کریم باقری آرام و بی سرو صدا و با صلابت و با احترام به پرسپولیس بازگشت. آن هم در حالی که این بازگشت خواسته همه هواداران سرخ مسلک بود و موجبات شادی پیشکسوتان این باشگاه را فراهم کرد. باقری با آن منش و روشی که همه گاه در طول دوران بازیگری و مربیگری از خود نشان داده در تمام دوران خانه نشینی جز حمایت از باشگاه محبوب اش و البته سرمربی‌هایی که بعد از او روی نیمکت سرخ‌ها نشستند هیچ نکرد.
از او که با بی مهری کنار رفته بود حتی یک مصاحبه تند هم علیه سرمربی‌های پرسپولیس در تمام این سال‌ها نمی‌توانید با ذره بین هم پیدا کنید. او و همسلکان سرخش از جمله پروین، خوردبین، پیروانی و عابدزاده، مهدوی کیا همه گاه از پرسپولیسِ قهرمان و شکست خورده حمایت کردند و حمایت. شاید در این بین فقط قلیچ و فنونی زاده بودند که گاه از سر دیده شدن اقدام به مصاحبه‌هایی می‌کردند که از سوی هواداران هم جدی گرفته نمی‌شد.
این‌ها را نوشتیم تا مقایسه‌ای داشته باشیم بین باقری و فکری که هر دو از نظر جایگاه در استقلال و پرسپولیس شبیه هم بودند. باقری به گاه بازگشت به اردوگاه سرخ از همه حمایت‌ها تشکر و کرد و آنجا را خانه ابدی خود خواند و تمام اتفاقات بعد را به سرمربی خارجی تیم سپرد و از یحیی و اوسمار به نیکی یاد کرد، اما فکری در چشم بر هم زدنی هم شرف و کیان آبی‌ها را تنها به این بهانه که از دایره استقلالی‌ها کنار مانده به باد داد.
محمود فکری در حمله به سرمربی که هنوز برای استقلال انتخاب هم نشده نشانه‌های واضحی از دلایل ناکامی‌های این تیم محبوب را به رخ هم کشاند و نشان داد که فرق پیشکسوتان استقلال و پرسپولیس در حمایت برای موفقیت تیم شان فرسنگ هاست.
کریم باقری با سلام و صلوات بازگشت و فکری و امثال فکری به دلیل روش و منشی که پهلوانانه نیست برای بازگشتی این چنین باید سال‌ها در انتظار باشند. پرسپولیس قهرمان می‌شود، چون هوادار و پیشکسوت کنار هم اند، اما استقلال ...