به گزارش شهرآرانیوز؛ جمعی از بانوان مشهدی دور هم جمع شدند تا راه‌هایی برای کمک پیدا کنند. برخی تصمیم به فروش بخشی از طلا‌های خود گرفتند تا مبلغ آن را به لبنان ارسال کنند، درحالی‌که دیگران با تهیه ترشی، خردکردن سبزی، فروش کتاب و پخت غذا، به جمع‌آوری کمک‌ها پرداختند.
این حرکت زنانه اکنون به فراتر از جمع اولیه گسترش‌یافته و افراد بیشتری از نقاط مختلف کشور به آنها پیوسته‌اند.
اتاق کوچک پر از جعبه‌ها، روبان‌ها، مهره‌ها و نخ‌های رنگی بود که دیدن آنها آدم را شاد می‌کرد. تصور اینکه این روبان‌ها به گل‌سر‌هایی تبدیل شوند که بر روی مو‌های دختران فلسطینی بنشیند، بسیار دلنشین بود. دور تا دور اتاق نشسته بودیم تا کار را آغاز کنیم. در میان ما دانشجویان، معلمان و مادرانی حضور داشتند که همگی برای یک هدف مشترک، از استراحت صبح جمعه گذشته بودند تا به جبهه مقاومت کمک کنند.
در حین کار، جمله‌ای از رهبری در ذهنم تکرار می‌شد: «کمک به جبهه مقاومت بر همه مسلمانان فرض است.» همه ما امیدوار بودیم که بتوانیم به‌اندازه‌ای کوچک، خوشحالی رهبرمان را فراهم کنیم. در این افکار بودم که صدای خانم قربانی که مهربانانه کار را به ما آموزش می‌داد، توجهم را جلب کرد.
او به من یادآوری کرد که فندک را درست نگه‌دارم تا آسیب نبینم. خانم قربانی به هر نفر یک وظیفه محول کرده بود و من مسئول چسباندن گل‌سر‌ها باحرارت فندک بودم. ایده این کار از خانم قربانی بود که تصمیم داشت هنرش را برای کمک به دختران فلسطینی به کار گیرد. چون نمی‌شد گل‌سر‌ها را به غزه ارسال کرد، قرار شد آنها را در غرفه‌ای بفروشیم و عواید آن را برای جبهه مقاومت ارسال کنیم.
دست‌هایمان بین روبان‌ها و مهره‌ها می‌چرخید و دل‌هایمان در فکر کودکان غزه، لبنان و فلسطین بود. گل‌سر‌های رنگی یادآور معصومیت، جنگ، آوارگی و کمبود‌های آنها بود و ما با عشق و بغضی گلوگیر، مشغول آماده‌سازی آنها بودیم.
منبع: جهان بانو