از دست دادن همسر زنگ خطری برای آلزایمر

ازدواج عاملی مؤثر در تامین نیازهای عاطفی، رفتارهای بهداشتی بهتر و شبکه‌های اجتماعی بزرگتر است.

داشتن همسر، می تواند عامل حفاظتی مهمی برای افراد به‌خصوص سالمندان در برابر بیماری‌ها باشد و همچنین عامل مؤثری در کاهش شناخت افراد و ابتلا به بیماری آلزایمراست.

نتایج این مطالعه نشان داد، زمانی که زن یا مرد، همسر خود را از دست می‌دهد، تیزهوشی وی شروع به کاهش می‌کند.

محققان افزودند: در حقیقت افرادی که همسرشان را از دست می‌دهند، سطح بالایی از پلاک بتا آمیلوئید(مشخصه بارز بیماری آلزایمر) دارند و کاهش شناخت را سه برابر بیشتر از افرادی که همسرشان را از دست نداده‌اند، تجربه می‌کنند.

دکتر نانسی دونووان، در بیمارستان زنان بوستون اظهار کرد: تنهایی زنان و مردان بعد از دست دادن همسر می‌تواند عامل خطری در کاهش شناخت ناشی از بیماری آلزایمر باشد.

دونووان گفت: برخی از تحقیقات حاکی از آن است که داشتن روابط نزدیک با خواهر یا برادر یا فرزندان می‌تواند به محافظت در برابر کاهش شناخت افراد کمک کند.

محققان به افرادی که همسرشان را از دست داده‌اند، فعالیت ورزشی، تعامل اجتماعی، فعالیت‌های تحریک‌کننده شناختی، رژیم غذایی سالم، مدیریت استرس و کاهش عوامل خطرساز قلبی و عروقی توصیه می‌کنند.

افراد در هنگام از دست دادن همسر، منزوی می‌شوند و همین موضوع، عاملی در کاهش شناخت  آنان خواهد بود.

در این تحقیق، نزدیک به 260 سالمند موردبررسی قرار گرفتند و سطح بتا آمیلوئید مغزی در شرکت‌کنندگان تعیین شد. محققان، هرسال بر عملکرد شناختی شرکت‌کنندگان نظارت کردند و این عمل به مدت چهار سال ادامه داشت.

محققان دریافتند که عملکرد شناختی در بین افراد بدون همسر کاهش‌ یافت، درحالی‌که هیچ تفاوتی در افراد متاهل و مجرد مشاهده نشد.

همچنین، کاهش شناخت در بین افراد با بالاترین سطح بتا آمیلوئید، در افرادی که همسرشان را ازدست‌داده بودند، نسبت به افراد متاهل، سه برابر سریع‌تر بود.

این یافته‌ها با در نظر گرفتن سن، جنس، وضعیت اقتصادی و افسردگی بدست آمده است.

محققان در ادامه افزودند: این مطالعه یکی از عوامل مؤثر بر افت شناختی را برجسته کرده است.

این بررسی در نشریه آنلاین JAMA Network Open منتشرشده است.