به گزارش شهرآرانیوز، شکل‌گیری جنبش‌های مدنی و تحقق آزادی‌های اجتماعی به نقش بانوان نقاش رنگ بیشتری بخشید به گونه‌ای که در حال حاضر نقاشان زن در فضای هنر معاصر ایران دارای پایگاه مستقلی هستند.
در دوران باستان زنان در هنر و صنایع‌دستی نقش عمده‌ای را ایفا می‌کردند، اما بعد از ظهور اسلام در ایران و شکل‌گیری درگیری‌های مستمر و همچنین محدودیت‌های ایجاد شده حضور اجتماعی آنان کمتر شد به طوریکه در دوران مغول و تیموریان، برخی زنان تحت تعلیم استادان و معلمان سرخانه قرار گرفتند. این روند ادامه داشت تا دوران صفوی و روابط با کشور‌های خارجی که سبب تغییر نگرش در الگو‌های سیاسی، اجتماعی و فرنگی شد و به تدریج زنان هنرمند به میدان هنر وارد شدند.
در این دوران به دلیل تحولات صورت گرفته در آثار هنری و گرایش به رقعه نگاری و تبادلات سیاسی و فرهنگی با اروپا، زنان کمی آزادی عمل پیدا کرده و نه تنها به عنوان سوژه منحصر به فرد رقعه‌ها بلکه به عنوان هنر آموز تحت تعلیم و تعلم اساتید هنر و نگارگری قرار گرفتند.
این رویه تا دوران قاجار ادامه پیدا کرد. پس از جنبش تنباکو و انقلاب مشروطه و به دلیل تشکیل جنبش‌های آزادی‌خواهانه و انقلابی زنان علاوه بر احقاق حقوق از دست رفته زنان و دادن حق تعلیم به آنها حضورشان در عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی بیشتر شد.
بانوان نقاش ایرانی با رشد در این فضا و با ورود مدرنیته به ایران در دوران پهلوی روز به روز به تعدادشان در دانشکده‌های هنری و فضای آکادمیک افزوده شد و روند رشد اجتماعی زنان در عرصه هنر با تفکر روشنفکری توسط دانشجویان از فرنگ برگشته اوج گرفت.
بعد از انقلاب اسلامی و ارتقاء جایگاه زنان، آنان دارای پایگاه مستقل و قدرتمندی در میدان هنری ایران شدند. همچنین روز به روز به تعداد زنان نقاش افزوده شد و آنان توانستند آثار خود را بر اساس تمایلات گوناگون ارائه کنند.
تاریخ ۷۰ ساله هنر مدرن در ایران و سال‌ها تلاش زنان برای حضور در هنر سبب شد تا تعداد اندک زنان نقاش در دهه ۳۰ و ۴۰ که محدود به بانوانی همچون «منصوره حسینی»، «ایران درودی» و «بهجت صدر» بود اکنون رشد بسیاری کرده تا جایی که در زمان‌هایی از مردان پیشی بگیرند. «فرح اصولی» از جمله زنانی است که در جوامع بین‌المللی و آثار او در حراج‌های معتبر دنیا با استقبال قابل توجهی روبه رو شده است.
زنان نقاش و هنرمند امروز از نمایشگاه‌های یکدیگر استقبال، بازدید و حمایت می‌کنند و این گونه حرکت‌ها را گامی در جهت رسیدن به مقصد می‌دانند، زن ایرانی از چهارچوب حصار‌های تنگ و تعصبات و نگاه‌های مستبدانه رهایی یافته و به رکنی از تحولات اجتماعی تبدیل شده، به گونه‌ای که حضور زنان در نقاشی این دوره، حضوری کاملا مفهومی و دارای پیام است.
زنان در مواردی سوژه اصلی آثار خود هستند و زندگی، خواسته، علایق، وابستگی‌ها و دیگر خصوصیات خود را به تصویر می‌کشند. حضور زنان در نقاشی معاصر ما تحولی به وجود آورده است که خود نشان از پیشرفت و بالا رفتن تمدن و فرهنگ ما است.
منبع: ایسنا