سقوط استقلال از چاله به چاه

به گزارش شهرآرانیوز، میودراگ بوژوویچ، سرمربی مونته‌نگرویی استقلال تهران، حالا پس از شش بازی، همچنان در حسرت یک پیروزی با آبی‌پوشان است. اما آیا واقعاً باید از او انتظار معجزه داشت؟ مربی‌ای که همین چند ماه پیش از تیم بحران‌زده و در آستانه سقوط استقلال خوزستان کنار گذاشته شد، چطور می‌توانست ناجی تیمی باشد که در کوران مسابقات آسیایی و لیگ برتر، به شدت نیاز به یک فرمانده باکفایت داشت؟

واقعیت این است که استقلال در فصل جاری نه‌تنها نتوانسته روی آرامش ببیند، بلکه رکورد بی‌سابقه‌ای از بی‌ثباتی روی نیمکت به جا گذاشته: شش سرمربی در یک فصل! این آمار به‌تنهایی گویای وضعیت فاجعه‌بار تصمیم‌گیری در سطوح مدیریتی باشگاه است. هیئت‌مدیره‌ای که هر بار با بحران روبه‌رو می‌شود، به‌جای تدبیر، به سمت گزینه‌های ارزان، دردسترس و بدون‌چشم‌انداز می‌دود و بوژوویچ، آخرین مصداق این سیاست شکست‌خورده است.

او از زمان حضورش روی نیمکت، دو تساوی و چهار شکست را تجربه کرده است:

شکست در دربی برابر پرسپولیس، حذف از لیگ قهرمانان آسیا با یک تساوی و یک شکست برابر النصر، دو تساوی مقابل خیبر و ذوب‌آهن و درنهایت، باخت مقابل تراکتور. این عملکرد نه‌تنها هواداران را ناامید کرده، بلکه نشان می‌دهد او حتی نتوانسته حداقلی از تغییر مثبت را به تیم تزریق کند.

آیا واقعاً ادامه‌دادن با نوازی یا بختیاری‌زاده بدتر از این می‌شد؟ دست‌کم آن‌ها با ساختار تیم آشنا بودند و بازیکنان با زبان و فضای فکری‌شان راحت‌تر کنار می‌آمدند. اما هیئت‌مدیره استقلال ترجیح داد مربی اخراجی لیگ را روی نیمکت تیمی بگذارد که میلیون‌ها هوادار چشم‌انتظار موفقیتش هستند.

بوژوویچ هنوز رنگ پیروزی را ندیده، اما هواداران استقلال بار‌ها رنگ باخت، حذف، ناکامی و بی‌ثباتی را دیده‌اند. تیمی با این حجم از استعداد، این میزان از حمایت مردمی و این سابقه پرافتخار، سزاوار چنین‌وضعیت تحقیرآمیزی نیست.

در روز‌هایی که هواداران استقلال جز حسرت و خشم چیزی نصیبشان نشده، تنها یک سؤال باقی می‌ماند: چه‌کسی پاسخ‌گوی این فصل سیاه است؟ و آیا اصلاً کسی در باشگاه هست که بخواهد پاسخ دهد؟