گرداب بی‌عفتی

نظام جمهوری اسلامی مبتنی بر ولایت فقیه است و مادامی که مردم به فقه و قوانین شرعی باور داشته باشند، نظام جمهوری اسلامی سر جای خودش مستحکم باقی خواهد ماند؛ اما اگر باور مردم به فقه و شریعت از بین برود یا تضعیف شود، نظام ولایت فقیه هم از بین خواهد رفت و تضعیف خواهد شد.

به همین خاطر به صورت کاملا محاسبه شده و هدفمند در چند سال گذشته تا به امروز دشمنان ما تمرکز خود را به صورت جدی روی این مسئله گذاشته اند تا بتوانند بحث پایبندی به شریعت و فقاهت را در جامعه تضعیف کنند یا از بین ببرند و با بررسی‌هایی که داشتند، به این نتیجه رسیده اند آن حرکتی که می‌تواند شریعت و فقاهت را در جامعه از بین ببرد و تضعیف کند و پایه‌های حکومت اسلامی را در هم بشکند، بحث بی حجابی است.

این در حالی است که هیچ کدام از حرام‌ها و گناهان دیگر مانند بی حجابی و بی عفتی، جامعه را درگیر نمی‌کند؛ به هرحال نیمی از جامعه زنان هستند و اگر دشمن با برنامه ریزی‌هایی که دارد، موفق شود بی حجابی را در بین آن‌ها رواج دهد، عملا همه جامعه را درگیر خود کرده است.

چون اگر زن‌ها به دلایلی که عرض شد، دچار بی حجابی شوند، ا ز آن طرف مرد‌ها هم به حرام خواهند افتاد. درواقع بی عفتی تبدیل به گردابی خواهد شد که جامعه و همه را غرق خواهد کرد و خانواده از هم خواهد پاشید و عملا پایبندی جامعه به فقاهت از دست خواهد رفت. جامعه‌ای که به فقاهت پایبند نباشد، چیزی به عنوان، ولی فقیه را به رسمیت نخواهد شناخت.  

همین دلیل نشان می‌دهد که تمرکز دشمن به تشویق و ترویج بی حجابی با هدف زدن مبانی نظام اسلامی و نظام ولایت فقیه شکل گرفته است. در راستای سامان دهی اوضاع کنونی، گام اول اجرای قانون است. ما در حوزه عفاف و پوشش قانون داریم؛  اما متأسفانه این قانون با توجه به سلیقه برخی مسئولان قضایی و برخی دولتمردان از سال‌های گذشته تا به امروز اجرایی نشده و وقتی قانون اجرا نشود، این فرصت را به دشمن می‌دهد که برای طرح و نقشه‌ای که در بالا ذکر شد، بی حجابی را ترویج دهد؛ بنابراین مهم‌ترین گام در شرایط فعلی، اجرای قانون است.

یعنی اگر با آن عده معدودی که مرتکب بی حجابی می‌شوند، برخورد و مواجهه قانونی شود، این حرکت دشمن مهار خواهد شد و این موضوع را نباید با کار فرهنگی برای گسترش حجاب اشتباه گرفت. یکی تشویق پایبندی به قانون است که کاری فرهنگی ست و یکی مجازات قانون شکن است که کاری انتظامی و قضایی است. این دو مهم جای همدیگر را نمی‌گیرند و هیچ کدام را به خاطر آن یکی نباید از بین برد و حذف کرد.

باور غلطی که وجود دارد و عده‌ای با ناپختگی در حال ترویج آن هستند، این است که راه برخورد با بی حجابی کاری فرهنگی است؛ در حالی که کار فرهنگی، راه گسترش حجاب است. یعنی تشویق به قانون، کاری فرهنگی است؛ اما مواجهه با قانون شکن، انتظامی و قضایی است. این دو موضوع را بسیاری خلط کرده و اشتباه برداشت کردند. به همین خاطر به منظور مقابله با بی حجابی که اکنون ابزار جنگ دشمن علیه جمهوری اسلامی شده است، باید مطابق قانون عمل کرد.