به گزارش شهرآرانیوز؛ در دنیای پرشتاب امروز، سینما به عنوان زبان جهانی، نهتنها یک سرگرمی، بلکه ابزاری قدرتمند برای انتقال فرهنگ و هویتهای تاریخی به نسلهای مختلف است. غلام حسن آخوندپور، کارگردان سریال تاریخی «رؤیای نیمه شب»، در جدیدترین اظهارات خود از آرزوهای بزرگ و انسانی در دنیای فیلمسازی پرده برداشته است. پروژههای آینده او، از ساخت فیلمهایی درباره شاهنامه و تأثیر آن بر فرهنگ خراسان تا روایت قصههای شگفت انگیز از امام رضا (ع)، میتواند نقطه عطفی در سینمای ایران باشد.
آخوندپور به خوبی دریافته است که سینما باید فراتر از تصویر و سرگرمی، میراث فرهنگی ما را به جهانیان معرفی کند. در گفتوگو با او، به جزئیات بیشتری از پروژههای آینده اش و چالشهایی که در تولید آثار تاریخی در شهرستانها با آن روبه رو است، پرداختهایم.
غلام حسن آخوندپور، کارگردان سریال تاریخی «رؤیای نیمه شب»، درباره وضعیت فعلی این پروژه تصریح کرد: این سریال همچنان در مراحل فنی قرار دارد و برخلاف برخی اخبار، پخش آن برای ماه رمضان امسال منتفی است. ما هنوز درگیر تدوین، صداگذاری، جلوههای ویژه بصری و موسیقی هستیم. چون کار تاریخی است، حساسیت روی جزئیات بیشتر است و نمیخواهیم کیفیت را فدای عجله کنیم. پیش بینی ما این است که این سریال در سال آینده و پس از تکمیل فرایندهای فنی، به نمایش گذاشته شود.
وی درباره ویژگیهای منحصربهفرد این سریال بیان کرد: چند ویژگی باعث میشود این سریال در میان آثار تاریخی متمایز باشد. اول اینکه این نخستین سریال تاریخی است که برای پلتفرم ساخته میشود، بنابراین ساختار و پرداخت آن متفاوت از سریالهای تلویزیونی است. همچنین داستان آن در دورهای کمترشناخته شده از تاریخ ایران، یعنی زمان حکومت اولجایتو، پادشاه مغول، روایت میشود. از نظر روایی، ما در این سریال با چند خط داستانی موازی روبه رو هستیم که شامل شخصیتهای فارس، عرب و مغول است. علاوه بر این، تم عاشقانه و انسانی آن باعث میشود ارتباط عاطفی عمیق تری با مخاطب برقرار کند.
کارگردان سریال «رؤیای نیمه شب» ادامه داد: رؤیای نیمه شب در فضای تاریخی شهر حله جریان دارد. این داستان، در عین داشتن رگههای عاشقانه، به ماجراهای تاریخی و شخصیتهای واقعی هم میپردازد. از جمله شخصیتهای واقعی این سریال، میتوان به مرجان صغیر، حاکم شهر حله، اشاره کرد که یک زن قدرتمند در تاریخ آن دوران بوده است. ما تلاش کردهایم تا با حفظ چهارچوب داستان، جنبههای تاریخی را به درستی روایت کنیم.
آخوندپور درباره انتخاب بازیگران برای این سریال توضیح داد: برای انتخاب بازیگران چند معیار داشتیم. یکی از مهمترین معیارها توانایی بازیگر در اجرای نقشهای تاریخی بود، چون این نقشها به بیان و حرکات خاصی نیاز دارند. از سوی دیگر، تنوع ملیتی در داستان باعث شد که نیاز به بازیگرانی داشته باشیم که بتوانند با لهجههای مختلف بازی کنند. به همین دلیل، گروهی متشکل از بازیگران حرفهای و چهرههای جدید را گرد هم آوردیم تا ترکیب متنوعی داشته باشیم.
وی درباره مقایسه «رؤیای نیمه شب» با سریال قبلی خود، «عشق کوفی»، تأکید کرد: «عشق کوفی» سریالی بود که باوجود محدودیتهای لوکیشن و تعداد شخصیت ها، توانست به خوبی با مخاطب ارتباط برقرار کند. اما «رؤیای نیمه شب» از نظر مقیاس بسیار بزرگتر است. ما در این سریال تعداد بیشتری بازیگر داریم، لوکیشنها متنوعتر هستند و دامنه داستان فراتر از یک مقطع کوتاه تاریخی است. از طرفی، این اثر فقط یک روایت تاریخی نیست و در لایههای زیرین خود، مضامین اجتماعی و عاشقانه هم دارد.
آخوندپور همچنین درباره پروژههای آینده خود گفت: هم زمان با اتمام «رؤیای نیمه شب»، دو طرح تاریخی دیگر را هم در دست بررسی دارم، اما به این معنی نیست که همیشه در این ژانر باقی بمانم. به ژانرهای رئال و اجتماعی هم علاقه دارم و فکر میکنم در آینده حتما سراغ آنها خواهم رفت. اما در حال حاضر، باتوجه به تجربهای که در ساخت آثار تاریخی کسب کردهام، دوست دارم چند کار دیگر در این حوزه انجام دهم.
وی درباره ارتباط خود با مشهد و پروژههای آینده اش افزود: مشهد شهر من است و همیشه دوست داشتهام اثری بسازم که بتواند فرهنگ و تاریخ این شهر را به درستی روایت کند. تاکنون چند مستند و فیلم کوتاه درباره مشهد ساختهام، اما هنوز کاری که به طور کامل حق این شهر را ادا کند، تولید نکردهام. یکی از آرزوهایم این است که فیلمی درباره شاهنامه و تأثیر آن بر فرهنگ خراسان بسازم یا به سراغ قصههای مرتبط با امام رضا (ع) بروم و مطمئنم که روزی این پروژه را عملی خواهم کرد.
کارگردان سریال «رؤیای نیمه شب» درباره چالشهای تولید فیلم در شهرستانها نیز خاطرنشان کرد: زمانی که شما بخواهید در شهرستان فیلم تولید کنید، سازمانهایی که مستقیم مسئول تولید فیلم هستند، مثل انجمن سینمایی جوان یا ارشاد، بودجه کافی ندارند. برخی سازمانها مثل شهرداری یا بنیاد شهید میتوانند به تولیدات فرهنگی کمک کنند، اما نگرش آنها بیشتر شبیه به سفارش دهندههای دیگر است و این باعث میشود که از دیدگاه سینمایی صحیح به تولید نگاه نکنند. این نبود هماهنگی میان فیلم سازان و این سازمان ها، مشکل ساز است.
وی همچنین درباره نگرشهای نادرست در تولید فیلمهای تاریخی گفت: این به نگرش و سیاستهای تولید فیلمها برمی گردد. برخی معتقدند که سیاستها به گونهای تنظیم شده که تاریخ مشهد یا هویت مشهد در تولیدات سینمایی به درستی بازتاب پیدا نمیکند.
این کارگردان تصریح کرد: من معتقدم که فیلم سازانی که دارای فهم مشترک از تاریخ و هویت مشهد هستند، باید به این موضوعها بپردازند. حتی اگر فیلم ساز از خارج از مشهد بیاید، تا زمانی که درک و فهم مشترک از مشهد داشته باشد، میتواند فیلم خوبی بسازد. به علاوه، ما باید برای تولید آثار ماندگار تاریخی و هویتی، از فیلم سازان اهل مشهد یا حتی دیگر مناطق که به تاریخ و فرهنگ مشهد آشنا هستند، حمایت کنیم. وی همچنین درباره غفلت از قصهها و تاریخ غنی ایران بیان کرد: این به دلیل غفلت از قصهها و تاریخ غنی ایران است. در طول سال ها، از داستانهای شاهنامه و دیگر آثار تاریخی غفلت کردهایم و این قصهها به دلیل شیرینی و جذابیت، در دنیا طرف داران زیادی دارند. ما باید به این قصهها توجه بیشتری داشته باشیم و از آنها در سینما استفاده کنیم. آخوندپور در پایان گفت: به دلیل توجه نکردن به پیوندهای فرهنگی و تاریخی ایران، مشکلات زیادی ایجاد شده است. برای موفقیت در سینما و هنر، باید این دو بعد را با هم تلفیق کنیم و توجه بیشتری به مفاهیم ملی و مذهبی داشته باشیم.