مدافعان سلامت، قهرمانان ملی

من فرزند جنگم؛ رزمنده کوچک دفاع مقدس بزرگ. معانی «خط مقدم» را با همه وجود می‌فهمم. می‌دانم «رزمندگان خط مقدم» را از مردانگی چه عیار ممتازی است. آنان، به جان، زره تن یک کشور می‌شدند تا زخم برندارد وطن. خراش برندارد حتی یک درخت خشک در آخرین نقطه این خاک که نامش ایران است. من با افتخار تمام می‌گویم حضور در جمع رزمندگان را درک کردم که از امام غیرتمند خویش، خمینی بزرگ، آموخته بودند که اگر قرار است حتی یک وجب از خاک وطن اسلامی برود، ترجیح دهند و دهیم که دست ما هم با آن برود. بله، معنای خط مقدم را می‌فهمم، چنان‌که ترجمه دفاع مقدس را در مدافعان حرم تجربه کرد ملت ما. چنان‌که مدافعان وطن را در مرز‌ها به دعا یاوری می‌کند این ملت. چنان‌که مدافعان آتش‌نشان پلاسکو را در قامت شهید دید تقویم این دیار و امروز پزشکان را، پرستاران را، کادر درمان را، در خط مقدم می‌بینیم و می‌ستاییم. ما برای «رزمندگان خط مقدم دفاع از سلامت مردم» چونان رزمندگان خط مقدم دفاع مقدس از وطن و انقلاب، شأنی ویژه قائلیم. باور داریم این مجاهدان سفیدپوش ادامه همان مجاهدان خاکی‌پوش و سروقامتی هستند که برای جان دادن در حراست این خاک خدایی، برای دفاع از انقلاب اسلامی، مسابقه می‌گذاشتند. آن روز از میدان مین می‌گذشتند و به گاه ضرورت، تن خویش را روی سیم‌های خاردار، فرش می‌کردند و امروز با همان اندیشه در بازتولیدی دوباره در برابر ویروس کرونا برای نجات جان مردم، جان خویش را به میدان خطر می‌آورند. شب از روز باز نمی‌شناسند و روز از شب، تا برج و بارو بسازند برای دفاع از سلامت مردم. این نیز یعنی ایران عزیز هرگز از زادن دلاوران و پهلوانان و قهرمانان بزرگ، سترون نمی‌شود. عقیم آنانی هستند که به غروب خورشید غیرت در فرزندان این ملت چشم دوخته‌اند. کور خواهند شد و خواهند مرد و این آرزو را به گور خواهند برد، اما این دیار همچنان زاینده جوانمردی در جان دختران و پسران خویش خواهد بود که در سخت‌ترین شرایط هم پای کار خواهند ماند تا سلامت بماند ایران، سلامت بماند ایرانی و به عزت، سر بلند کند هرکه در این وطن زندگی می‌کند. من فرزند جنگم و معنای خط مقدم را می‌دانم و عظمت دفاع را درک کرده‌ام و به یاد دارم که مدافعان وطن در نگاه مردم وطن‌دوست و مسلمان چه شأن و شوکتی داشتند، هرچند زخم زبان هم از نااهلان می‌خوردند، مردم عزیزشان می‌داشتند و، چون در خون خویش می‌نشستند در شوکت شهید به‌عنوان پرچم افتخار و غرور انقلابی، بر سر دوش گرفته می‌شدند در تشییع‌ها. امروز هم باید مدافعان خط مقدم سلامت را ارزشی چنان گذاشت و اگر خدای نکرده کسی از آنان در این جهاد سلامت‌آفرین جان باخت، به‌عنوان «شهید» او را تکریم کنند. نقش‌آفرینان ممتاز این مبارزه نیز به دریافت نشان خدمت و دیگر نشان‌های تعریف‌شده ملی مفتخر شوند یا نشان دیگری به نام «سلامت» طراحی و به آنان اهدا شود. این را متولیان امر پیگیری کنند و بنیاد محترم شهید و امور ایثارگران، که متولی حرمت بانی از مدافعان وطن است و بدان غیرت می‌ورزد، در خط مقدم به رسمیت‌شناسی این موضوع و تکریم و تجلیل از مدافعان سفیدپوش سلامت باشد. من خط مقدم را تجربه کرده‌ام. نقش سنگر کمین جلوتر از خط مقدم را هم می‌دانم و امروز پزشکان را، پرستاران را، سلامت‌بانان را، در جایگاهی می‌بینم که در دفاع مقدس، باکری‌ها، همت‌ها، سلیمانی‌ها، کشوری‌ها، شیرودی‌ها، کاوه‌ها، برونسی‌ها، آبشناسان‌ها، رضوی‌ها و ساجدی‌ها و... بودند. ملت آنان را تا همیشه عزیز می‌دارد و تاریخ به احترام از آنان می‌نویسد و قطعا برای مدافعان سلامت و پهلوانان مبارزه با کرونا هم شأنی شایسته خواهد دید.
ان‌شاءا...