تحول مشکی پوشان با سپردن سکان تیم به دست مربی بومی در سال۵۴ آغاز شد و ابومسلم با قیاسی به موفقیت رسید.
حسین نخعی‌شریف | شهرآرانیوز؛ ابومسلمی‌ها پس از ناکامی مطلق در نیم‌فصل اول و تنها‌تیمی که مربی خود را در نیمه راه اخراج کرده، از فرصت دوماه‌و‌نیم تعطیلات نیم‌فصل استفاده کردند و ابتدا به سراغ گزینه‌های خارجی رفتند؛ اما دستمزد بالا از‌یک‌سو و مخالفت برخی بازیکنان بانفوذ تیم با حضور یک مربی خارجی ازسوی‌دیگر، کفه ترازو را به‌سمت مربی داخلی چرخاند تا نام مهدی قیاسی، مربی تیم جوانان خراسان و مهاجم سابق تیم‌های آریا و پاس مشهد مجدد مطرح شود؛ اما او هم از نحوه برکناری‌اش پس از لیگ منطقه‌ای سال گذشته و سپردن تیم به عباس رضوی گلایه داشت و به‌آسانی حاضر به پذیرش نبود.
قیاسی سی‌وچهارساله سرانجام با سلام‌وصلوات، سکان مربیگری ابومسلم را در دست گرفت تا کشتی رو‌به‌غرق سیاه جامگان را به ساحل نجات برساند؛ کاری که بس سخت و دشوار به نظر می‌رسید. جمعه ۱۴شهریور۱۳۵۴ شروع جدیدی برای نماینده خراسان بود؛ خراسان بزرگ. ابومسلم که در اولین دیدارش در تهران مقابل بانک ملی به تساوی بدون گل رضایت داده بود، حالا در مقابل حدود ۷ هزار تماشاگر آغازگر دیدار برگشت در ورزشگاه سعد‌آباد مشهد بود.
سوت محمد ریاحی که به صدا در‌آمد، اوت‌های میثاقیان و کرنر‌های نیسیان‌پور یکی پس از دیگری روانه دروازه غلام‌عباس شریفی می‌شدند و دفاع تیم تهرانی سراسیمه فقط توپ را از محوطه جریمه خودش دور می‌کرد؛ اما مقاومت بانکی‌ها تنها ۲۵دقیقه دوام داشت و محمود ابراهیم‌زاده روی توپ ارسالی نیسیان‌پور و پس از اثر‌گذاری تشرفی، شادی را به استادیوم آورد؛ ۶ دقیقه بعد گل دوم و باز هم ابراهیم‌زاده و باز هم روی ریباند. دقیقه ۶۳ ابومسلم دقیقا مشابه ۲ گل قبلی و این‌بار روی پاس مسیح‌نیا به گل رسید تا ابراهیم‌زاده، مهاجم بوشهری ابومسلم، هت‌تریک کند؛ بازیکنی که در نیم‌فصل حتی یک گل هم نزده بود!
در ادامه ۲ تیم که انگار از نتیجه راضی بودند، بیشتر به حفظ توپ و مدارا با یکدیگر پرداختند تا همراهی‌نکردن رجب فرامرزی، مربی بانکی‌ها، در این سفر و ناآمادگی شاگردانش پس از شروع مجدد رقابت‌ها و البته امتیاز میزبانی، همه و همه به سود سید دوست‌داشتنی فوتبال مشهد و تیمش در اولین گام شوند. جمعه ۲۱شهریور، ابومسلم سرمست و سرخوش از پیروزی هفته قبل مقابل بانک ملی در مقابل نفت آبادان قرار گرفت؛ نفتی که ناکام از دیدار مقابل ذوب‌آهن، از اصفهان به مشهد آمده بود.
حضور ۱۲ هزار تماشاگر مشتاق، نشان از آشتی هواداران می‌داد. سوت داوود حیدری که به صدا در‌آمد، نفتی‌ها از زمین‌و‌هوا روی دروازه ابومسلم توپ ریختند؛ به‌طوری‌که هر آن بیم فروریختن دروازه می‌رفت، اما این حملات ۱۵دقیقه بیشتر دوام نداشت و انگار نفت نفتی‌ها خیلی زود ته کشید. از شوت از راه دور محسن بمانی و ضربه محمود ابراهیم‌زاده که بگذریم، به دقیقه۲۵ می‌رسیم؛ جایی‌که اکبر میثاقیان با پرتاب بلند اوتش و ضربه سر مجید تشرفی، ورزشگاه را به آتش کشید. در همین حال‌و‌هوا گل دوم ابومسلم هم توسط محمود ابراهیم‌زاده در دقیقه۳۰ به ثمر رسید. با شروع نیمه دوم، بازی تا حدود دقیقه ۷۰ متعادل پیش رفت تا اینکه نفتی‌ها به خود آمدند و حملاتی را تدارک دیدند، اما خط دفاع سیاه‌جامگان هم اگر کم می‌آورد، یک مهدی عسگرخانی درون دروازه بود تا آبادانی‌ها را ناکام بگذارد.
بااین‌پیروزی ابومسلم با ۱۳امتیاز و البته یک بازی کمتر، خودش را به جایگاه سیزدهم رساند و به‌نوعی از بحران خارج شد تا راه‌آهن، برق شیراز و آرارات را پایین‌تر از خود ببیند. پنجشنبه ۲۷شهریور بعد از ۲ هفته میزبانی و ۲ پیروزی شیرین، ابومسلم به دیدار راه‌آهن، تیم فانوس‌به‌دست جدول رفت؛ دیداری که پیش‌بازی رقابت حساس پرسپولیس با ملوان در ورزشگاه آزادی بود. مصدومیت ابراهیم‌زاده و دو‌کارته‌بودن نیسیان‌پور تا حدودی بر روند بازی ابومسلم اثر گذاشته بود؛ به‌ویژه که شاگردان پرویز ابوطالب هم به تساوی رضایت داشتند و در پایان هم به مانند دیدار قبلی‌شان به تقسیم امتیاز‌ها در دیداری سرد و کم‌حادثه رضایت دادند. پنجشنبه ۳مهر و باز هم مسابقه در تهران و این‌بار در ورزشگاه اختصاصی ارامنه و در حضور ۵هزار تماشاگر.
شاگردان منصور امیر‌آصفی تا به خودشان آمدند، روی پرتاب اوت اکبر میثاقیان و ضربه تمام‌کننده مجید تشرفی دروازه‌شان را گشوده دیدند! و پس از آن ۸۰دقیقه حمله کردند؛ اما خط دفاع مستحکم ابومسلم و یک عسگرخانی آماده، مجالی به آن‌ها نداد تا پیروزی دیدار رفت تکرار شود و ابومسلم با ۱۶امتیاز در مکان یازدهم قرار بگیرد. جمعه ۱۱مهر۱۳۵۴ بعد از ۲ میهمانی متوالی در تهران، این‌بار ابومسلم میزبان قو‌های سپید انزلی بود. شاگردان بهمن صالح‌نیا که بازی رفت را در خانه با یک گل واگذار کرده بودند، با ۳ مهاجم آماده خود یعنی غفور جهانی، علی نیاکانی و عزیز اسپندار آمده بودند تا دست‌پر به انزلی برگردند؛ به‌ویژه که می‌دانستند کاپیتان مسیح به‌دلیل دو‌اخطاره‌بودن قادر به رهبری تیمش نیست و همین باعث شده بود حاج‌مهدی قیاسی، مجید تشرفی را به قلب دفاع برگرداند.
مصدومیت محمود ابراهیم‌زاده هم درست روز قبل مسابقه در تمرین، بد‌شانسی دیگری بود که سراغ آن‌ها آمد تا خط حمله آن‌ها دستخوش تغییرات اساسی شود. برخلاف انتظار، ابومسلم بازی را تهاجمی آغاز کرد و در دقیقه دوم می‌توانست صاحب برتری شود؛ اما ضربه محکم محسن بمانی با فاصله اندک به بیرون رفت. مشکی‌پوشان ۲ بار دیگر هم تا آستانه فروپاشی دروازه ملوان رفتند،، اما یک کاویانپور آماده درون دروازه مانع کامیابی آن‌ها شد. با شروع نیمه دوم ورق برگشت و این سپید‌پوشان شمالی بودند که دروازه میزبان را تهدید کردند و اگر رشادت عسگرخانی نبود، بدون‌شک در دقیقه۶۲ به گل می‌رسیدند. اما همین عسگرخانی در دقیقه۷۷ آه از نهاد هواداران برآورد!
فرار وهاب نیسیان‌پور، هافبک اهوازی ابومسلم، روی یک ضد‌حمله در حال تبدیل‌شدن به گل بود که رضا ویشگاهی او را سرنگون کرد تا محمد صالحی، قاضی این دیدار، علاوه بر اخطار به علامت پنالتی هم در سوت خود بدمد. در‌حالی‌که استادیوم آماده شادی پس از گل بود، مهدی عسگرخانی پشت توپ قرار گرفت! ضربه سرکش او راهی آسمان شد تا ۱۴هزار تماشاگر حاضر در استادیوم، مات‌و‌مبهوتِ این تصمیم مربی و دروازه‌بان ابومسلم شوند!