حجت الاسلام حامد میرزاخان

رابطه زوجیت پیوندی دوسویه و مشارکتی است؛ پیوندی که بر محبت، رحمت، احترام و همراهی استوار است و تنها در سایه رعایت حقوق متقابل و پرهیز از سلطه‌گری یک‌جانبه، می‌تواند به آرامش و رشد منتهی شود.

ازدواج از منظر قرآن، تنها پیمانی حقوقی یا اجتماعی نیست، بلکه فرایندی الهی است که هدفش، «سکینه» یعنی آرامش درونی و روانی است.

یکی از نیاز‌های اساسی انسان در مسیر رشد فردی، خانوادگی و اجتماعی، داشتن الگو‌های قابل اعتماد و پایدار است.

خانواده‌های اصیل، بستری برای تربیت سالم نسل آینده فراهم می‌کنند. پیامبران و امامان نیز به پاکی ریشه خانوادگی در ازدواج، توصیه کرده‌اند.

در روزگار رسانه‌های پرزرق‌وبرق، بخشی از خانواده‌ها گرفتار فاصله عاطفی والدین و فرزندان هستند.

اگر پایه‌های ایمان و عفت در خانواده حفظ شود، جامعه از درون مقاوم خواهد ماند. تأکید رهبران دینی نیز بر حفظ و تحکیم خانواده است.

در روزگاری که سرعت تغییرات فرهنگی و اجتماعی سرسام‌آور شده و فضای مجازی در بسیاری از خانه‌ها جای گفت‌و‌گو را گرفته است، بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازگشت به سنگر اصلی تربیت هستیم؛ خانواده.