اینروزها به طرز خوشحالکنندهای برنامه بیشتر نگارخانهها آنقدر شلوغ و متراکم است که گاهی مجبور میشوم دو یا سه نمایشگاه را در یکروز ببینم. اتفاقی که میافتد این است که مطلب را به ناچار، دوتا یکی به عرض برسانم.
امیرمنصوررحیمیان | شهرآرانیوز - برخلاف تصور برخی که میگویند: «ما آدمها به یکسری از امور عادت نمیکنیم»، میخواهم بگویم که چرا عادت میکنیم، خوب هم عادت میکنیم! از مرگ و نیستی که دیگر چیزی بالاتر نیست. هم به نبود آدمها عادت میکنیم هم به نبود شرایط و وسایلی که قبلا دم دستمان بوده است. تازه خیلی وقتها از این فرصت جدیدی که برایمان درست شده است هم استقبال میکنیم. ما مثل تکههای چسبناک یک پازل بزرگ، به هم میچسبیم و جاهای خالی را با آدمهای دیگر، رابطههای دیگر و وسایل دیگر، پر میکنیم. فقط یک مقدار درد نبود و نداشتن ممکن است اذیتمان کند که خوب به آن هم عادت میکنیم! ما آدمهای زنده، خودکار و به خوبی میدانیم که زندگی همیشه راه خودش را پیدا میکند. پس نگران چیزی نیستیم و مشغول زندگی هستیم.
این چیزهایی که در موردش فیلم میسازند هم جایشان همانجاست، توی فیلمها! مثالش هم الیماشاءا... زیاد است و نمیخواهم در این فرصت کوتاه، وارد این قضیه بشوم. ولی منظور و مقصودم از این حرفها این است که ما حتی به زدن ماسک، مرگ و میر ناشی از کرونا، تغییر کردن سبک زندگی و هر چیز دیگری که مربوط به این مرض میشود هم عادت کردهایم. اگر فکر کردهاید که کرونا تمام شده است و ریشهاش با دوتا واکسن قرار است کنده شود، ارجاعتان میدهم به اخباری که هر روز جهان در مورد این بیماری در حال پخش است. به هرحال یاد گرفتهایم، کجدارومریز با آن کنار بیاییم و حالا که زورمان بهش نمیرسد، در کنارش زندگی کنیم.
یکی از مصادیقش هم بازگشایی دوباره هر جایی است که به دلیل این مرض تعطیل کرده بودیم. نگارخانهها هم جزو همانجاهایی است که دیر یا زود به هر حال مجبور به بازگشاییشان بودیم. جاهایی که به مثابه مغازهای است، برای فروش هنر. برای یک نوع تفریح مجانی، فراموش شده و دور افتاده از فرهنگ مردم. نقاشی و مابقی هنرهایی که رسانهای جز دیدار مخاطبان با آثار و یا هنرمندان ندارند، بیشتر به نگارخانهها وابسته هستند. ولی در تمام این مدتی که ویترین این مکانها خالی بوده است، هنرمندان به عنوان تأمینکنندگان اصلی خوراک نگارخانهها چه میکردهاند؟ خوب باید عرض کنم که با این حجم کاری که این روزها در معرض نمایش قرار دارند، به نظر حسابی سرشان گرم کار بوده است.
اینروزها به طرز خوشحالکنندهای برنامه بیشتر نگارخانهها آنقدر شلوغ و متراکم است که گاهی مجبور میشوم دو یا سه نمایشگاه را در یکروز ببینم. اتفاقی که میافتد این است که مطلب را به ناچار، دوتا یکی به عرض برسانم.
اول به سراغ نمایشگاه «خیم» در نگارخانه «آذرنور» در خیابان راهنمایی میرویم. این نمایشگاه با موضوع طبیعت و گروهی برگزار شد. تعداد ۲۸ اثر از ۱۴ هنرمند در این نمایشگاه حضور دارند. امین صادقی، مهدی محدث، نوید ظفرعلیزاده، سید طاهر موسوی، رضا خلیلی، نونا نمازی، یگانه قدیریان، روجا احمدی، زهرا نعمتی، حسین مولوی، رسول حاج باقران، علیرضا نیکزاده، امیر مهدی وثوقی و جواد محدث هنرمندانی هستند که در این نمایشگاه شرکت دارند. هر کدام از آنها به سبکهای مختلف از آبستره و انتزاعی گرفته تا اکسپرسیونیسم و سوررئال و تکنیکهای متنوع، از رنگ و روغن و آبرنگ گرفته تا مرکب و اکرلیک و کلاژ نقش زدهاند.
نونا نمازی به عنوان شرکت کننده و برگزارکننده این نمایشگاه، تعریفی از این ضیافت رنگ و فرم در ابتدای این نمایشگاه نوشته و با نقل قولی از «لئوناردو داوینچی»، علت نامگذاری را به «خیم» توضیح داده است. او در انتهای نوشتهای که بر دیوار نقش شده گفته است: «بازنمایی طبیعت بارها اتفاق افتاده است. خوشخیم یا بدخیم بودن این آثار به کنش سوژه یا همان مخاطب بستگی دارد.» به نظر، همه کوشش گردانندگان نمایشگاه برای ارائه تصویری تازه از طبیعت به مخاطب و دریافت واکنش او به آثار است. مخاطبی که با سوژه آثار آشناست و آن را در تصور خودش به شکل دیگری دارد.
طبیعت از ابتدا الهامبخش طیف وسیعی از هنرمندان بوده است، اینبار زاویه دید این نمایشگاه به آن، هر چند تکراری و قدیمی، ولی جذاب است. در این بین آثاری هم پیدا میشود که ساختارشکن بوده و با فرم، کمپوزیسیون و استفاده از طیفهای غریبه با موضوع، تعریف تازهای از سوژه تحویل دادهاند. آثار با اینکه از نظر سبک و تکنیک در فرمتهای مختلفی دستهبندی میشوند، ولی از نظر فرم کلی نمایشگاه، همه در یک سطح و با کمی اختلاف نسبت به هم قرار دارند.
به خوبی چیدمان شدهاند و در یک خط اوج مناسب با نگاه مخاطب قرار دارند. به طوری که از کارهایی با سبک آبستره و سوررئال شروع و به کارهایی به سبک اکسپرسیونیسم و انتزاعی ختم میشود. با اینکه نمیشود برای اثر هنری قیمتی را تعیین کرد، ولی قیمتهایی که برای این آثار گذاشته شده است، منصفانه و تا حدی پایین است. به هر صورت حرکت خوب دیگری که در این نمایشگاه صورت گرفته، قرار گرفتن آثار آدمهای شناخته شده و با سابقه در کنار جوانان است. این نمایشگاه تا روز ۷ بهمن ادامه دارد. از دیدن درختان و آسمان، در قاب تابلوهایش غافل نشوید.
ضیافت بوم و رنگ با موضوع طبیعت
نمایشگاه بعدی در نگارخانه «روند» برگزار شده است و تا روز ۸ بهمن فعال است. این ضیافت بوم و رنگ، با عنوان «نمایشگاه آثار نقاشی طبیعت دانشجویان دانشگاه فردوس» نیز با موضوع طبیعت برگزار شده است و نتیجه دستوپنجه دانشجویان دانشگاه فردوس زیر نظر «علیرضا طاهری مقدم» است. این نمایشگاه با ۴۸ اثر و ۱۵ هنرمند، میزبان مخاطبان است.
شرکتکنندگان در این نمایشگاه، محمدرضا آذرآئین، ندا امانی، فائزه برومند، فاطمه رمضانی، مریم رئوفیفرد، محبوبه ساداتحسینی، زهرا ستاری، سارا سراجیکرمانی، مهدیه شبان، فرشته شبانی، شیوا صبوری، نرجس قزوینی، نوشین نقشهکش، فرشته وحدتپرست، امیرمهدی وثوق هستند.
در مورد نقشهایی که این هنرمندان به سبک آبستره و سوررئال زدهاند، چیز زیادی نمیشود گفت. جز اینکه هنوز فرصت یادگیری برایشان هست. هنرمندان جوانی که انرژی، شور و شوق و در کنار یکدیگر بودن را به نمایش گذاشتهاند. در میان آثار ردپای استعدادهای زیادی هم دیده میشود؛ که اگر فعالیتشان ادامهدار باشد، میتوان منتظر نسل جدیدی از نقاشان نوگرا بود. قیمت آثار هم منصفانه است و همه میتوانند خرید کنند.