به گزارش شهرآرانیوز؛ سیده فاطمه نعمتی با اشاره به نقش بانوان در این جنگ ۱۲ روزه، بیان کرد: در حالی که ابعاد مختلف جنگ ۱۲ روزه در حال بررسی است، یک وجه کمتر مورد توجه در این میان، صدای زنانی است که به‌عنوان راویان، مدیران بحران‌های خانوادگی و حافظان حافظه جمعی، نقش مهمی در مواجهه اجتماعی با جنگ ایفا کرده‌اند؛ نقشی که به گفته تحلیلگران، نیازمند ثبت، شنیدن و تقویت است.
وی افزود: در شرایط جنگی، بار اصلی حفظ آرامش خانوادگی و تربیت فرزندان بر دوش زنان است. در حالی‌که مردان درگیر تأمین معیشت‌اند یا به جبهه و مأموریت‌ها اعزام می‌شوند، این مادران هستند که باید در لحظه شنیدن صدای بمب، تصمیم بگیرند چگونه برای فرزند خود «امنیت»، «جنگ»، «دفاع» و «آرمان» را معنا کنند. رسانه‌ها با فاصله‌ای زمانی و محتوایی وارد میدان روایت می‌شوند، اما مادر در همان لحظه بحران، مسئول است.
مدیر اندیشکده رسانه و جامعه با اشاره به نقش مادران در روایت جنگ برای کودکان، یادآور شد: بسیاری از مادرانی که در مناطق بمباران شده حضور داشتند، روایت می‌کنند که نمی‌دانستند چگونه با فرزندان خود درباره آنچه می‌بینند و می‌شنوند، صحبت کنند. خودشان ترسیده بودند؛ و انسانی که ترسیده، نمی‌تواند فرزند مقاوم و آگاه تربیت کند. این مسئله نیازمند بازنگری در سیاست‌های آموزشی و تربیتی کشور است.
نعمتی در خصوص لزوم فعال سازی بانوان، تصریح کرد: یکی از مهم‌ترین ضرورت‌های حال حاضر، تبدیل زنان از عناصر منفعل به بازیگران فعال در عرصه جنگ و پساجنگ است. این کنشگری از همین حالا و در اشکال گوناگون آغاز شده است؛ از حضور در گفت‌و‌گو‌های جمعی گرفته تا مشارکت در فضای مجازی. خرده‌روایت‌های زنان درباره این جنگ، با وجود محدود بودن مدت زمان آن، تجربه‌ای منحصر‌به‌فرد در تاریخ معاصر ایران رقم خواهد زد؛ چرا که نسل جدید، به‌ویژه دختران، تاکنون هیچ تجربه مستقیمی از جنگ نداشتند.
وی ادامه داد: تجربه زیسته زنان در این دوره نباید تنها به نقش‌های سنتی مادر، همسر یا پرستار محدود شود. یک زن باید بتواند از منظر فردی، فارغ از نقش‌های خانوادگی و شغلی، روایت‌گر احساس و واکنش خود در مواجهه با جنگ باشد. برخی زنان خود را از اخبار رسمی و رسانه‌ها محروم کردند تا کمتر بترسند؛ برخی دیگر، برای نخستین بار وارد فضای مجازی شدند تا حرف بزنند، بنویسند و دیده شوند.
منبع: مهر