در موفقیتهای پرسپولیس در سالهای اخیر و ناکامیهای سریالی استقلال، میتوان رد پای تجربه را به وضوح دید.
گروه ورزش/شهرآرانیوز، پرسپولیس در شرایطی چهارمین قهرمانی اش در لیگ برتر را جشن گرفت که استقلال به واقع در لیگ نوزدهم یکی از پر هزینهترین تیمهای ریالی و دلاری لیگ برتر بود و اگر ادعا نکنیم هزینه هایش بیش از پرسپولیس بود، کمتر هم نبوده است. فهرست بازیکنانی که استقلال در فصل جاری به خدمت گرفته گویای حقایق مالی این باشگاه است.
در فصول قبل نیز حجم عظیمی از ریخت و پاشها در باشگاه استقلال رویت شد و مدیران، هزینههای بسیاری را برای جذب بازیکنان خود صرف کردند. استقلال، اما با وجود این صورتهای هزینه عریض و طویل هیچ گاه نتوانست قهرمانی اش در لیگ برتر را تکرار کند تا به نقطهای برسد که اکنون ۷ سال ناکامی در رسیدن به قهرمانی لیگ را در کارنامه خود ثبت کند.
در پس این ناکامی ها، بی شک سیاستگذاریهای غلط نقشی انکارناپذیر داشته است. به خصوص در آن نقطه که آبیها بی دلیل یکی بعد از دیگری بازیکنان با تجربه خود را به بهانه ساختن تیمی تازه و بر هم زدن به اصطلاح آنچه باند و باندبازی عدهای از بازیکنان خوانده میشد، اسباب ورود بازیکنان جدید و فروش بسیاری از سرمایههای خود را فراهم آوردند.
در سوی مقابل، اما پرسپولیس بر مدار منطق حرکت کرد و هیچ گاه تغییراتی بنیادین را در دستور کار خود قرار نداد و حتی با تجربهای همچون سید جلال حسینی را حفظ کرد. بازیکنی که نقشش در پرسپولیس فقط فنی نبود و در مواقع لزوم اقداماتی در راستای اتحاد بیشتر درون تیمی و جلوگیری از حاشیه سازی جوانترها را هم انجام میداد. در استقلال، اما نسخه با تجربهها یکی بعد از دیگری پیچیده شد.
نمونه اش پژمان منتظری که میتوانست همان نقشی که سید جلال در پرسپولیس بازی میکرد را در استقلال اجرا کند، اما هرگز این طور نشد. منتظری در حالی که هنوز یکی دو فصل دیگر میتوانست بازیکن استقلال باشد به دلایل واهی به سمت درهای خروجی باشگاه استقلال سوق داده شد تا آبیها یکی از با تجربهترین عناصر خود را از کف بدهند.
پرسپولیس، اما در همه سالهای قهرمانی به درستی توانست از ظرفیتهای سیدجلال بهره بگیرد. هرچند که نباید نقش کلیدی کریم باقری را نیز در بخش فنی این تیم نادیده گرفت. پرسپولیسی که ۴ قهرمانی پی در پی را در لیگ به نام خود ثبت کرده در واقع محصول همین تصمیم سازیهای درست بوده است.