سعید جلائیان | شهرآرانیوز؛ روحانی پرتلاش محله شهید قربانی در مدت ۱۵ سال که نقش امامجماعت مسجد حضرت زینب (س) را دارد، با همکاری جوانان این محله به این مرکز مذهبی شور و حال خاصی داده و با بسیجیکردن نمازگزاران و خیران، گامهای مؤثری برای کاستن از مشکلات اقتصادی و فرهنگی محله برداشته است. ارتباط صمیمی حجتالاسلام علیاکبر جعفری با نمازگزاران و اهالی محله شهیدقربانی به شکلی است که حتی از وقتی محل سکونتش را تغییر داده است، باز هم بدون هیچ چشمداشتی، مسافت طولانی را فقط به عشق جوانان و نمازگزاران مسجدی برای اقامه نماز طی میکند.
هنگام بلندشدن صدای اذان از گلدستههای مسجد حضرت زینب (س) در خیابان طبرسیشمالی ۴۹، نمازگزاران با اشتیاق مسیر خانه تا مسجد را میروند. سال ۱۳۸۲، هنگامی که حجتالاسلام جعفری طلبهای جوان بود، اولینبار با این مکان معنوی آشنا شد. در آن سالها مسجد خیلی شلوغ نبود و گاهی تعداد نمازگزارانش به انگشتان یک دست نمیرسید، تا اینکه ۳ سال بعد از آن بنا شد این روحانی جوان با پایان سطح ۴ حوزه، بهعنوان امامجماعت مسجد انتخاب شود.
حجتالاسلام جعفری در همان روزهای نخست پذیرش مسئولیت تلاش کرد با ایجاد تغییراتی بنیادی در هیئتامنا و روند انجام فعالیتهای مسجد، پای جوانان را به مسجد باز کند. او در گام اول موفق به جذب خیلی از جوانها شد و پس از آن توانست ایدههای گوناگونش برای رونقبخشیدن به این مسجد را عملی کند.
وقتی سخن از فعالیتهای مسجدی میشود، با اشتیاق تعریف میکند: روزهای اولی که از من برای اقامه نماز در مسجد دعوت شد، هم خوشحال بودم و هم نگران. آن زمان فکر میکردم چه کاری میتوانم انجام بدهم که این مجموعه شکوفا و پویا شود. در اولین قدم سراغ جوانان محله رفتم و از آنها برای انجام کارهای مسجد درخواست کمک و مشارکت کردم. خودم نیز کنارشان بودم و لحظهبهلحظه و حتی در انجام کارهای ساده کمک میکردم. در گام بعد، هیئتی مذهبی راه انداختیم که به گمانم میتوانست همدلیها و همراهیها را بیشتر کند. این هیئت از همان مراسمهای اول، با استقبال اهالی روبهرو شد.
حجتالاسلام جعفری ادامه میدهد: یکی دیگر از کارهایی که من در همان روزهای نخست انجام دادم و مردم از آن استقبال کردند، قرائت اذان در گوش نوزادان بود. از همان روز اول در مسجد اعلام کردم هر خانوادهای که نوزادش را برای خواندن اذان به اینجا بیاورد، لازم نیست پولی بدهد و حتی از طرف مسجد به خانواده نوزاد هدیهای داده میشود. خوشبختانه از این طرح نیز خانوادههای زیادی استقبال کردند؛ بهطوریکه امروز بسیاری از نوجوانانی که در مسجد فعالیت میکنند، همان نوزادانی هستند که من در این سالها در گوششان اذان خواندهام.
او فقط امامجماعت مسجد نیست، دوست و همراه اهالی محله شهیدقربانی نیز هست و تلاش میکند با دیدار از اهالی، کسبه، بیماران و... به درددل آنها گوش دهد و در حد توانش برای حل مشکلاتشان قدم بردارد؛ بهخصوص تلاش میکند برای اختلافات زوجهای جوان پادرمیانی کند. امامجماعت مسجد حضرت زینب (س) برای کمک به معیشت نیازمندان نیز با همراهی جوانان محله تصمیم به راهاندازی خیریهای در مسجد گرفت. جعفری میداند که خانوادههای نیازمند در این محدوده زیاد هستند.
او تعریف میکند: در محله شهیدقربانی خانوادههای کمبضاعت زیاد هستند و در امرارمعاششان مشکل دارند. برای کمک به این خانوادهها من و جوانان محله تصمیم گرفتیم خیریهای دایر کنیم و نیازمندان را بهصورت سازمانیافته زیرپوشش این خیریه بیاوریم. ما پس از شناسایی خیران در شهر، توانستیم ۲۰۰ خانواده نیازمند را زیرپوشش قرار دهیم. ما میان خانوادههای نیازمند زیرپوشش بستههای غذایی توزیع میکنیم و هزینههای درمانی و خرید داروهایشان را میپردازیم. همچنین با کمک تعدادی از نانواییهای محله، کارت نان تهیه و بین خانوادههای نیازمند توزیع میکنیم تا آنها بتوانند با مراجعه به نانواییهای منتخب و ارائه این کارت، نان رایگان بگیرند.
سال ۱۳۹۴ حجتالاسلام جعفری بهدلایلی مجبور به تغییر محل سکونتش به محدوده قاسمآباد میشود و به علت دوری راه، فقط به اقامه نماز مغرب و عشا در این مسجد بسنده میکند. امامجماعت مسجد حضرت زینب (س) با اشاره به فاصله محل سکونتش با محله شهیدقربانی، اضافه میکند: ۶ سال پیش وقتی تصمیم به تغییر محل سکونت گرفته بودیم، من بهخاطر جوانان و نمازگزاران با خانوادهام شرط کردم که همچنان برای خواندن نماز به مسجد حضرت زینب (س) بروم. آنها نیز پذیرفتند و من در این مدت با وجود پیشنهادهای مختلف از دور و نزدیک، نتوانستم از اهالی این محله جدا شوم. برای همین هرروز بیش از ۹۰ دقیقه برای رسیدن به این مسجد در راه هستم.
مسجد حضرت زینب (س) حدود سال ۱۳۷۵ به همت صفر عباسی و مرحوم حاجمحمد زارع با مساحت ۷۰۰ متر بنا شد. نام مقدس حضرت زینب (س) از همان ابتدا بر سردر این مسجد نقش بست، اما ساکنان قدیمی محله شهیدقربانی همچنان این مسجد را به نام حاجعباس میشناسند. حاجعباس یا همان صفر عباسی، علاوه بر مشارکت در تأمین زمین و پرداخت هزینه برای احداث مسجد، تا پیش از تغییر محل سکونت و ابتلا به بیماری از هیچ تلاشی برای کمک به نیازمندان ساکن در محدوده بولوار طبرسیشمالی فروگذار نکرد.
حاجعباس که آوازه اخلاص و خداشناسیاش در محله پیچیده است، این روزها خانهنشین شده است. کمترکسی است که حاجعباس مسجدی را نشناسد. او هرکاری که از دستش ساخته بود، برای نیازمندان انجام میداد. برای کمک به آنها به رستورانهای شهر میرفت و از آنها برای کمک به دیگران مشارکت میخواست و معمولا هم این خواستهاش را قبول میکردند.
سال ۱۳۹۰ کانون فرهنگی صادقیه به همت حجتالاسلام علیاکبر جعفری و شماری از جوانان محله شهیدقربانی در ساختمان مسجد حضرت زینب (س) ایجاد شد. این کانون فرهنگی با ایجاد کتابخانه، برگزاری برنامههای آموزشی، هنری و فرهنگی، بازدید از خانواده شهدا و برپایی اردوهای تفریحی خانوادگی با مشارکت شهرداری منطقه ۴، نقش چشمگیری در ارتقای فرهنگ و بهبود روابط بین اعضای خانوادهها در محله شهیدقربانی ایفا کرد.
اگرچه با شیوع ویروس منحوس کرونا بهجز کتابخانه، بسیاری از فعالیتهای کانون صادقیه به حالت تعلیق درآمده است، اما در همه این مدت جوانان عضو این کانون در کنار بسیجیان برادر و خواهر پایگاههای بسیج شهیدصیادشیرازی و شهیدزارعی مسجد حضرت زینب (س) برای مراقبت از سلامتی اهالی محله شهیدقربانی اقدامات بسیاری را از قبیل ضدعفونی معابر در دستورکار خود قرار دادند.