دعای افطار ماه مبارک رمضان + صوت و متن

به گزارش شهرآرانیوز - در مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی درباره آداب افطار در لحظات ملکوتی اذان مغرب این چنین آمده است:

در وقت افطار دعاهاى وارده خوانده شود، از جمله دعای

«اَللّهُمَّ لَکَ صُمْتُ وَعَلى رِزْقِکَ اَفْطَرْتُ وَعَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ»

خدایا براى تو روزه گرفتم و با روزى تو افطار کنم و بر تو توکل کنم تا خداوند به او ثواب هر کسى را که در این روز روزه داشته عطا کند یا دعاى «اَللّهُمَّ رَبَّ النّورِ الْعَظیمِ» را که سیّد و کفعمى روایت کرده‌اند بخواند.

از امیرالمؤمنان علی علیه‌السلام روایت شده است که حضرت هنگام افطار این دعا را زمزمه می‌کردند:

«بِسْمِ اللّهِ اَللّهُمَّ لَکَ صُمْنا وَعَلى رِزْقِکَ اَفْطَرْنا فَتَقَبَّلْ مِنّا اِنَّکَ اَنْتَ السَّمیعُ الْعَلیمُ»

 خدایا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار می‌کنیم پس از ما بپذیر که به راستى تو شنوا و دانایى.

بهتر است در لقمه اول این دعا را بخواند تا خدا او را بیامرزد: 

«بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرّحَیمِ یا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ اِغْفِرْ لى» 

دعای «ربنای» ماه رمضان با صدای محمدرضا شجریان + صوت

دعای «ربنا» از چهار آیه قرآن تشکیل شده که با کلمه «ربنا» آغاز می‌شود. این اثر در سال ۱۳۹۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.

ربنّا لاتُزغ قُلوبنّا 
بعد اذ هدیتنا و هب لنا 
من لَدنکَ رحمة إنک أنت الوَهاب 
إنه کان فریق؛ من عبادی یقولون 
ربنّا امنا فاغفرلنا؛ و ارحمنا و إنت خیر الرحمین 
إذ اول الفتیة؛ ال الکهف فقالوا 
ربنّا اتنا مِن لَدنکَ رحمة و هیی لَنا من إمرنا رشداً 
و لما برزواً لجالوت و جنودة قالو 
ربنّا أفرغ علینا صبراً و ثبت إقدامنا و اَنصرنا علی القَوم الکافرین 

بارالها 
دل‌های ما را به باطل؛ میل مده
پس از آن که به حق، هدایت فرمودی 
و به ما از لطفِ خویش اَجر کامل عطا فرما 
که همانا تویی بخشنده‌ی بی عوض و منت 
زیرا شمایید که، چون طایفه‌ای از بندگانِ صالح؛ روی به من آورده و عرض می‌کردید 
بارالها 
ما به تو ایمان آوردیم
تو از گناهان ما درگذر و در حقِ ما؛ لطف و مهربانی فرما
که تو بهترین مهربانان هستی
چون آنها در میدانِ مبارزه جالوت و لشکریان او آمدند
از خدا خواستند؛ که پروردگارا به ما صبر و استواری بخش
و ما را ثابت قدم دار؛ و ما را بر شکستِ کافران یاری فرما

دعای «یا علی و یا عظیم»

این دعا که از امام صادق (ع) و امام موسی الکاظم (ع) نقل شده بعد از هر نماز فریضه در ماه رمضان بسیار سفارش شده است.

یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ أَنْتَ الرَّبُّ الْعَظِیمُ‏‌

ای خدای بلند مقام‌ای بزرگوار‌ای آمرزنده‌ای مهربان تویی خدای بزرگ

الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ
که هیچ مثل و مانندی ندارد و به گفتار و کردار خلق شنوا و بیناست

وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ کَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَی الشُّهُورِ
و این ماه است که مقامش را عظیم کردی و کرامت و شرافت و فضیلتش بر سایر ماه‌ها دادی

وَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِی فَرَضْتَ صِیَامَهُ عَلَیَّ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ‏
و این ماه است که روزه اش را بر من واجب گردانیدی و این ماه رمضان است

الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ هُدًی لِلنَّاسِ وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَی وَ الْفُرْقَانِ‏
که در آن قرآن را نازل فرمودی برای راهنمایی مردم و روشن کردن راه هدایت و جدا نمودن حق از باطل

وَ جَعَلْتَ فِیهِ لَیْلَةَ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَیْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
و شب قدر را در این ماه مقرر داشتی که آن شب را بر هزار ماه برتری دادی

فَیَا ذَا الْمَنِّ وَ لاَ یُمَنُّ عَلَیْکَ مُنَّ عَلَیَّ بِفَکَاکِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ
پس‌ای خدایی که بر همه منت داری و هیچکس بر تو منت ندارد بر من منت گذار در میان آن همه بندگانت که منت گذارده‌ای و از آتش دوزخ نجاتم بخش

فِیمَنْ تَمُنُّ عَلَیْهِ وَ أَدْخِلْنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‏
و مرا به بهشت ابدیت داخل گردان به حق رحمت بی پایانت‌ای مهربان‌ترین مهربانان عالم.

دعای افطار که پیامبر به امیرالمؤمنین سفارش کرده‌اند

اللَّهمَّ ربَّ النُّورِ العَظیم، ورَبَّ الکُرسیِّ الرَّفیع، ورَبَّ البَحرِ المَسجور، ورَبَّ الشَّفعِ الکَبیر، والنُّور العَزیز، ورَبَّ التَّوراهِ والإنجیلِ والزَّبورِ، والفُرقانِ العَظیمِ.

بارالها!‌ای پروردگار نور عظیم! و‌ای پروردگار کرسی رفیع! و‌ای پروردگار دریای سرشار و افروخته! و‌ای پروردگار شفع کبیر و نور عزتمند! و‌ای پروردگار تورات و انجیل و زبور و فرقان عظیم!

أنت إلهٌ مَن فی السَّمواتِ وإلهُ مَن فی الأرضِ لا إلهَ فِیهِما غَیرُکَ، وأنتَ جَبّارُ مِن فی السِّموات وجَبّار مَن فی الإرضِ لا جَبّار فیهِما غَیرُکَ، أنت مَلِکُ مَن فی السَّموات، ومَلِکُ مَن فی الأرضِ، لا مَلِکَ فیهما غَیرُکَ، أسألُکَ بِاسمِکَ الکَبیرِ، و نُور وَجهِکَ المُنیرِ، وبمُلکِکَ القَدیمِ.

تو معبود هر کس هستی که در آسمان‌ها است و معبود هر کس هستی که در زمین است و در آن دو [= آسمان‌ها و زمین]معبودی جز تو نیست؛ و تو جبار آن کس هستی که در آسمان‌ها است و جبار آن کس هستی که در زمین است و در آن دو، جباری جز تو نیست. تو پادشاه هر کسی هستی که درآسمان‌ها است و پادشاه هر کس هستی که در زمین است و پادشاهی جز تو در آن دو نیست. از تو می‌خواهم به اسم کبیرت و نور وجه نورانی ات و به پادشاهی ازلی ات.

یا حَیُّ یا قَیِّومُ، یا حَیُّ یا قَیُّوم یا حَیُّ یا قَیّوم، أسألُکَ بِاسمِکَ الّذی أشرَقَ بِهِ کُلِّ شَیءٍ.‌ای زنده،‌ای پاینده!‌ای زنده،‌ای پاینده!‌ای زنده،‌ای پاینده! از تو می‌خواهم به آن اسمت که همه چیز را نورانی کرده.

ای زنده، ای پاینده! ای زنده، ای پاینده! ای زنده، ای پاینده! از تو می خواهم به آن اسمت که همه چیز را نورانی کرده،

وبِاسمِکَ الّذی أشرَقَت بِهِ السّمواتُ والأرضُ، وبِاسمِکَ الّذی صَلُحَ بِهِ الأوَّلونَ، وبِهِ یَصلُحُ الاخِرونَ.
پیشنه

و به آن اسمت که آسمان و زمین را نورانی کرده و به آن اسمت که نخستین [آفریده]ها از آن صلاح یافتند و آخرین [آفریده]ها از او صلاح می‌یابند.

یا حَیّاً قَبلَ کُلِّ حَیّ، ویا حَیّاً بَعدَ کُلِّ حَیّ، ویا حَیُّ لا إلهَ إلا أنت صَلِّ علی مُحَمّدٍ وآلِ مُحَمَّد، واغفِر لی ذُنُوبی، واجعَل لی مِن أمرِی یُسراً وفَرَجاً قَریباً، وثَبِّتنی علی دینِ مُحَمَّدً وآل محمد و وعلی هُدی مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّد، وعلی سُنَّهِ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّد، علیه وعلیهِم السَّلام.‌

ای زنده‌ای که پیش از هر زنده است! و‌ای زنده‌ای که بعد از هر زنده است! و‌ای زنده‌ای که معبودی جز تو نیست! بر محمد و آل محمد درود فرست و گناهان مرا بیامرز و برای من در کارهایم آسانی و گشایش نزدیک قرارده؛ و مرا بر دین محمد و آل محمد و بر هدایت محمد و آل محمد و بر سنت محمد و آل محمد- بر او و آلش سلام باد- پایدار بدار.

واجعَل عَملِی فی المَرفوعِ المُتَقَبِّلِ، وهَب لی کما وَهَبتَ لأولیائِکِ وأهلِ طاعَتِکَ، فانّی مُۆمِنٌ بِکَ، ومُتَوَکِّلٌ عَلیک، مُنیبٌ الیکَ، مَعَ مَصیری إلیکَ، وَتَجمَع لی ولأهلِی وَلوِلَدَی الخَیرَ کُلَّهُ، وتَصرِف عَنّی وَعَن وَلَدی وأهلِی الشَّرَّ کُلَّهُ؛

و عملم را در [مقام]رفیع و مقبول قرار ده؛ و بر من ببخش؛ آنچان که بر اولیایت و اهل طاعتت بخشیدی؛ که من به تو مؤمنم و بر تو متوکلم و توبه کننده و روی آورنده به سوی توام، ضمن اینکه عاقبتم به سوی توست؛ و [از تو درخواست می‌کنم که]همه خیر را برای من و خانواده ام و فرزندانم جمع کنی، و همه شر را از من و فرزندانم و خانواده ام دور نمایی.

أنتَ الحَنّانُ المَنّانُ بَدیعُ السّمواتِ والأرضِ، تُعطِی الخَیرَ مَن تَشاءُ، وتَصرِفُهُ عَمَّن تَشاءُ، فَامنُن علی بِرَحمَتِکَ یا أرحَمَ الرّاحِمِینَ

تو بسیار مهربان و بخشایندة نعمت‌های بزرگ و پدید آورنده آسمان‌ها و زمینی؛ به هر کس که بخواهی، خیر عطا می‌کنی و از هرکس بخواهی، آن را باز می‌داری؛ پس بر من [با عطایت]منت گذار،‌ای رحم کننده‌ترین رحم کنندگان!