براساس اعلام مسئولان، هرساله مشهد پذیرای بیش از ۲۵ میلیون زائر داخلی و خارجی است. ورود این حجم از زائر سبب شده است این شهر ظرفیت‌های زیادی برای جذب سرمایه گذار در حوزه‌های مختلف خدمات دهی به زائران و مجاوران داشته باشد، با این حال وقتی به آمار‌های بیکاری و سرانه درآمد مشهدی‌ها نگاه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که این آمار‌ها تناسبی با ظرفیت‌های سرمایه گذاری در شهر ندارد.
درواقع این آمار‌ها نشان می‌دهد آن گونه که باید، نتوانسته ایم فرصت‌های سرمایه گذاری در مشهد را از بالقوه به بالفعل تبدیل کنیم، اما دلیل این مسئله چیست؟
یکی از عوامل مهمی که باید به آن توجه کرد، این است که سرمایه مانند پرنده ا‌ی است که هرجا احساس آرامش و امنیت کند، در همان جا لانه می‌کند و اگر احساس ناامنی کند، از آن محل کوچ می‌کند.
باتوجه به این توضیح به نظر می‌رسد کم توجهی به ثبات در سیاست‌های مرتبط با حوزه سرمایه گذاری، سبب شده است در عمل افرادی که قصد سرمایه گذاری در شهر را دارند، سیگنال‌های متضادی از مسئولان در دوره‌های مختلف مدیریتی دریافت کنند و به همین دلیل از ورود سرمایه شان به شهر خودداری کنند.
درواقع نباید در حوزه سرمایه گذاری به گونه‌ای رفتار کنیم که با رفت وآمد مدیران، کل سیاست‌های جذب سرمایه گذاری در شهر دست خوش تغییر شود.
بر این اساس، اولین راهکار برای حمایت از سرمایه گذاری در مشهد، ایجاد ثبات در حوزه سیاست‌های جذب سرمایه گذاری براساس افق بلندمدت توسعه شهر است.
تحقق این موضوع سبب می‌شود با تغییر مدیران، دیگر شاهد تحولات بنیادین در حوزه سرمایه گذاری و ایجاد سردرگمی در بین متقاضیان سرمایه گذاری در شهر نباشیم.
درکنار این موضوع باید توجه کرد که مشهد باتوجه به بهره مندی از ظرفیت‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، جایگاه فراملی و ملی دارد و نباید مسائل و راهکار‌های توسعه این شهر را به صورت بومی و محلی نگاه کنیم.
اگر می‌خواهیم سرمایه گذار جذب شهر شود، باید سیاست‌های ما با دید فرامحلی ریل گذاری شود. درنهایت باید تاکید کردکه هرقدر بتوانیم در جذب سرمایه گذار در مشهد موفق‌تر عمل کنیم، سبب بهبود کیفیت زندگی، کاهش خط فقر و فراهم کردن زندگی شرافتمندانه دربین شهروندان می‌شود.
تحقق این امر، خود را به صورت کاهش آسیب‌های اجتماعی در شهر نشان خواهد داد.