد که نشان‌دهنده دشمنی، تحقیر، اهانت یا استهزا بوده و باعث آسیب‌رساندن به اعتبار شخص در محل کار و تجارت و حرفه او شود.
گاهی باوجود اینکه اتهام افترا حقیقت دارد، تحت پیگیری قرار نمی‌گیرد؛ چراکه بسیاری از افراد ترس از این دارند که اگر نتوانند جرم را ثبات نمایند، فرد مقابل اقدام به شکایت افترا علیه آنان می‌کند؛ در صورتی که طرح شکایت در مراجع قضایی برای احقاق حق، مصداق دروغ و صحنه‌سازی به منظور هتک حرمت و حیثیت دیگری نمی‌شود و بر فرض عدم اثبات هم، قابلیت تعقیب به عنوان افترا را ندارد.