آرزوی قهرمان کوچک بین‌المللی کاراته و ژیمناستیک کشور برای سال ۱۴۰۰ یک جمله است: کرونا برود و شادی برگردد.
شبنم کرمی | شهرآرانیوز؛ چند روزی بیشتر تا سال نو باقی نمانده است. امسال می‌توان گفت هرهفته با یکی از کودکان یا نوجوانان خلّاق و موفّق شهرمان در زمینه‌های مختلف آشنا شدیم. هریک از این دوستان، انگیزه‌ای تازه و راهی جدید پیش پایمان گذاشتند که می‌تواند آینده‌ای روشن برایمان رقم بزند. در این روز‌ها که بوی بهار به مشام می‌رسد، با محمّدعلی محمّدی، دانش‌آموز مدرسه‌ی «شاهد طاها»، به گفتگو نشسته‌ایم. او که ۸ سال دارد، از سه‌سالگی با مربّیگری پدر و مادرش سبک‌های مختلف کاراته و ژیمناستیک را تا قهرمانی بین‌المللی طی کرده و صاحب کمربند آبی در کاراته است. این کودک توانا تا سال ۹۸ توانسته است ۱۲ مدال استانی، ملّی و بین‌المللی شامل ۸ مدال طلا که ۳ مورد آن بین‌المللی و ۳ مورد هم ملّی بوده است، ۳ مدال نقره و یک مدال برنز به‌دست آورد و هم‌چنان برای آینده‌ای درخشان‌تر تلاش می‌کند.
• نخستین‌بار که مدال آوردی چه حسّی داشتی؟
چون دفعه‌ی اوّلم بود که روی سکّوی قهرمانی می‌ایستادم خیلی عالی بود و شاد بودم. ایستادن روی سکّوی موفّقیّت و احترامی که از بزرگ‌تر‌ها می‌دیدم و همین‌طور فکرکردن به اینکه برای خانواده‌ام افتخار‌آفرینی کرده‌ام برایم خیلی جدید، شیرین و غرورآفرین بود، امّا بهترین احساس را وقتی تجربه کردم که در مسابقه‌ی بین‌المللی‌ای که با ۶ نفر از کشور‌های مختلف دنیا مبارزه کردم و پیروز شدم به آرزوی دلم رسیدم. چون پدرم قول داده بود که اگر اوّل شوم، برایم کفش اسکیت بخرد و من آن روز به آرزویم رسیدم و خیلی خوشحال شدم.
• ورزش‌های رزمی خشن هستند؟ به نظرت چه فایده‌ای دارند؟
اگر حرفه‌ای کار نکنیم، می‌توانند باعث آسیب ما هنگام تمرین‌ها بشوند. تاکنون ۶ بار آسیب‌دیدگی و حتّی شکستگی استخوان را تجربه کرده‌ام، امّا این ورزش‌ها آمادگی جسمانی را خیلی بالا می‌برند و همیشه به آدم حسّ سلامتی و شادابی می‌دهند. سبب تخلیّه‌ی انرژی کودکی هم می‌شوند. در کل خیلی مفید هستند.
• برای رسیدن به پیروزی چه باید کرد؟
قبل از هر چیز، باید کاری را که انجام می‌دهیم دوست داشته باشیم. بعد از آن، در رشته‌ای که می‌خواهیم انتخاب کنیم استعداد داشته باشیم و از همه مهم‌تر تلاش و اراده و تمرین زیاد می‌تواند موجب موفّقیّت در هر کاری به‌ویژه ورزش‌های رزمی شود.
• چه کسانی برای رسیدن به موفّقیّت الگوی تو بوده‌اند؟
پدر و مادرم و هم‌چنین دایی عزیزم که یک قهرمان واقعی بود و در دفاع از کشورش شهید شد.
• به‌جز ورزش به چه فعّالیّت دیگری علاقه‌مند هستی؟
به یادگیری قرآن علاقه‌ی زیادی دارم. مدّتی در مهدالرضا در این رشته فعالیت داشتم و حکم و تقدیر‌نامه هم دریافت کردم. هم‌چنین خیلی دوست دارم در کلاس‌های زبان و کامپیوتر شرکت کنم.
• ورزش چه تأثیری بر درس‌هایت گذاشته است؟
ورزش برای بهتر شدن درس‌هایم خیلی مفید بوده است، زیرا پدرم همیشه به من و خواهر کوچکم آموزش داده است ورزش غذای جسم و روح ماست و از قدیم گفته‌اند عقل سالم در بدن سالم است.
• در دوران قرنطینه چه‌طور تمرین می‌کنی؟
به دلیل اینکه پدر و مادرم مربّی ورزش هستند، در خانه تمرین می‌کنم. البتّه کمی مشکل است، زیرا خانه‌ی ما آپارتمانی است و باید طوری تمرین کنم که مزاحمتی برای همسایه‌ها نداشته باشد. بعضی وقت‌ها نیز همراه پدرم به برنامه‌های تمرین‌های هوازی و کوه‌پیمایی می‌رویم.
• برای سال ۱۴۰۰ چه آرزویی داری؟
دوست دارم ویروس کرونا از بین برود، همه‌ی بیماران شفا پیدا کنند، شادی به زندگی همه برگردد و دوباره همه‌ی باشگاه‌ها و پارک‌ها و مدرسه‌ها باز شوند تا بتوانم همه‌جا بروم و دوباره ورزش کنم و درس بخوانم. از خدا می‌خواهم دنیا را از این ویروس نجات دهد. آن‌وقت می‌توانم برای ادامه قهرمانی‌ام تا عضویّت در تیم ملّی و شرکت در مسابقات جهانی و قهرمان قهرمانان شدن پیش بروم.
• برای بچّه‌هایی که سخنانت را می‌خوانند چه پیشنهادی داری؟
اوّل درس بخوانند و شاگرد اوّل باشند. دوم ورزش کنند و قوی شوند.