ویژگی ممتاز محرم و صفر نسبت به دیگر ماه ها، فرصت آگاهی بخشی آن است. البته ماه رمضان نیز ویژگی‌های منحصربه فردی دارد که بیشتر به سمت خودسازی فردی سوق دارد؛ اما محرم جنبه آگاهی بخشی اجتماعی دارد که در قالب عزاداری‌ها و آیین‌های عاشورایی، بستر‌های خوبی برای آموزش آموزه‌های دینی و معرفتی فراهم می‌کند.
سنت منبر که امروزه در شکل سخنرانی‌ها نیز در مجالس عزاداری وجود دارد، بخش اصلی و بنیادین این مراسم و عزاداری‌ها بوده است. در واقع در کنار نوحه خوانی و سینه زنی و دسته‌ها و هیئت ها، چراغ راه این مسیر و جهت دهی واقعی به حماسه محرم و عاشورا، بعد معرفت افزایی آن است که در قالب منبر و سخنرانی نمود می‌یابد.
ازاین رو، از طرفی نباید سخنرانی در مجالس عزاداری کم رنگ شود و از طرف دیگر سخنرانان و منبری‌ها نیز باید با تجهیز خود به دانش روز و نیاز نسل امروز و کاستن از فاصله‌ها با زبان این نسل، به جذابیت‌های سخنرانی و منبر بیفزایند و بر این نکته باور داشته باشند که مخاطب این روزگار بیش از آنکه شنونده صرف باشد، پرسشگری جدی است؛ پس باید خود را برای پاسخ به پرسش‌های فراوان این نسل و مخاطب آماده ببیند.
نسل امروز چه سطحی و چه عمیق، مطالعاتی دارد و نکته‌هایی را شنیده و خوانده است که این موضوع کار سخنران و منبری را سخت‌تر می‌کند. امروزه نمی‌توان با ایراد سخنرانی و منبر کار را تمام شده در نظر گرفت، بلکه در مقابل، شنونده پرسش‌هایی دارد که پاسخ سنجیده و علمی به آن‌ها ضروری است.
پرهیز از بیان مطالب بی سند یا با سند ضعیف، پرهیز از آنچه ممکن است به سمت وسوی تحریف بچرخد و شنونده را از اصل و متن تاریخ عاشورا دور کند و استناد به منابع متقن و قوی و عالمانه، وظیفه هر سخنرانی است که این روز‌ها برای عزاداران مشتاق و دل سوختگان امام حسین (ع) در این مجالس منبر می‌رود. جامعه به شدت نیازمند دانستن تاریخ واقعی حماسه عاشورا و اهداف و آرمان‌های نهضت حسینی است تا راه را گم نکند.