به گزارش شهرآرانیوز؛ «۸۴۰۰ زن سرپرست خانوار به طور مداوم از بهزیستی مشهد مستمری و خدمات دریافت می‌کنند.» این را مدیر بهزیستی مشهد اعلام کرد و گفت: علاوه بر پرداخت مستمری ماهانه، حمایت‌هایی درراستای اشتغال و توانمندسازی این بانوان انجام می‌شود که شامل پرداخت کمک‌های بلاعوض به عنوان سرمایه شروع به کار، ارائه تسهیلات خوداشتغالی، حمایت‌هایی در زمینه مسکن و درمان و ارائه خدماتی نظیر مددکاری، روان‌شناسی، آموزشی و آماده‌سازی شغلی است.
جواد بهنام در گفت‌و‌گو با خبرنگار روزنامه شهرآرا، اظهار کرد: همچنین هزینه تحصیل فرزندان زنان سرپرست خانوار پرداخت می‌شود و در صورتی که خود آنها یا فرزندانشان به دانشگاه بروند، بخشی از شهریه آنها یعنی معادل ۵۰ تا ۸۰ درصد از طریق بهزیستی پرداخت می‌شود.
او بیان کرد: زنان سرپرستی که خود دارای مهارتی برای شروع به کار هستند، می‌توانند از تسهیلات خوداشتغالی بهزیستی تا سقف ۱۵۰ میلیون تومان و با بازپرداخت طولانی و سود بانکی کم استفاده کنند. اما زنانی که نیاز به آموزش مهارت دارند، می‌توانند برای یادگیری اقدام کنند، زیرا بهزیستی هزینه آموزش آنها را می‌پردازد.
مدیر بهزیستی مشهد درباره برخی بانوانی که مهارت دارند، اما امکان استفاده از تسهیلات را ندارند، گفت: برای این افراد تسهیلات بلاعوضی در نظر گرفته شده است که البته مبلغ آن زیاد نیست، اما می‌توان مشاغلی را با سرمایه کم راه‌اندازی کرد.
بهنام به تشکیل گروه‌های همیار از زنان سرپرست یا سایر زنان زیرپوشش و حتی خارج از مجموعه بهزیستی نیز اشاره کرد و افزود: این گروه‌ها سه تا پنج نفره است و به طور گروهی کاری را شروع می‌کنند. خوشبختانه امسال وضعیت سطح اعتباری در حوزه تسهیلات بهزیستی شهرستان مشهد نسبت به سال گذشته حدود ۷۰ درصد افزایش داشته است و یکی از گروه‌های هدف بهزیستی زنان سرپرست خانوار هستند بنابراین مشکلی در حوزه راه‌اندازی شغل و پرداخت تسهیلات نداریم.
او با بیان اینکه برخی از زنان سرپرست را نیز به کارفرمایان برای اشتغال به کار معرفی می‌کنیم، درباره میزان مستمری پرداختی، گفت: معمولا مستمری با توجه به وضعیت خانوار از حدود یک‌میلیون تا سه میلیون و ۳۰۰ هزار تومان متغیر است و به همین دلیل برای همه خانواده‌ها یکسان نیست.
بهنام درخصوص اینکه آیا بهزیستی تمرکز خود را در ارائه خدمات به زنان سرپرست خانوار بیشتر در بعد مالی گذاشته است یا خیر؟ بیان کرد: هرکدام از این زنان، مددکار اختصاصی دارند که علاوه بر پیگیری مسائل اقتصادی آنها، موضوعات فرهنگی‌شان را نیز دنبال می‌کند، اما این فعالیت‌ها کمتر از موضوعات مالی دیده می‌شوند. اکنون بعضی پرونده‌های این زنان به مراکز مثبت زندگی انتقال داده شده و به ازای هر دویست نفر یک مددکار دارند، آنهایی هم که زیرپوشش مراکز دولتی هستند، دست‌کم دوازده مددکار به آنها ارائه خدمت می‌کنند.
