نادر نوروزی - جواد محجوب که چندماهی است به کانادا مهاجرت کرده است و وضعیت مشخصی برای بازگشت به کشور و ادامه فعالیت‌های ورزشی ندارد، بامداد دیروز به وقت ایران در صفحه اینستاگرام خود با هواداران و دوستانش صحبت کرد و به سؤالات مختلف آن‌ها پاسخ داد. ملی‌پوش جودوی کشورمان که این‌روزها در فضای خبری خاکستری مهاجرت سعید ملایی دوباره بر سر زبان‌ها افتاده است، در این ارتباط لایو که 200 نفر دنبال‌کننده داشت، درباره موضوعات مختلفی حرف زد و آن را به یک مصاحبه جدی و جذاب تبدیل کرد. محجوب که سال2018 در مسابقات بین‌المللی شروع خوبی داشت و توانست افتخاراتی هم کسب کند، پس از مصدومیت از بی‌توجهی‌های مسئولان فدراسیون گله داشت و می‌گفت که سال‌ها برای تیم ملی تلاش کردم و با لباس تیم ملی مصدوم شدم؛ اما کسی خبری از من نگرفت و البته این موضوع مصادف بود با حضور آرش میراسماعیلی در رأس فدراسیون جودو که مشکلات زیادی با جواد محجوب دارد.
جای پهلوان در قفس نیست!
محجوب از گود کشتی با چوخه به جودو راه یافته و سابقه فعالیت در این رشته را دارد و این حضور او باعث شده که خیلی‌ها او را پهلوان بنامند و حتی از او درخواست کنند تا برای بازگرداندن بازوبند به خراسان تلاش کند. زمانی که محجوب درباره آینده خود در لایو اینستاگرامش صحبت می‌کرد، کامنت یکی از بینندگانش که نوشت «جای پهلوان در قفس نیست»، به‌شدت او را تحت‌تأثیر قرار داد و درحالی‌که بغض در گلویش داشت، گفت: من برای بازوبند پهلوانی می‌آیم. گرچه مسابقات سختی است و نیاز به آمادگی زیادی دارد؛ اما با تمام توان در حال افزایش آمادگی جسمانی خود و تمرین برای این مسابقات هستم. یک جای تقدیر من نوشته شده که باید برای بازوبند و پهلوانی بجنگم. به مردم خراسان برای القابی که به من دادند، مدیونم و باید خودم را ثابت کنم. به خراسان، به شهرم، عِرق زیادی دارم. خیلی از بزرگان ورزش خراسان و پهلوانان به من لطف داشتند و باید برای اثبات خودم بازوبند را به خراسان برگردانم. اگر شرایط به‌خوبی پیش برود و اوضاع مهیا شود، برای بازوبند می‌آیم. تشکر می‌کنم از کسانی که به یاد من هستند. قطعا نمی‌گذارم لطفی که به من دارید، ضایع شود.
به پناهندگی فکر نمی‌کنم
محجوب همچنین در ادامه صحبت‌هایش درباره فعالیتش در جودو هم صحبت کرد. او که قبلا دلیل اصلی مهاجرت خود را ایجاد فضایی آرام و به‌دور از چالش برای زندگی‌اش توصیف کرده بود، گفت: زمانی که مصدوم شدم، کسی از من خبری نگرفت، تلاش‌های من دیده نشد و خرج درمانم را خودم دادم. من هم تصمیم گرفتم برای آینده زندگی‌ام کاری انجام دهم و تلاش کنم که شرایط بهتری بسازم. در جودو آینده خاصی منتظر من نیست. اگر نخواهم یا نتوانم با لباس تیم ملی به مسابقات بروم، علاقه‌ای هم ندارم که با تیم فدراسیون جهانی جودو در المپیک حضور پیدا کنم. من المپیک لندن را به‌دلیل عدم رویارویی با نماینده رژیم اشغالگر قدس از دست دادم و برای آرمان‌های کشور، احترام قائلم. شاید به‌صورت آزاد در مسابقات اروپایی شرکت کنم.
دلم برای ایران تنگ شده است
محجوب در بخش‌هایی از صحبت‌هایش احساساتی شد و از دلتنگی‌اش برای ایران و شهرش صحبت کرد. «دوری از مملکتم برایم سخت است. غربت، سختی‌های خودش را دارد. دوست داشتم هنوز در ایران باشم!»