به گزارش شهرآرانیوز، عمل‌های جراحی زیبایی، از جمله پرطرفدارترین عمل‌ها در کشور ما هستند. با اینکه آمار و اطلاعات دقیقی از میزان این عمل‌ها و مراکزی که این جراحی‌ها در آن صورت می‌گیرد، وجود ندارد، اما گفته می‌شود سن انجام آنها در کشور، نسبت به گذشته، پایین‌تر آمده و به نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ سال رسیده است و مردان نیز برای جراحی بینی، پا به پای زنان هستند.
سیدرضا عبدالمطلبی - دبیر و عضو هیات موسس انجمن صنفی کلینیک‌های تخصصی پوست و موی تهران، در این باره، خاطرنشان کرد: در کشور‌های توسعه یافته، با اینکه امکانات، پیشرفت و پزشک زیاد است، اما مردم آنجا درباره این مسائل نه اطلاعات چندانی دارند و نه به اندازه مردم کشور ما، پیگیر انجام چنین جراحی‌هایی هستند. اما در ایران، اقبال به این اعمال، همگانی شده است.
در ابتدا نگاه این بود که تنها افرادی که شرایط مالی خوبی دارند، بعد از تامین همه نیازهایشان، به انجام اعمال جراحی زیبایی روی می‌آورند؛ اما اکنون شاهد هستیم افرادی که برای تامین روزمرگی هایشان دچار مشکل هستند وام می‌گیرند تا بینی شان را عمل کنند یا جراحی لیفت انجام دهند تا چین و چروک‌ها و افتادگی‌ها اصلاح شود. این درد است!
وی افزود: برخی با اینکه برای تامین ضروریات زندگیشان دچار مشکل هستند، وام درخواست می‌کنند تا بتوانند این جراحی‌ها را انجام دهند!
زمانی این عمل ها، کاری لوکس در نظر گرفته می‌شد، اما اکنون افرادی مراجعه می‌کنند که برای مهمترین کار‌های بچه هایشان دچار مشکل هستند، یا شوهرانشان با بدبختی پول را تهیه می‌کنند تا این اعمال زیبایی را انجام دهند. جراحی‌هایی که با انجام آن هم، تحولی در زندگیشان رخ نمی‌دهد.
عبدالمطلبی گفت: گاه فردی را می‌بینید که مثلا مشکلی در صورت دارد، انجام عمل زیبایی برای آنها، قابل توجیه است، اما گاه افرادی همه چیز دارند و آن مساله‌ای که خواهان اصلاحش هستند، مشکلی در زندگی شان ایجاد نکرده، اما همچنان هزینه‌هایی برای این اعمال زیبایی می‌پردازند.
این مسائل، جنبه فرهنگی دارد و نشان می‌دهد، ما به لحاظ فرهنگی خوب کار نکردیم که مردم با فراموشی ارزش‌های واقعی، به دنبال این اعمال جراحی می‌روند. من خود، پزشک زیبایی هستم و معنای این حرف‌ها این نیست که نباید به دنبال کار پوست و زیبایی بود.
مواردی ضرورت است ودر زندگی آدم‌ها تاثیر دارد. اما هر جا افراط و تفریط پیش بیاید، نشان می‌دهد در نهان، مشکل فرهنگی وجود دارد. اکنون ما به این افراط رسیده ایم. در این شرایط، شتاب زدگی‌هایی به دنبالش می‌آید که عوارض جبران ناپذیری هم ایجاد می‌کند.
عبدالمطلبی با بیان اینکه ضعف فرهنگی، به عملکرد‌های کلان برمی‌گردد، توضیح داد: به جای اینکه فرهنگ سازی کنیم، فقط مخالفت کردیم!
در دورانی وقتی مساله زیبایی در کشور مطرح شد، به جای اینکه فرهنگ سازی شود و علت‌ها را بررسی کنند، تنها به اطلاع رسانی درباره مشکلات و ضایعات ایجاد شده به واسطه اعمال جراحی زیبایی می‌پرداختند و با برخورد‌های قهری، تنها آن را برجسته می‌کردند. جامعه حریص‌تر شد و استفاده‌ها از آن به صورت غیرطبیعی پیش رفت.
هر چه مردم بیشتر به این سمت آمدند، ارائه دهندگان خدمات بیشتر شدند و از طرف دیگر، با سیاستگذاری اشتباه، به جای اینکه شیوه ارائه مجوز‌ها تسهیل و نظارت بهینه و منطقی شود، مجوزدهی روز به روز سخت‌تر شد. تا جایی که کسی که بخواهد مجوزی برای کلینیک بگیرد، باید یک سال دوندگی و میلیارد‌ها هزینه کند تا آیا بشود یا نشود!
منبع: جماران