به گزارش شهرآرانیوز، عید غدیر به منزله عید بزرگ شیعیان و اعلام امامت حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام را باید به حق بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین عید در جهان دانست؛ چراکه با اعلام ولایت، اسلام به کمال ابلاغ شد و بعد از آن روز هیچ بهانه و حجتی برای مردم در طول تاریخ باقی نماند که بگویند حق را ندیدیم و نشناختیم. بلکه در آن روز که به وسعت همه روز‌ها در جهان گسترده شد، پیام حق و اسلام ابلاغ شده و امام و پیشوا در جهت یکتاپرستی و وحدانیت، برای کل جهانیان معرفی شد.
خبرگزاری تسنیم با مرور نکات ارزشمندی از بیانات گهربار آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت رحمه‌الله علیه، به آموزه‌های غدیر در کلام این عالم بزرگ و عبد صالح خدا پرداخته است. آن طور که آیت‌الله بهجت در سخنان خود اشاره می‌فرمودند، عید غدیر بالاتر از همه اعیاد اسلامی است، به اعتبار اینکه کسی که قائل به ولایت است، قائل به اسلام است و لاعکس.
به حسب ظاهر آیا می‌شود انسان بگوید [عید غدیر]عیدی است که در عیدیت بالاتر از همه این اعیاد باشد؟ چطور می‌شود که بالاتر از همه این اعیاد باشد؟ با اینکه آن‌ها عید اسلامی‌اند، این عید تشیع است، عید وصایت است، عید ولایت است.
چطور این بالاتر شد؟ به اعتبار آن که: «چون که صد آمد، نود هم پیش ماست.» به اعتبار این که کسی که قائل به ولایت است، قائل به اسلام است و لاعکس. کسی که این روز را عید بداند، آن سه تا (عید قربان، فطر و روز جمعه) را هم عید می‌داند، لاعکس؛ و از طرفی، خاص بالاتر از عام است.
هنگامى که مرحوم امینى (علامه عبدالحسین بن احمد تبریزى امینى) جلد اول کتاب الغدیر را در نجف اشرف چاپ و به بازار عرضه کرد، مصر از وزیر اطلاعات و فرهنگ عراق خواست که از طبع آن جلوگیرى کند. در جواب گفته بود: «هر چه در آن هست، از کتاب‌های خود شما است.»
مرحوم سید عبدالحسین شرف‌الدین (عالم بزرگ، عبدالحسین بن یوسف شرف‌الدین موسوى عاملى) و آقا سید محسن امین در کلام و اعتقادات خیلى زحمت کشیدند و مقامشان خیلى عالى است. از میان متأخرین نیز مرحوم آقاى علامه امینى، صاحب الغدیر فرموده است: «براى تألیف الغدیر صد هزار کتاب از کتب عامه (اهل سنت) را مطالعه کرده‌ام.»
خلیل (عالم و ادیب بزرگ) یک شخص عجیب و غریبی بوده است. در بین سنی و شیعه، مثل این ادیب پیدا نشده است، هیچ. از او سؤال کردند: «دلیل بر اینکه حضرت علی علیه السلام امام همگان در همه امور است چیست؟» گفت: «احتیاج همگان به او در همه امور، و بی‌نیازی او از همگان در همه کارها.»
او می‌گوید: «علی بن ابی‌طالب، دوستانش فضائلش را از ترس مخفی کردند و دشمنانش فضائلش را از روی حسد مخفی می‌کردند. مع‌ذلک فضائلش، شرق و غرب عالم را پر کرده است.»
عده‌ای از روایاتی که عامه در فضل حضرت امیر علیه السلام نقل کرده‌اند در درجه اول و اعلی قرار دارد، نظیر: «أَنْتَ مِنی بِمَنْزِلَةِ هارُونَ مِنْ مُوسی إِلا أَنهُ لا نَبِی بَعْدی؛ تو نسبت به من به منزله هارون به حضرت موسی علیهماالسلام هستی، تنها با این تفاوت که بعد از من پیامبری نخواهد بود.»
و نیز روایت طیر مشویّ: «أَللهُم! آتِنی بِأَحَب خَلْقِک إِلَیک یأْکلُ مَعِی مِنْ هذَا الطیرِ فَجاءَ عَلِی؛ خداوند، محبوب‌ترین اشخاص در نزد خود را حاضر کن تا این پرنده را همراه با من بخورد... ناگاه علی علیه السلام فرارسید.»
و نیز روایت: «أَنَا مَدینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِی بابُها؛ من شهر علم هستم و علی علیه السلام درب آن است.»
همچنین این روایت که صاحب صواعق محرقه آن را از کتب خودشان نقل می‌کند و سند آن را هم به خلیفه اول می‌رساند که حضرت رسول صلی‌الله علیه و آله و سلم فرمود: «مَنْزِلَةُ عَلِی مِنی مِثْلُ مَنْزِلَتی مِنْ رِبی؛ مقام و منزلت علی علیه السلام نسبت به من، همانند منزلت من نسبت به پروردگارم است.»
و نیز این حدیث از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم در روز غدیر خم: «أَلَسْتُ أَوْلی بِکمْ مِنْ أَنْفُسِکمْ؟ قالُوا: بَلی. قالَ صلی‌الله علیه و آله و سلم: مَنْ کنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِی مَوْلاهُ. أَللهُم والِ مَنْ والاهُ، وَ عادِ مَنْ عاداهُ؛ آیا من نسبت به جان شما سزاوارتر نیستم؟ عرض کردند: بله. فرمود: هرکس من به او ولایت دارم و مولای اویم، این علی علیه السلام مولای او است. خداوندا، هرکس که او را مولای خود بداند و دوست دارش باشد و دوستش بدار و هر کس با او دشمنی ورزد دشمنش باش.»
همه را نقل می‌کنند و درباره روایت اخیر می‌گویند: «لَوْ أَرادَ الْخِلافَةَ، لَقالَ صلی‌الله علیه و آله و سلم: عَلِی خَلیفَتی مِنْ بَعْدی؛ اگر مقصود رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم خلافت بود، قطعاً می‌فرمود: علی علیه السلام خلیفه و جانشین من است.»
منبع: تسنیم