گریستن برای پیروزی، تجربه‌ای تازه برای یک افغانستانی ویدئو | گل اول افغانستان به پاراگوئه در جام جهانی فوتسال ازبکستان پخش زنده بازی تیم ملی فوتسال افغانستان در برابر پاراگوئه در جام جهانی فوتسال ازبکستان (۴ مهر ۱۴۰۳) + تماشای آنلاین عجیب‌ترین زمین والیبال جهان در ولایت سمنگان افغانستان + فیلم از تیم ملی فوتسال پاراگوئه، حریف افغانستان در جام جهانی فوتسال، چه می‌دانیم؟ مردم تاشکند بی‌خبر از برگزاری بزرگترین رویداد فوتسال جهان در شهرشان تاریخ و ساعت بازی تیم ملی فوتسال افغانستان مقابل پاراگوئه در جام جهانی ازبکستان در چه صورتی تیم ملی فوتسال افغانستان از مرحله گروهی جام جهانی ازبکستان صعود می‌کند؟ مراسم اختتامیه مسابقه ادبی فرهنگی «پارسی وطن است» در مشهد برگزار شد نتیجه دیدار تیم‌های ملی افغانستان و اوکراین در جام جهانی فوتسال پخش زنده بازی تیم ملی فوتسال افغانستان در برابر اوکراین در جام جهانی فوتسال ازبکستان (۳۱ شهریور ۱۴۰۳) + تماشای آنلاین تاریخ و ساعت بازی تیم ملی فوتسال افغانستان مقابل اوکراین در جام جهانی ازبکستان بی‌احترامی دیپلمات طالبان به سرود ملی جمهوری اسلامی ایران+فیلم تیم ملی فوتبال افغانستان با یک پله سقوط در جایگاه ۱۵۲ جهان قرار گرفت خلاصه بازی تیم‌ ملی فوتسال افغانستان و آرژانتین + فیلم نتیجه دیدار تیم‌های ملی فوتسال افغانستان و آرژانتین در جام جهانی فوتسال (۲۸ شهریور ۱۴۰۳) ویدئو | گل اول افغانستان به آرژانتین در جام جهانی فوتسال (۲۸ شهریور ۱۴۰۳) ۳۸ هزار دختر کلاس هفتم در افغانستان دیگر اجازه رفتن به مدرسه را ندارند پخش زنده بازی تیم ملی فوتسال افغانستان در برابر آرژانتین در جام جهانی فوتسال ازبکستان (۲۸ شهریور ۱۴۰۳) + تماشای آنلاین چرا طالبان حاضر به اجرای کمپین فلج‌اطفال در قندهار نیستند؟
سرخط خبرها

نامه‌ نویسنده مهاجر افغانستانی به یک فلسطینی

  • کد خبر: ۲۱۰۱۹۱
  • ۱۶ بهمن ۱۴۰۲ - ۱۰:۰۸
نامه‌ نویسنده مهاجر افغانستانی به یک فلسطینی
یک نویسنده افغانستانی ضمن تاکید بر تلاش برای نزدیکی بیشتر بین دو ملت افغانستان و فلسطین، نامه‌ای برای ابراز همدردی به یک فلسطینی نوشت.

به گزارش شهرآرانیوز، احمد مدقق، نویسنده مهاجر افغانستانی به تازگی نامه‌ای به لیانا بدر نویسنده فلسطینی نوشته است.

متن نامه را در ادامه می‌خوانید:

نویسنده بزرگ فلسطینی، بدر گرامی، از من به شما درود و سرود و سلام.

شوربختم که هنوز رمان و داستانی از شما به فارسی ترجمه نشده است. حتی فکر می‌کنم اینکه ما داستان‌نویسان افغانستانی از شما داستان‌نویس‌های فلسطینی چندان شناختی نداریم، شرمسارم.

مگر نه این است که مساله وطن برای هر دوی ما مساله‌ای بسیار جدی است.

وقتی به توده‌های مردم و ملتم می‌بینم شرمندگی‌ام بیشتر می‌شود. چون آن‌ها بدون اینکه مدعی باشند از ما داستان‌نویسان بسیار جلوتر هستند.

داستانِ حمایت ملت افغانستان از ملت فلسطین به تابستانِ داغ سال ۱۳۲۷ خورشیدی/ ۱۹۴۸ میلادی در تکیه‌خانه‌ای در کابل به نام (تکیه میراکبر آغا) و نیز مسجد پل‌خشتی می‌رسد و عمری بیش از ۷۰ سال دارد. یعنی تقریبا همزمان با تأسیس اسرائیل و یوم النکبة. چطور مردم با امکانات ارتباطی آن سال‌ها خود را هم‌سرنوشت می‌دیدند، اما ما در عصر فضای مجازی حتی از آثار یکدیگر بی‌خبر هستیم و در آینه رمان نمی‌توانیم تصویری مشترک از خودمان ببینیم.

متوجه شدم رمانِ اخیر شما به نام (سرزمینِ لاک‌پشت) درباره بازگشت به وطن و خانه پس از تبعید است. وطن و خاکی که سال‌ها اشغال شده، ولی هنوز می‌کوشد هویت خودش را حفظ کند. زمینی که میلیون‌ها بشر آمده‌اند و رفته‌اند، ولی نامش هنوز مانده: فلسطین! مساله من در یکی از رمان‌هایم به نام «آواز‌های روسی» هم بازگشت به خانه و در شکل کلی بازگشت به خویشتن است. شخصیت رمانم به نام یعقوب سرگردانی‌های فراوانی را تجربه می‌کند تا اینکه بالاخره انقلابی درونی در او رخ می‌دهد: تصمیم می‌گیرد که به خانه‌اش برگردد، جایی که از آنجا معنا می‌گیرد. خانه استعاره‌ای است از خویشتن.

ملت افغانستان هم مانند ملت فلسطین در دهه‌های اخیر رنج‌های بی‌شماری را به خود دیده است. هم تجاوز‌های خارجی و هم بی‌مهری‌های داخلی از جمله تبعیض‌های قومیتی و مذهبی که در مواردی به نسل‌کشی‌های وحشتناکی منجر شد. این رنج‌ها و مسائل مشترک، انگیزه مضاعفی است برای اینکه بیشتر از حال یکدیگر باخبر باشیم. وقتش رسیده است ما نویسندگان هم‌سرنوشت و هم‌درد به خانه مشترک‌مان برگردیم. خانه‌مان را بسازیم.

منبع: فارس

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->