به گزارش شهرآرانیوز، در فوتبال ایران، برخی مربیان همواره در لیست گزینه‌های سرمربیگری باشگاه‌های بزرگ قرار دارند، اما هرگز به موفقیت مورد انتظار نمی‌رسند. یکی از این چهره‌ها سهراب بختیاری‌زاده است که بار‌ها نامش برای نیمکت استقلال مطرح شده، اما هر بار بدون نتیجه خاصی کنار رفته است؛ اما چرا او بار‌ها این پیشنهاد را می‌پذیرد و چرا در نهایت ناکام می‌ماند؟
سهراب بختیاری‌زاده به عنوان یک مدافع سابق استقلال و ملی‌پوش باتجربه، همواره رابطه نزدیکی با این باشگاه داشته است. او در دوران بازیگری خود در استقلال عملکرد قابل‌قبولی داشت و همین موضوع باعث شده که مدیران باشگاه به او به عنوان یک گزینه وفادار و دردسترس نگاه کنند. علاوه بر این، سیاست‌های مدیریتی استقلال که همواره به دنبال گزینه‌های کم‌هزینه و وفادار بوده، او را به یک نام تکراری در مقاطع بحرانی تبدیل کرده است.
بختیاری‌زاده هر بار در شرایط بحرانی استقلال به عنوان گزینه موقت یا حتی دائمی مطرح شده است؛ اما چرا او این چالش را قبول می‌کند؟
او شاید به دنبال این است که خودش را به عنوان یک سرمربی مطرح در سطح اول فوتبال ایران ثابت کند. برخی اعتقاد دارند که علاقه قلبی او به این تیم باعث می‌شود که پیشنهاد استقلال را هر بار بپذیرد. در شرایطی که استقلال نیاز به یک مربی فوری دارد، شاید بختیاری‌زاده گزینه‌ای باشد که تحت فشار یا اجبار قبول کند.
هر بار که او هدایت استقلال را بر عهده گرفته، عملکرد تیم چندان مطلوب نبوده است؛ اما چرا؟ مربیگری در تیم‌های کم‌فشار با کار در باشگاهی مانند استقلال که همیشه زیر ذره‌بین رسانه‌ها و هواداران است، کاملاً متفاوت است.
معمولاً او در شرایطی استقلال را تحویل گرفته که تیم بحران‌زده بوده و زمان کافی برای ایجاد تغییرات نداشته است. هدایت تیمی پرستاره نیاز به شخصیت و کاریزمای خاصی دارد که به نظر می‌رسد او فاقد آن است. استقلال تیمی با میلیون‌ها هوادار است که تحمل ناکامی ندارند. در چنین فضایی، کار برای هر مربی کم‌تجربه‌ای دشوار می‌شود.
ماجرای بختیاری‌زاده در استقلال همواره پایانی یکسان دارد. او می‌آید، نتایج ضعیفی می‌گیرد، هواداران معترض می‌شوند و در نهایت با شعار‌های «حیا کن، رها کن» از تیم جدا می‌شود. سپس تا مدت‌ها خبری از او نیست، اما دوباره در یک مقطع بحرانی نامش مطرح می‌شود و این چرخه رخ می‌دهد.
شاید وقت آن رسیده که بختیاری‌زاده و باشگاه استقلال هر دو به این نتیجه برسند که این همکاری بی‌نتیجه بوده و ادامه آن کمکی به هیچ‌کدام نمی‌کند. استقلال نیاز به مربیانی با تجربه، شخصیت و دانش فنی بالا دارد و بختیاری‌زاده نیز باید مسیر جدیدی برای پیشرفت در مربیگری خود پیدا کند. در غیر این صورت، این داستان همچنان تکرار خواهد شد.