به گزارش شهرآرانیوز، مصطفی غلامی، فیلمساز مشهدی درباره فضای فیلمسازی در مشهد اظهار کرد: معمولاً آثاری که موضوع آنها مرتبط با مشهد است یا به لوکیشنهای خاص این شهر نیاز دارند، فیلمساز را با چالشهای جدی در روند تولید مواجه میکنند؛ برای مثال، شما نمیتوانید فیلمی با محوریت امام رضا (ع) را در تهران بسازید. در چنین شرایطی، به دلیل سختگیریهای نهادهای مربوطه و عدم موفقیت در دریافت مجوز، فیلمساز یا ناچار است طرح خود را کنار بگذارد، یا تلاش میکند بدون مجوز اثر را تولید کند. اما این شرایط بهدلیل نبود فضای کافی و مناسب، به تولید آثار شاخص منجر نمیشود و در نتیجه، مشهد در این حوزه پیشرفت چشمگیری نمیکند. مسئولان باید فضای بیشتری برای فعالیت فیلمسازان مشهدی فراهم کنند.
این فیلمساز درباره آثارش بیان کرد: از میان همه فیلمهایم، دو فیلم کوتاه «برگشت» و «ساعت هشت» برایم جایگاه ویژهای دارند؛ چه از نظر فرم و محتوا و چه از نظر ویژگیهای تولید. در فیلم «برگشت»، با یک پلان ثابت از ساعت دیواری، شصت ثانیه پایانی زندگی بیماری نیازمند پیوند عضو را به شیوه جانشینی روایت کردیم؛ ساعتی که متعلق به اتاقم بود و ایده فیلم هنگام تماشای حرکت ثانیهشمار آن به ذهنم رسید. این ساعت را به عنوان امضای کاری در فیلم «ساعت هشت» هم به کار بردم. «ساعت هشت» داستان پدری مبتلا به آلزایمر است که به دوران جوانی بازمیگردد و دوباره به خواستگاری همسرش میرود. تاکنون ۱۰ فیلم کوتاه و مستند ساختهام که هرکدام در زمان خود مورد توجه قرار گرفتند؛ از «شکار تلخ» که تنها با دوربین موبایل ساخته شد و تندیس جشنواره پاسارگاد را دریافت کرد، تا «برگشت» و «ساعت هشت» که مجموعاً ۲۰ حضور بینالمللی و چندین جایزه و نامزدی به دست آوردند.
غلامی درباره محوریت فیلمهایی که ساخته توضیح داد: فیلمهای «برگشت»، «طلوع سبز» و «وصال» با موضوع اهدای عضو تولید شدند. به اعتقاد من، اهدای عضو یکی از مسائل مهم و حیاتی جامعه است، چرا که با اهدای اعضای بدن یک بیمار مرگ مغزی میتوان جان هشت بیمار نیازمند پیوند را نجات داد. هرچند بیان این موضوع ساده است، اما خانوادههای بیماران برای بازگشت عزیزانشان حاضرند همه چیزشان را فدا کنند. هنگام تحقیقات میدانی در بیمارستان منتصریه مشهد، با شنیدن روایتهایی از وضعیت بیماران نیازمند پیوند، غرق در افکار شدم و تولید این آثار برایم حس عبادت داشت.
وی درباره اهمیت حضور در جشنوارهها گفت: همواره کتابها، آثار شاخص سینمایی و حضور در فستیوالها برایم عامل ترغیب در مسیر فیلمسازی بودهاست. حضور در جشنوارهها نه تنها توجه بیشتری به فیلمساز و آثارش جلب میکند بلکه فرصتهای کاری و انگیزه بیشتری هم ایجاد میکند. زمانی که در سال ۱۳۹۶ فیلمسازی را آغاز کردم، دغدغه پدرم نبود؛ اما دریافت دعوتنامه رسمی از جشنواره ملی ۱۸۰ ثانیهای پاسارگاد باعث شد او همراهی بیشتری نشان دهد.
غلامی ادامه داد: برای فیلم کوتاه «برگشت» موفق به کسب ۱۵ حضور بینالمللی شدم و جایزه ویژه تماشاگران و «ذکر ویژه» از فستیوال بینالمللی بیگسین لندن را دریافت کردم؛ فستیوالی که یکی از برنامههای حقوق بشری سازمان ملل متحد است. همچنین فیلم کوتاه «ساعت هشت» در ۱۰ فستیوال معتبر جهانی از جمله شانزدهمین دوره جشنواره فیلم هانوفر آلمان به نمایش درآمد و بهعنوان نماینده ایران، نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم کوتاه شد.
این فیلمساز درباره پروژههای جدید خود نیز توضیح داد: درحالحاضر دو پروژه در دست تولید دارم. پروژه نخست یک فیلم کوتاه ۱۰ دقیقهای با محوریت «مرگ» است؛ به اعتقاد من تنها چیزی که به زندگی معنا میدهد، مرگ است. در این فیلم روایت داستان، فضای لوکیشن و میزانسن نقش اصلی را ایفا میکنند و داستان در یک فضای بسته (منزل) آغاز و پایان مییابد. پروژه دوم یک انیمیشن کوتاه ۱۰۰ ثانیهای با عنوان «انتخاب» بوده که برگرفته از وضعیت زندگی بشر امروز است. در این اثر نشان داده میشود که انسانها علیرغم آزادی اولیه، با انتخابهای خود محدود شده و این محدودیتها به تدریج آنها را فرسوده میکند.
وی درباره منشأ شکلگیری آثارش بیان کرد: فیلمساز هر اثری را که خلق میکند، متأثر از زندگی شخصی و جهان پیرامون خود است. گاهی ایدهها برگرفته از شرایط اجتماعی و گاهی با نگاهی تاریخی شکل میگیرند. به باور من، یک اثر هنری حد و مرز ندارد و بازتابی از تلقی و جهانبینی ذهنی فیلمساز است.