به گزارش شهرآرانیوز - پروژه راه آهن خواف-هرات که از سال‌های ۱۳۸۱ - ۱۳۸۲ استارت خورده است، دارای چهار قطعه بوده که سه قطعه آن از خواف تا ایستگاه شمعتیغ و پس از آن ایستگاه جونو در تعهد ایران است و قطعه چهارم که از این ایستگاه شروع شده و به هرات می‌رسد را افغانستانی‌ها متعهد به ساخت و بهره‌برداری از آن شده‌اند.
این خط ریلی که قرار بود تا پایان سال گذشته به بهره‌برداری برسد به دلیل آنچه ناامنی در خاک این کشور همسایه عنوان می‌شد به تأخیر افتاد و حالا به نظر می‌رسد آماده افتتاح بوده و ۲۰ آذر ماه امسال به بهره‌برداری می‌رسد.
عباس خطیبی، معاون ساخت و توسعه راه‌آهن، بنادر و فرودگاه‌های شرکت ساخت و توسعه زیر بناهای حمل‌ونقل کشور، درباره جزئیات این خط ریلی و برنامه افتتاح و بهره‌برداری از آن به ایسنا گفت: بر اساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته ۲۰ آذر امسال راه‌آهن خواف-هرات با حضور رؤسای جمهور دو کشور ایران و افغانستان، وزیر راه و شهرسازی و دیگر مسئولان به‌صورت ویدئوکنفرانسی و حضوری برگزار می‌شود.
وی افزود: البته پیش از بهره‌برداری رسمی مقرر شده یک مرحله تست باری صورت گیرد و اولین ارسال محموله ریلی به افغانستان به صورت آزمایشی انجام شود.
معاون ساخت و توسعه راه‌آهن، بنادر و فرودگاه‌ها شرکت ساخت و توسعه زیر بناهای حمل‌ونقل کشور ادامه داد: این خط ریلی حدود ۴۰۰ میلیارد تومان که ارزش روز آن به حدود ۱۵۰۰ میلیارد تومان می‌رسد در سه فاز هزینه داشته که ایران سرمایه‌گذاری آن را انجام داده است و ۷۸ کیلومتر آن در خاک کشورمان و حدود ۶۰ کیلومتر در خاک افغانستان است.
خطیبی با اشاره به اینکه امروز در محل انجام پروژه با مسئولان افغانستانی برای اجرای فاز پایانی این خط ریلی صحبت کرده است، گفت: مقامات افغانستانی اعلام کرده‌اند که هم‌زمان با بهره‌برداری از سه فاز افتتاح شده راه‌آهن خواف-هرات عملیات اجرایی فاز چهارم آن نیز آغاز می‌شود چرا که ایتالیایی‌ها سرمایه مورد نیاز آن را تأمین کرده‌اند و یک شرکت قزاقستانی نیز ساخت این فاز را تقبل کرده است.
وی درباره اهمیت پروژه تأکید کرد: این خط ریلی راه از دو حیث خیلی برای ایران حائز اهمیت است یکی اینکه افغانستان از طریق شبکه ریلی ایران به همه بنادر جنوبی و شبکه ریلی متصل می‌شود و دوم اینکه حجم ترانزیتی و مناسبات دو کشور از طریق حمل‌ونقل ریلی افزایش چشمگیری پیدا خواهد کرد. همچنین افغانستانی‌ها قرار است این خط ریلی را پس از هرات به مزار شریف و نهایت ازبکستان متصل کنند که مسئله سبب می‌شود ارتباط ریلی ایران از این طریق با ازبکستان و پس از آن چین برقرار شود.