به گزارش شهرآرانیوز؛ نیل آرمسترانگ، اولین فضانوردی بود که در سال ۱۹۶۹ روی ماه قدم گذاشت و پس از آن یوجین سرنان و هریسون اشمیت، آخرین افرادی بودند که این مأموریت را به سرانجام رساندند. (هریسون اشمیت آخرین نفر بود و قبل از آن یوجین سرنان بود که در آپولو ۱۱ روی ماه گام نهاد.)
اگر واقعا به این مسئله دقت کنید و به آن بیندیشید، متوجه خواهید شد کاری که ناسا در آن زمان انجام داده، شگفت انگیز است. برای شروع این مقاله بد نیست ابتدا بدانیم که موشک آپولو ۱۱ دارای پردازنده‌ای بود که ۰.۰۴۳ مگاهرتز توان پردازشی داشت در حالی که طبق استاندارد کسب وکارها، آیفون ۱۰۰ هزار برابر از آن قدرتمندتر بود.
به عنوان مأموریتی که از نظر سطح فناوری در لبه مرز بود (یعنی اینکه در آن زمان فناوری چندان پیشرفته نبود تا امید سفر به ماه داشته باشیم) آپولو و کاری که نیل آرمسترانگ کرد یک موقعیت فوق العاده خطیر بود و آن زمانی که آرمسترانگ از فرودگر عقاب ناسا پیاده شد، چشم و گوش جهانیان در زمین به او و اولین کلماتی که گفت خیره شده بود. اختلافی که همواره وجود داشته؛ درباره اولین کلماتی است که نیل آرمسترانگ به عنوان اولین انسانی که توانسته روی ماه بایستد، بر زبان آورده است. اغلب افرادی که با آرمسترانگ آشنا هستند معتقدند که وی اشتباهی صحبت کرده است. گفته می‌شود او گفته: «این یک گام کوچک برای «یک» انسان و یکی از جهش‌های غول آسا برای بشریت است!
اگر به دقت و از لحاظ دستور زبانی به جمله‌ای که آرمسترانگ گفته است نگاه کنیم، به سرعت متوجه خواهیم شد که «یک» بین «برای» و «انسان» وجود ندارد. خود آرمسترانگ همیشه بر این نکته اصرار داشته که کلمه «یک» را جا انداخته وگرنه قصد داشته است آن را در جمله تاریخی اش وارد کند.
نیل آرمسترانگ با وجود چیز‌های زیادی که ممکن است اشتباه پیش بروند و ذهن او را مشغول نگاه دارند، می‌گوید وقتی برای اولین بار از فرودگر ماه خارج شدم، انرژی زیادی نداشتم تا بتوانم درست فکر کنم. آرمسترانگ درباره آن کلمات معروف به آسوشیتدپرس گفت: پس از فرود به آن فکر کردم و از آنجایی که کار‌های زیادی برای انجام دادن داشتیم، این چیزی نبود که من واقعاً روی آن تمرکز کنم، بلکه فقط چیزی بود که به طور ناخودآگاه بر زبان راندم.
منبع: زومیت