به گزارش شهرآرانیوز، دکتر ندا اخروی در بیان اینکه خانواده سالم، محوری‌ترین محیط تربیتی موثر در سلامت روانی اجتماعی و بهترین محیط برای تامین نیاز‌های جسمانی، روانی و اجتماعی است. اظهار کرد: نیاز‌های روانی و اجتماعی افراد در خانواده تامین میشود و چنانچه خانواده بتواند به نقش ها، مسئولیت‌ها و وظایف خود عمل کند، مهمترین عوامل موثر در سلامت روان خانواده شکل گرفته است، اما خانواده یک نظام عاطفی پیچیده است که چندین نسل را در برمیگردد و سلامت روان هر کدام از اعضای آن بر کل خانواده و جامعه اثر میگذارد.
به گفته وی، پدران علاوه بر اینکه در تامین و ارتقاء سلامت روان مادران بسیار اثر گذارند، رشد روانی، اجتماعی فرزندان را هم به تکامل می‌رسانند و به ویژه در جامعه امروزی با افزایش تعداد مادران شاغل، نقش پدران و تاثیرگذاری آن‌ها بر زندگی فرزندان، پررنگ‌تر از قبل شده است.
وی با بیان اینکه سلامت روان مادر به عنوان محور عاطفی خانواده اهمیت بسیاری دارد، خاطر نشان کرد: سلامت روان مادر، زمانی بدرستی تعریف میشود که بتواند نقش خود را در حمایت عاطفی و سلامت جسمی، روانی و حتی سلامت اجتماعی و معنوی در خانواده به درستی ایفا کند، توانایی هایش را به عنوان یک مادر بشناسد و ارتباطات را بین خودش و افراد خانواده مدیریت کند.
اخروی با اشاره به اینکه حفظ سلامت جسمی و روانی زنان نقش زیربنایی در سلامت همه اعضا خانواده و حتی جامعه دارد. تصریح کرد: سلامت جسمی و روانی مادر در همه خانواده و حتی بر نسل‌های بعد اثر میگذارد، زیرا بنیان‌های روانی افراد در خانواده و به ویژه در ارتباط با مادر شکل می‌گیرد.
مدیر سلامت روانی اجتماعی و اعتیاد دانشگاه بیان کرد: در دو سال اول زندگی دلبستگی ایمن کودک در حال شکل گیری است و کودک در حال شکل دادن این تجربه است که آیا دنیا مکان امنی است؟ در این دو سال حضور مادر در کنار فرزند نقش بسیار مهمی در شکل گیری دلبستگی کودک به خانواده و احساس امنیت در او دارد و این موضوع به حدی مهم است که برخی کشور‌ها به این نتیجه رسیده اند که اگر مادر شاغل در ۳ سال اول یا حتی ۵ سال اول تولد کنار فرزند بماند و حقوق هم دریافت کند، هزینه‌های بعدی کشور در پوشش دادن مشکلات این کودک در بزرگسالی کاهش خواهد یافت.
اخروی گفت: البته منظور از حضور مادر و اهمیت مراقبت مادرانه در سال‌های اول زندگی، مساله صرفا اشتغال مادر در خارج از منزل نیست، ممکن است مادر شاغل نباشد، ولی عدم حضور موثر و کافی او در کنار فرزند، باعث احساس تنهایی کودک خواهد شد و اثرات نامطلوبی در رشد روانی کودک به جا خواهد گذاشت.
وی با تاکید براینکه روابط صمیمی بین پدر و فرزندان، تاثیر مثبت زیادی روی روابط عاطفی و اجتماعی آن‌ها در آینده میگذارد و رابطه مستقیمی بین صمیمیت بین پدر و فرزندان با اعتماد به نفس فرزندان در انجام فعالیت‌های اجتماعی در بزرگسالی وجود دارد، عنوان کرد: اگر والدین مهارت‌های یک زندگی سالم را آموخته باشند یعنی بدانند چگونه استرس‌ها را مدیریت کنند، خشم شان را مدیریت کنند، چگونه ابراز عقیده کننده، چگونه مسایل و مشکلات زندگی را شناسایی و با کمترین تنش و آسیب حل کنند، همه این مهارت‌ها در بستر یک خانواده سالم به راحتی به فرزندان منتقل میشود و فرزندان ارزش‌های خانواده را در بستر عشق و علاقه از والدین دریافت می‌کنند و نقش‌های والدینی را از والدین خود یاد می‌گیرند.