یک شهادت با چند روایت
۱۳ جمادی‌الاولی، مصادف با ۱۹ دی‌ماه، به روایتی سالروز شهادت حضرت زهرا (س) است، حادثه غمباری که هیچ‌گاه تاریخ آن را فراموش نکرده‌ایم، اما در نقل واثق آن اهتمام مناسبی صورت نگرفته است.
هاشمی| موضوع شهادت صدیقه طاهره حضرت زهرا(س) یکی از مسائلی است که مورخان زمان دقیقی را در خصوص آن به ما نشان نداده‌اند که این بانوی مکرمه و از زنان اربعه تاریخ بشریت در چه زمانی و چگونه در عنفوان جوانی به شهادت رسیده است زیرا اوضاع عصر پایانی عمر شریف حضرت رسول(ص) به قدری دچار هرج و مرج شد که بسیاری از واقعیات تاریخ در پس پرده قرار گرفت و کتمان گردید یا به دلیل شرایط خاص به فراموشی سپرده شد.
البته واقعیت امر این است که عمر شریف حضرت زهرا(س) پس از رحلت پدر بزرگوارشان، نبی اکرم(ص)، عملا به پایان رسیده بود و شهادت ایشان همان روز رحلت پیامبر(ص) است زیرا بی‌مهری‌های برخی‌ها و بی‌توجهی بزرگان و بسیاری از کسانی که به خاطر شرایط خاص فردی و منافع قبیله‌ای حاضر به انجام دستور رسول خدا(ص) نبودند و مسئله جانشینی را به شکل کاملا پیچیده‌ای از آن خود کردند، همان روزها شهادت حضرت زهرا(س) را رقم زده بود. به این ترتیب، چه فرقی می‌کند سالروز شهادت ۷۵ روز پس از رحلت پیامبر(ص) یا ۹۰ روز یا ۱۲۰ روز یا ایام دیگرِ قبل و بعد آن باشد؟ به هر حال، با رحلت پیامبر(ص) روح والای فاطمه(س) از کالبد خارج شد زیرا درد فراق پدر و رسول خدا(ص) یک طرف و بی‌مهری‌های مردم و بی‌توجهی به دستورهای پیامبر(ص) و خانه‌نشینی حضرت علی(ع) از طرف دیگر، رنج و عذابی بود که آن صدیقه طاهره را آزار می‌داد. در هر صورت، ۱۳ جمادی‌الاولی یکی از روزهایی است که مورخان به عنوان روز شهادت آن حضرت(س) از آن یاد کرده‌اند.
شهادت حضرت زهرا(س) برای مدتی، تبعات دردناکی برای حضرت علی(ع) و فرزندان آن حضرت باقی گذاشت زیرا در بحبوحه رحلت پیامبر(ص)، فقدان حضرت زهرا(س) به عنوان همسر امیرالمؤمنین و ام‌الائمه برای خاندان پیامبر(ص) و صحابه آن حضرت جبران‌ناپذیر بوده است به حدی که حضرت امیر(ع) تا چندین ماه به‌ناچار خانه‌نشین شد و هرگونه ابتکار عمل برای مقابله با غاصبان خلافت و حق قانونی وی در رهبری جامعه برای مدتی بازماند. آن حضرت(ع) در تداوم رهبری جامعه که با فاصله ۲ سال و نیم بعد از مرگ خلیفه اول روی داد، دیگر واکنشی از خود نشان نداد. خلاصه کلام اینکه موضوع شهادت حضرت زهرا(س) از لحاظ وقوع حادثه بیش از همه محل مناقشه مورخان است. از ابتدا بسیاری از مورخان در این مورد سکوت پیشه کردند و با پیروی از حاکمیت سیاسی و حاکمان، با در پیش گرفتن راه سکوت، سعی در کم‌اهمیت جلوه دادن این حادثه داشتند زیرا مرگ آن بانو در سنین جوانی و آن هم در مدتی کوتاه‌تر از 3 تا 4 ماه پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) پرسشی است که پاسخ آن برای بسیاری قابل هضم نبوده است زیرا ایشان در شرایط بسیار ناگواری به شهادت رسید. بسیاری از مورخان شاید به دلیل همین اتفاق، موضوع مرگ وی را مطرح نکرده‌اند تا شاید درباره شهادت ایشان و عملکرد حاکمان سؤالی پیش نیاید، اگرچه در نگاه شیعیان، شهادت حضرت زهرا(س) یک اتفاق مسلم است.
درود خدا بر او باد!
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
