به گزارش شهرآرانیوز، در شرایطی که پرسپولیس در مقطع فعلی لیگ با یکی از جدیترین چالشهای فنی خود در خط حمله مواجه است، نام شهریار مغانلو بار دیگر بهعنوان یک گزینه بالقوه در حوالی باشگاه شنیده میشود؛ مهاجمی که اگرچه این فصل در لیگ امارات آمار قابل دفاعی نداشته، اما همچنان یکی از معدود مهاجمان ایرانی است که سابقه موفق حضور در پرسپولیس را در کارنامه دارد و همین موضوع، بحث «بهدرد خوردن یا نخوردن» او برای سرخها را به یک دوگانه جدی تبدیل کرده است.
مشکل خط حمله پرسپولیس بر کسی پوشیده نیست. تیم اوسمار ویرا عملاً تنها با یک مهاجم تخصصی، یعنی علی علیپور، فصل را پیش میبرد. فشار مداوم مسابقات، نبود جانشین مطمئن و جدایی سردار دورسون بدون جذب جایگزین، باعث شده تمام بار گلزنی روی دوش علیپور بیفتد؛ اتفاقی که بهوضوح در هفتههای اخیر روی افت نسبی او تأثیر گذاشته است. از همین رو سرمربی برزیلی پرسپولیس بهطور جدی خواهان جذب یک مهاجم ششدانگ و آماده است و طبق شنیدهها گزینههای مدنظرش را هم به مدیریت باشگاه معرفی کرده، با این حال اولویت او همچنان جذب مهاجم خارجی است.
در این میان، شایعه بازگشت شهریار مغانلو به پرسپولیس بار دیگر فضای رسانهای و هواداری را تحتتأثیر قرار داده است. مغانلو در فصل جاری عملکرد ضعیفی در اتحاد کلبا داشته؛ تنها ۷ بازی لیگ، حدود ۵۰۰ دقیقه حضور در زمین و فقط یک گل، بدون حتی یک پاس گل. اگر سایر رقابتهای داخلی امارات را هم در نظر بگیریم، آمار او به ۸ بازی و همان یک گل محدود میشود؛ آماری که برای یک مهاجم نوک اصلاً قابل قبول نیست. نیمکتنشینیهای متوالی، کاهش نقش در ساختار تیمی و افت محسوس، نهتنها جایگاه او را در باشگاه اماراتی متزلزل کرده، بلکه باعث دور شدنش از تیم ملی نیز شده است.
با این حال، موضوع مغانلو فقط به آمار این فصل محدود نمیشود. او در پرسپولیس سابقه درخشانی دارد، فضای این تیم را میشناسد، با فشار هواداران بیگانه نیست و از نظر فیزیکی و سبک بازی، همچنان میتواند برای فوتبال ایران یک مهاجم مؤثر باشد. همین تفاوت است که نگاه بخشی از هواداران را نسبت به او از سایر مهاجمان داخلی جدا میکند. استدلال این گروه روشن است، اگر قرار باشد مهاجمی جذب شود که نیاز به زمان، تطبیق و آزمون و خطا داشته باشد، چرا این ریسک روی بازیکنی انجام نشود که قبلاً در پرسپولیس امتحانش را پس داده است؟
از سوی دیگر، واقعیت این است که اوسمار ویرا به دنبال مهاجمی آماده، گلزن و تأثیرگذار است؛ بازیکنی که بتواند بلافاصله فشار را از روی علیپور بردارد. مغانلو در شرایط فعلی چنین تصویری را ارائه نمیدهد و همین موضوع تردید اصلی کادر فنی است. مذاکرات اخیر نماینده مغانلو با مدیران اتحاد کلبا و درخواست ۴۰۰ هزار دلاری برای فسخ قرارداد، نشان میدهد جدایی او در نیمفصل کاملاً محتمل است و حتی احتمال بازگشتش به ایران بالا رفته است. گفته میشود اولویت خود مغانلو در صورت بازگشت، پرسپولیس است؛ هرچند اگر پیشنهادی جدی دریافت نکند، احتمال تمدید قراردادش با باشگاه اماراتی نیز وجود دارد.
حضور و عدم حضور شهریار مغانلو بیش از هر چیز به استراتژی باشگاه برمیگردد. اگر هدف جذب مهاجمی فوری و آماده برای حل بحران خط حمله باشد، گزینه خارجی همچنان انتخاب منطقیتری است. اما اگر محدودیتهای مالی و شرایط بازار اجازه چنین خریدی را ندهد، مغانلو میتواند یک گزینه کمریسکتر نسبت به سایر مهاجمان داخلی باشد؛ مهاجمی که شاید در اوج نباشد، اما حداقل پرسپولیس را میشناسد و میداند پیراهن قرمز چه وزنی دارد.