الهام ظریفیان | شهرآرانیوز؛ خانه‌تکانی، حال و هوای غالب این روز‌ها در بیشتر خانه‌های ایرانی است. متأسفانه با وجود آگاهی‌رسانی رسانه‌ها و هشدار‌های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور درباره رعایت خطرات در نظر نگرفتن موارد ایمنی هنگام استفاده از شوینده‌ها، هرسال در این ایام با افزایش آمار مسمومیت‌ها و حوادث مرتبط با استفاده ناآگاهانه از شوینده‌ها روبه‌رو هستیم.
مطابق آماری که اسفند سال گذشته رئیس اداره نظارت بر فراورده‌های بهداشتی سازمان غذا و دارو اعلام کرده، ۱۶درصد از کل مسمومیت با مواد شیمیایی، مربوط به شوینده‌های خانگی است و همچنین میزان مسمومیت با شوینده‌ها طی سال‌های اخیر روند افزایشی داشته است. با توجه به اهمیت این موضوع امروز می‌خواهیم نگاهی به برخی باید‌ها و نباید‌های این مواد بیندازیم. با ماه همراه باشید.
قانون کلی این است که در هنگام نظافت و به ویژه در ایام خانه تکانی خلاقیت به خرج ندهید. یعنی در رویارویی با کثیفی‌ها و لکه‌های سرسخت سعی نکنید به هوای افزایش قدرت تأثیرگذاری شوینده‌ها آن‌ها را با یکدیگر ترکیب کنید. حتما قبل از مصرف راهنمای شوینده را مطالعه و طبق دستور عمل کنید. به طور ویژه فراموش نکنید که ترکیب کردن بعضی مواد نتایجی فاجعه بار به همراه خواهند داشت.
از آنجایی که در ترکیب اغلب مواد شوینده کلر به کار می‌رود، ترکیب کردن آن‌ها منجر به آزاد شدن گاز کلر می‌شود. این گاز بسیار سوزاننده است و باعث تنگی نفس، اسپاسم تنفسی و حتی مرگ می‌شود. حتی مواد طبیعی مانند سرکه و جوش شیرین را نیز با یکدیگر ترکیب نکنید. به طور ویژه مواد زیر را با هم ترکیب نکنید.
اینکه صرفا دو ماده مختلف را با هم ترکیب نکنید کافی نیست. دقت کنید که حتی دو ماده مشابه با کاربرد یکسان یا حتی موادی با کاربرد یکسان ولی از چند برند مختلف را هم نباید با یکدیگر ترکیب کنید از جمله مواد زیر:
نکته:
ماسک تنفسی معمولی هیچ گاه نمی‌تواند به طور کامل جلو بخارات متصاعد شده از شوینده‌ها و مواد شیمیایی را بگیرد و نباید به صرف داشتن ماسک، خود را در معرض استنشاق بخارات مواد شیمیایی قرار دهید.
کسانی که بیماری‌هایی مثل آسم یا آلرژی دارند، یا افرادی که ریه هایشان حساس است، هرگز از شوینده‌هایی مانند سفیدکننده‌ها، جوهرنمک یا هر شوینده محرک دیگری برای شست و شو استفاده نکنند.
تنفس گاز کلر، تماس پوست با ترکیبات شوینده اسیدی یا قلیایی یا بلعیدنشان، می‌تواند موجب مسمومیت‌های خفیف تا شدید شود. موارد زیر برخی از علائم این مسمومیت‌ها هستند:
تحریک غشا‌های مخاطی (چشم ها، گلو و بینی)، تنگی نفس، بی تابی، درد قفسه سینه، سرفه‌های مکرر، آب ریزش بینی، آب ریزش چشم ها، تورم صورت و لب ها، تهوع و استفراغ، استفراغ خونی، خون در مدفوع، درد شکمی یا ناراحتی معده، اسهال، سردرد، سوزش، خارش و قرمزی پوست، درد، التهاب، تورم و تاول پوستی، سوختگی، پایین آمدن فشار خون و ضربان قلب.
مصرف شیر: این توصیه علمی نیست. استفاده از شیر نمی‌تواند از آسیب‌های به وجود آمده دستگاه تنفسی بکاهد.
مصرف روغن: برخی با هدف القای استفراغ توصیه به مصرف روغن می‌کنند که این مورد نیز کاملا اشتباه است و ممکن است وضعیت را بدتر کند.
مصرف آبلیمو: برخی معتقدند مصرف آبلیمو بعد از مسمومیت اثرات مواد شیمیایی یا دارویی را خنثی می‌کند، در حالی که کاملا غلط است و آبلیمو که یک ماده اسیدی است می‌تواند سبب مشکلات دیگری نیز بشود.
مصرف آب نمک: باور برخی این است که آب نمک غلیظ سبب می‌شود فرد مسموم القای استفراغ پیدا کند و مواد شیمیایی را بازگرداند، اما این باور صحیح نیست، زیرا اگر غلظت بالای نمک در ترکیب با مواد سمی به آن‌ها آسیب نزند فرد را دچار اختلالات الکترولیتی و خطر‌های جسمانی می‌کند.