به گزارش شهرآرانیوز؛ محققان دانشگاه هایدلبرگ و دانشگاه کلن آلمان از اسکن‌های تصویربرداری مغزی MRI و تست‌های روان‌شناختی قبل و بعد از استفاده از موبایل استفاده کردند تا مشخص کنند این دستگاه دیجیتالی چه تأثیری بر الگو‌های عصبی و فعالیت مغز دارد.
در این تحقیق ۲۵ جوان ۱۸ تا ۳۰ ساله شرکت داشتند و از آنها خواسته شد تا حد امکان استفاده از گوشی هوشمند خود را به مدت ۷۲ ساعت محدود کنند: فقط ارتباطات ضروری و فعالیت‌های مرتبط با کار مجاز بود. محققان ارتباطی بین ترک استفاده از موبایل و سیستم‌های انتقال‌دهنده عصبی مرتبط با اعتیاد پیدا کردند.
در طی اسکن‌های مغزی شرکت‌کنندگان (پس از ۷۲ ساعت استفاده حداقلی از موبایل) به آنها تصاویر مختلفی نشان داده شد؛ از جمله تصاویری از گوشی‌های هوشمند درحالت خاموش و روشن و همچنین عکس‌های خنثی‌تری که موضوعاتی مانند قایق‌ها و گل‌ها را نشان می‌داد.
تصاویری که محققان به شرکت‌کنندگان نشان می‌دادند: خنثی (NEU) که عکس‌های طبیعت و متفرقه است، موبایل خاموش و موبایل روشن.
هنگامی که به شرکت‌کنندگان تصاویر گوشی روشن نشان داده شد، تغییراتی در بخش‌هایی از مغز که به پردازش پاداش و هوس‌های غذایی مرتبط است مشاهده شد، که از برخی جهات شبیه سیگنال‌های مغزی مرتبط با اعتیاد به مواد مخدر بود که نشان می‌دهد موبایل‌های ما می‌توانند مانند نیکوتین یا الکل اعتیادآور باشند.
تغییرات مشاهده‌شده در مغز با سیستم‌های دوپامین و سروتونین نیز مرتبط است که ایده اعتیادآوربودن گوشی‌های هوشمند را تقویت می‌کند. این ۲ انتقال‌دهنده عصبی با چندین عملکرد مغز از جمله کنترل خلق‌وخوی ما مرتبط هستند.
فعالیت مغز کاربران هنگام مشاهده تصاویر مختلف؛ قسمت آبی‌رنگ وقتی فعال می‌شد که تصاویری از موبایل می‌دیدند و قسمت‌های قرمز نیز هنگام مشاهده تصاویر خنثی فعال می‌شد. نکته جالب این است که وقتی عکس گوشی خاموش به آنها نشان داده شد، قسمت‌های قرمز فعال می‌شدند.
با‌این‌حال، براساس تست‌های روان‌شناختی، با وجود دسترسی محدود به موبایل هیچ تغییری در خلق‌وخوی شرکت‌کنندگان یا احساس اشتیاق بیشتر به استفاده از گوشی مشاهده نشد. البته برخی از افراد بهبود در خلق‌وخوی خود را گزارش کردند.
یافته‌های این پژوهش در ژورنال Computers in Human Behavior منتشر شده است.
منبع: دیجیاتو