به گزارش شهرآرانیوز، حسین حبیبی اظهار کرد: امنیت شغلی یکی از موضوعات مهم و مطالبه عمومی جامعه کارگری است. اما در این بین زنان به دلایل مختلفی، چون نوع نگاه کارفرمایان و نقش‌های مادری از بابت نبود امنیت شغلی آسیب بیشتری را نسبت به مردان متحمل می‌شوند.
وی افزود: بخشی از زنان کارگر یا سرپرست خانوار بوده و یا دوشادوش همسر کمک خرج خانواده هستند، اما علی رغم کار مفید با مشکلات شغلی زیادی نظیر دستمزد پایین، محاسبه مرخصی زایمان، عدم تمایل کارفرما به بازگشت به کار بعد از مرخصی زایمان و... مواجه هستند.
حبیبی ادامه داد: هر چند در حال حاضر جامعه یک روند تغییر و تحول را می‌گذراند، اما متاسفانه این تغییر در حوزه زنان کارگر چندان محسوس نیست. جامعه‌ای داریم که در آن اگر مردی شغلش را ازدست می‌دهد، راحت‌تر از یک زن می‌تواند شغل دیگری پیدا کند. این در حالی است که زنان کارگر به خاطر نقش اجتماعی و خانوادگی خود اعم از تاهل، مادری و نیز نوع نگاه جامعه کاری نمی‌توانند در هر جایی و در هر شغلی مشغول به کار شوند.
حبیبی بیان کرد: تفکری که بر مبنای همسانی و انسانیت در به کارگیری نیروی زن باشد، در نگاه کارفرمایی و شغلی کم داریم و از این منظر دچار خلا‌هایی هستیم. بر این اساس زنان کارگر برای پر کردن این خلا‌ها در حالی که حق انتخاب کمتری دارند، مجبور به انتخاب مشاغلی هستند که ممکن است رضایت شغلی و دستمزد کافی برای آنها در پی نداشته و بیشتر بر حسب شرایط مورد نظر کارفرما باشد.
این فعال کارگری گفت: آنچه که در حوزه کارگران و به ویژه زنان کارگر مهم است، امنیت شغلی و جلوگیری از اخراج آنهاست. در این زمینه به وزارت کار پیشنهاد شد که ایران به مقاوله نامه ۱۵۸ شورای جهانی کار بپیوندد. این مقاوله نامه جهانی اعلام می‌کند که چه نوع اخراج‌هایی قانونی و چه اخراج‌هایی غیر اصولی است.
حبیبی در ادامه درباره مرخصی پس از زایمان زنان کارگر گفت: قوانین بالادستی در زمینه حمایت از خانواده و جوانی جمعیت در مورد اعمال ۹ ماه مرخصی زایمان برای مادران شاغل خوب عمل کرده است و مادران باید پس از طی این مدت به شغل خود بازگردند. ولی متاسفانه در تمام حوزه‌های کاری بانوان این اتفاق نمی‌افتاد و صرفا شرکت‌های معروف، بزرگ و یا وابسته به دولت به این مورد پایبند هستند و عمده شرکت‌های بخش خصوصی در این شرایط از نیروی کار خانم خود خداحافظی کرده و نیروی دیگری را جایگزین او می‌کنند.
وی ادامه داد: زنان کارگر یا زنان فعال در حوزه کارگری باید کار‌ها و مطالبات خود را در تمام سطوح خود بر عهده گرفته و در جهت تحقق آن تلاش کنند. نگاه دین ما و حقوق بشر به زن، یک نگاه ویژه بوده و باید این نگاه را در جامعه جاری کرد و این نیاز به یک فرهنگ سازی دارد.
وی اظهار کرد: در حوزه کار و زنان شاغل علاوه بر اینکه به رشد آماری توجه می‌شود، باید به توسعه در این بخش هم توجه کرد. در حوزه کسب و کار زنان بیشتر به رشد آماری توجه شده، در حالی که باید این رشد همراه با توسعه باشد. از طرفی برای اینکه قوانین کار ضمانت اجرایی بیشتری پیدا کند احتیاج به یکسری ابزار‌ها و روش‌هایی داریم و بهترین این روش‌ها دفاع از حقوق انسانی در غالب تشکل‌های کارگری است.
حبیبی در ادامه یادآور شد: در مورد دستمزد زنانی که در شرکت‌های خدماتی، بیمارستان‌ها، تولیدی‌های پوشاک و سرویس هتل‌ها مشغول به کار هستند، کمتر مورد توجه قرار داشته و دستمزد که یکی از مولفه‌های مهم شرایط کار است، کمتر در نظر گرفته می‌شود.
وی افزود: البته مجموعه قوانین حمایتی هم در قوانین کار وجود دارد که بر اساس آن به کارگیری زنان به ویژه زنان باردار در کار‌های سخت و زیان‌آور ممنوع است و این یک حرمت برای زنان است. اما برخی از کار‌ها و مشاغل هم سخت و زیان آور بوده و از طرفی هم حضور بانوان در این مشاغل لازم است که یک نمونه این مشاغل شغل پرستاری است.
منبع: ایسنا