در دوره‌ای که همه می‌خواستند «جدایی‌نادر‌از‌سیمین» و «درباره‌الی» بسازند تا به نان‌ونوا و اسم‌ورسمی برسند، نیما‌جاویدی، کارگردان خراسانی، هم درحال زمینه‌چینی برای ساخت اولین فیلمش بود.
محمدناصر حق‌خواه | شهرآرانیوز - در دوره اوج موفقیت‌های اصغر فرهادی و در روزگاری که او داشت یکی‌یکی جایزه‌های جهانی را درو می‌کرد و جوی در سینمای ایران حاکم بود که همه می‌خواستند «جدایی‌نادر‌از‌سیمین» و «درباره‌الی» بسازند تا به نان‌ونوا و اسم‌ورسمی برسند، نیما‌جاویدی، کارگردان خراسانی، هم درحال زمینه‌چینی برای ساخت اولین فیلمش بود.
فیلم نیما جاویدی مثل کپی‌های نازل و درجه ۳ از فیلم‌های فرهادی نبود و مثل فیلم‌های کپی‌شده از او، در گیشه و در جشنواره‌ها و بین منتقدان شکست نخورد، اما «ملبورن» ساخته اول او که نگار جواهریان و پیمان معادی در آن بازی می‌کردند، به‌شدت تحت‌تأثیر دنیای خاص اصغر فرهادی بود، از قصه و گره‌های پرتعلیقش تا روایت دوربین روی دست و مسئله مهاجرت و مشکلات ویژه طبقه متوسط جامعه ایرانی و البته فیلم‌نامه‌ای با پایان باز. اما فیلم جاویدی فیلم بدی نبود. نشان به آن نشان که در بسیاری از جشنواره‌های خارجی به‌نسبت معتبر جایزه برد و در بخش نگاه نو جشنواره فجر هم جاویدی را برنده جایزه کرد و البته در قسمت سودای سیمرغ هم در بخش کارگردانی نامزد شد.
سال‌ها از او و فیلم‌هایش خبری نبود تا اینکه ناگهان نامی که حالا چند سالی می‌شد که از یاد‌ها رفته بود، در جشنواره سال ۹۷ با فیلمی کاملا متفاوت به پرده سینما بازگشت. این‌بار نیما جاویدی هم نویسنده و هم کارگردان بود، اما نه خبری از دوربین روی دست بود و نه مسئله اجتماعی از طبقه متوسط. «سرخ‌پوست» یک فیلم‌نامه کلاسیک سه‌پرده‌ای داشت که موبه‌مو بر اساس فرمول‌های فیلم‌نامه‌نویسی کلاسیک نوشته شده بود و قصه‌ای در حوالی دهه ۴۰ ایران را روایت می‌کرد. فیلمی با ماجرایی معمایی و پرکشش که از روند جاری فیلم‌های سینمای ایران فاصله گرفته بود.
وجه مهم‌تر کار نیما جاویدی البته گرفتن یک بازی کاملا متفاوت از نوید محمدزاده بود. نقشی که در آن نه عصیانی وجود داشت و نه نوید نقش یک جوان معاصر را که سنگ تیپاخورده مهجور است، بازی می‌کرد! او ایفای نقش یک نظامی میان‌سال ایرانی را برعهده داشت که ۵۰ سال پیش زندگی می‌کرده است.
جاویدی برای این فیلم جایزه ویژه هیئت داوران را از جشنواره سی‌وهفتم فجر دریافت کرد و «سرخ‌پوست» دومین فیلم برتر از نگاه تماشاچیان شد. همچنین فیلم نامزد دریافت بهترین فیلم و بهترین کارگردانی و بهترین فیلم‌نامه و بهترین بازیگر نقش اول مرد هم شد.
در جشنواره سال ۹۸ هم نیما جاویدی فیلم جدیدی نداشت، اما سیمرغ بلورین بهترین فیلم‌نامه را برای فیلم «خورشید» به کارگردانی مجید مجیدی دریافت کرد. این کارگردان جوان خراسانی اولین فیلم کوتاهش را سال ۷۸ ساخت و ۲۱ سال بعد در اولین جشن مستقل سینمای ایران، یعنی جشن حافظ، توانست جایزه بهترین کارگردان را برای فیلم «سرخ‌پوست» دریافت کند. فیلمی که این‌قدر خوب بود که مجید مطلبی هم به‌عنوان تهیه‌کننده، جایزه بهترین فیلم را دریافت کرد و نوید محمدزاده هم برای بازی در این فیلم جایزه بهترین بازیگر مرد را گرفت. در شبی که جشن حافظ با فاصله بسیار زیاد بین حاضران و در یک فضای روباز و با رعایت پروتکل‌ها درحال برگزاری بود، این نویسنده و کارگردان خراسانی بود که با فیلمش هم خودش و هم همکارانش را به عرصه موفقیت رساند.