آموزش و پرورش و تابستانِ راهبردیِ پیش‌رو

به گزارش شهرآرانیوز؛ اگر آموزش‌و‌پرورش در جایگاه بایسته خود باشد، شاهد ظهور شایستگان در جامعه خواهیم بود. دانش آموزان خوب خواهند آموخت و خوبی‌ها را با رفتار پرورش‌یافته به منصه‌ظهور خواهند رساند. ما اگر بتوانیم این دوگانه انسان‌ساز را اولویت دهیم، می‌توانیم به فردای بهتر امید داشته باشیم؛ اما این «اگر» در دوره فعلی به میزان زیادی به «واقعیت» تبدیل شده است.

ناظر به همین واقعیت است که وزیر آموزش و پرورش می‌گوید «اگر از من بپرسند طی این مدت دستاوردت چه بوده، خواهم گفت اینکه آموزش‌و‌پرورش را برای اولین‌بار به اولویت اول کشور تبدیل کرده‌ام»؛ او این گزاره خبری- انشایی خود را چنین توضیح می‌دهد که پیش‌ازاین، رؤسای‌جمهور در طول دوره‌ای هشت‌ساله، فقط یک یا دو بار در شورای آموزش‌و‌پرورش حضور می‌یافتند؛ اما دکتر پزشکیان، با درنظرداشتن اولویتِ آموزش‌و‌پرورش برای ارتقای امروز و تعالی فردای جامعه، فقط طی هشت ماه، ۳۲ بار در این شورا شرکت کرده است. 

فقط هم نشست و حضور در جلسه نیست که در عمل هم این اولویت‌بخشی تجلی یافته است. ما امروز شاهدِ پرداختِ بموقع اضافه‌کار‌ها و پاداش پایان خدمت و همچنین تسویه بدهی‌های سال گذشته هستیم. این کنش‌مندی سازنده، ازجمله‌نشانه‌هایی است که نگاه متعالی به جایگاه نهاد تعلیم و تربیت در دولتِ وفاق را آشکار می‌کند. 

ما امروز می‌توانیم به صراحت بگوییم آموزش‌و‌پرورش از حاشیه به متن تصمیم‌گیری‌های ملی رسیده است. وزیر جایگاهی چنین را بایسته نظامی می‌داند که در سپهر سیاست‌گذاری‌های خود برای توسعه فردی و توانمندسازی آینده‌سازان این مرز‌و‌بوم، می‌کوشد. دولت چهاردهم هم برای این نگاه و برنامه و رفتار، توقع تقدیر ندارد؛ بلکه آن را وظیفه خود می‌داند، وظیفه‌ای که اگر در انجام آن کم بگذارد، چه بسیار سزاوارِ بازخواست خواهد بود. آقای وزیر نه به گذشته که به امروز هم نگاهی منتقدانه دارد و برنامه‌های درسی کنونی را فاقد جذابیت و خلاقیت لازم می‌داند. 

همین امر نشانگر اشراف او بر این حوزه بسیار گسترده است و این امید را ایجاد می‌کند که عناصر برنامه درسی شامل هدف، محتوا، راهبرد‌های یاددهی یادگیری، تجهیزات، مکان، زمان، اجرا و ارزشیابی، متحول شوند و در مسیری مطلوب قرار گیرند؛ به‌گونه‌ای که در کمترین زمان با ارتقای کیفیت آموزش، بهبود روش‌های تدریس و بازگرداندن انگیزه به دانش‌آموزان، بتوانیم با افت تحصیلی مقابله کنیم. 

برای این مهم هم یک روز را نباید فروگذاشت و از اکنون باید امر «کیفیت‌بخشی» را آغاز کرد. تابستانِ پیش‌رو می‌تواند و حتما باید به عنوانِ فرصتی مغتنم برای این تحول حرفه‌ای در برنامه‌ریزی‌ها لحاظ شود. لازم است ما فعالانِ حوزه آموزش‌وپرورش، همواره در حال آموختن، گفت‌و‌گو، جست‌وجوی راه‌های نو و خلق تجربه‌های تازه باشیم. 

معلمی که در آموزش متوقف شود، نمی‌تواند دانش‌آموزی پیشرو تربیت کند. امید است با تغییررویکرد در آموزش‌های ضمن‌خدمت و با همراهی همکاران فرهنگی، در تابستان۱۴۰۴ شاهد شکل‌گیری موجی نو برای کیفیت‌بخشی در آموزش و صدالبته پرورش باشیم. معلمان که به نوخواهی برخیزند، جامعه هم به رفتار نو برخواهد خاست.