به گزارش شهرآرانیوز؛ در زمانه‌ای که عشق و دوست داشتن، مورد هجمه‌های بسیاری قرار گرفته است و روابط سطحی این کلمات مقدس و عظیم را به سوءتفاهمی گذرا تقلیل داده‌اند، در جهانی که «عشق» گاهی در هیاهوی واژه‌ها گم می‌شود و در دورانی که عاشق شدن آسان، اما عاشق ماندن دشوار شده و ازدواج‌ها بیش از آن‌که پیوندی انسانی باشد، به معامله‌ای اجتماعی شبیه است، هنوز می‌توان به روایت‌هایی دل بست که ورای کلیشه‌های رایج، از پیوندی انسانی، پرمعنا و عمیق سخن می‌گویند.
نادر ابراهیمی، نویسنده‌ای است که این نگاه را دارد و به‌جای فریاد زدن از عشق، آن را زمزمه می‌کند. او در «چهل نامه کوتاه به همسرم» ما را با نگاهی تازه و ژرف به عشق و زندگی مشترک آشنا می‌سازد. به مناسبت روز ازدواج مروری کوتاه بر این اثر خواهیم داشت.
در زمانه‌ای که روابط زناشویی بیشتر تحت‌تأثیر ساختار‌های سنتی و مردسالارانه قرار داشتند، نادر ابراهیم با انتشار نامه‌هایی خطاب به همسرش در یک کتاب، سنت‌شکنی می‌کند و مردی را به تصویر می‌کشد که با تمام وجود، همسرش را تحسین می‌کند، به او احترام می‌گذارد و او را شریک تمام‌عیار زندگی خود می‌داند. در «چهل‌نامه کوتاه به همسرم»، نامه‌ها فراتر از بیان احساسات عاشقانه‌ی صرف هستند. آنها دربردارنده‌ی تأملاتی فلسفی، اجتماعی، اخلاقی و انسانی‌اند.
نویسنده در قالب نامه، به موضوعاتی، چون صبر، تفاهم، گذشت، رنج، شادی، تعهد، مبارزه، ساده‌زیستی، و پایداری عشق در گذر زمان می‌پردازد. در بسیاری از نامه‌ها، «دوست داشتن» صرفاً یک احساس نیست، بلکه یک «کنش» و «وظیفه» و «جهاد» تعریف می‌شود. سبک نگارشی ابراهیمی در این کتاب بیش از آن‌که خطابی صرف باشد، زمزمه‌ای عاشقانه است؛ زمزمه‌ای که گاهی پراحساس است و گاهی پراندیشه، گاهی آرام و گاهی سرشار از اضطراب انسانی. «چهل نامه کوتاه به همسرم» کتابی است که خواندن آن برای هر کسی که در جست‌وجوی عشق اصیل، رابطه‌ای انسانی و درک عمیق‌تری از زندگی مشترک است، تجربه‌ای پربار و ارزشمند خواهد بود.
این کتاب تنها درباره‌ی عشق نیست، بلکه درباره‌ی چگونگی «زیستن با عشق» در دنیایی واقعی است، دنیایی پر از فراز و فرود، اما سرشار از معنا.
منبع: فارس