به گزارش شهرآرانیوز؛ سینمای ایران در اواخر دهه ۷۰ ستاره‌های تکرار نشدنی به هنر عرضه داشته که هنوز با گذشت چند دهه نیز همچنان حضورشان در هر اثری، امضا و اعتباری برای دیده شدن آن است. هدیه تهرانی، لیلا حاتمی، نیکی کریمی و مریلا زارعی. اما از میان این هنرمندان به جرئت می‌توان گفت ریسک‌پذیرترین و شجاع‌ترین آن‌ها مریلا زارعی است. زنی که بازی در متفاوت‌ترین نقش‌ها را می‌پذیرد و آن را به باورپذیرترین شکل ممکن اجرا می‌کند. در کارنامه هنری او بازی در نقش اکثر تیپ‌های شخصیتی و زنان با جایگاه‌ها و شرایط اجتماعی و فرهنگی مختلف را می‌بینید که همه این نقش‌آفرینی‌ها بدون استثنا خوب و به اندازه است.
زارعی برخلاف هنرمندان هم‌دوره خود، هم می‌تواند در شمایل زنی روشنفکر و امروزی ظاهر شود، هم در نقش مادر پیری چشم‌انتظار، هم زنی عشوه‌گر و لوند و هم بانویی پاکدامن، هم دختری پرشور و شر و هم زنی افسرده، قاتلی کینه‌ای یا وکیلی جسور، ملکه‌ای سیاس یا کلاهبرداری باهوش. فرقی نمی‌کند، به هرحال شما بازی درست و تمیزی از او خواهید دید بدون اینکه شما را یاد نقش‌های قبلی‌اش بیندازد. او در همه نقش‌ها مهارتی در آستین دارد و بدون افراط و تفریط آن را رو خواهد کرد.
بزرگ‌ترین امتیاز بازیگری مریلا زارعی را می‌توان این نکته برشمرد که او همانقدر که در نقش‌های برون‌گرا اکتیو و پرجنب‌و‌جوش موفق عمل می‌کند، در نقش‌های درون‌گرا نیز به همان اندازه موفق است و بارزترین مثال در این زمینه را می‌توان فیلم «زیر سقف دودی» عنوان کرد که مریلا زارعی برای بازی در این نقش توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از سی‌و‌پنجمین جشنواره فیلم فجر دریافت کند. زنی در آستانه بحران میانسالی که با وجود تمام فداکاری‌هایی که برای خانواده‌اش انجام داده متوجه گسست عمیق روابط خود با همسر و فرزندش شده است. بازی در نقشی که باید آشوب‌های درونی را با میمیک صورت و حالت چشم‌ها به بیننده منتقل کند برای بازیگری که در بازی با نقش‌هایی که برون‌فکنی دارند خبره است، ریسک بزرگی به نظر می‌رسد اما مریلا زارعی به خوبی از عهده این نقش برمی‌آید. همچنین فیلم سینمایی «هناس» هم شامل این موضوع می‌شود. مریلا زارعی به خوبی حالات درونی و عشق و احساسات همسرانه و مادرانه نقش شهره پیرانی را ایفا می‌کند و با وجود ضعف‌های فیلمنامه مخاطب را با شخصیت شهره پیرانی همراه می‌کند.
با نقش‌های متعدد و متفاوتی که مریلا زارعی در کارنامه هنری خود دارد انتخاب یک فیلم یا حتی چند فیلم برتر کار بسیار سختی است، به ویژه اینکه او فارغ از کیفیت فیلم، در نقش خود همیشه همه توانمندی‌هایش را در طبق اخلاص گذاشته است. او به خوبی از پس لهجه‌های مختلف و چالش‌های متفاوت برمی‌آید. از بازی در نقش حوریه دختر جانبازی موجی تا بازی در نقش مهدعلیا مادر ناصرالدین شاه، از بازی در نقش مبارز سیاسی در «ماهی سیاه کوچولو» تا نقش شهره در «درباره الی». اما نقش‌آفرینی او در فیلم «شیار ۱۴۳» در قامت زنی که عاشق و منتظر پسر رزمنده‌اش است، ماندگارترین بازی اوست. زارعی به خوبی از جوانی تا میانسالی الفت را ایفا می‌کند، از پس لهجه الفت به خوبی برمی‌آید و عشق مادرانه و صبر و انتظار و شخصیت محکم و در عین حال احساساتی و رنجورش را به تصویر می‌کشد. نقش‌آفرینی درخشانی که باعث شد نام مریلا زارعی بار دیگر در محافل هنری بدرخشد و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در سی‌ودومین جشنواره فجر را از آن خود کند.
البته باید گفت مریلا زارعی در انتخاب فیلم‌ها چندان محافظه‌کارانه عمل نکرده و فیلم‌های ضعیفی هم در کارنامه داشته است اما چیزی که در این میان حائز اهمیت است این است که او حتی در فیلم‌های ضعیف هم بازی خوبی از خود به جا گذاشته و نقطه‌قوت آن فیلم‌ها بوده است.
منبع: فرهیختگان