‎حضور ۲ بانوی ایرانی در هیات داوران اولین جایزه محیط زیست زنان کشور‌های عضو بریکس ویدئو| مادرانه| روایتی از دلتنگی مادران شهدا| شهید بهزاد احدیان بررسی اثرگذاری حجاب در زندگی فردی و اجتماعی زنان لغو بورسیه تحصیلی زنان افغانستانی در دانشگاه‌های آمریکا تیم ملی هاکی بانوان ایران در مسابقات قهرمانی آسیای مرکزی شرکت می‌کند لزوم انعکاس رسانه‌ای زنان موفق ایران در سطح بین‌المللی تعیین سقف مهریه تا ۱۴ سکه در مجلس شورای اسلامی تکذیب شد آغاز اردوی آماده سازی تیم ملی فوتسال بانوان از جمعه ۲۲ فروردین ۱۴۰۴ چه موادی را نباید هرگز به پوستمان بزنیم | نباید‌های روتین پوستی چالش‌های گفتاری با افراد حساس را چگونه مدیریت کنیم؟ | کلمات ساده، احساسات پیچیده ویدئو| مادرانه| روایتی از دلتنگی مادران شهدا| شهید احمد نجفی نگاهی به مهم‌ترین نکته‌های موثر در زندگی موفق زناشویی حضور بیش از ۲۰ هزار نفر از زنان مشهدی در جلسات آموزشی طرح «ترنم زندگی» بررسی اثرات مستقیم تغییرات وزن در چرخه قاعدگی و تخمک‌گذاری ناامنی شغلی، اصلی‌ترین مانع برای فرزندآوری
سرخط خبرها
دشمن غریب‌کُش

دشمن غریب‌کُش

  • کد خبر: ۲۴۲۲۹۷
  • ۱۰ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۶
عادت کرده‌ایم صبح‌ها که از خواب برمی‌خیزیم بدون استرس باشد، در آرامش محض باشد، تا روز جدید را هم با کمترین استرس بگذرانیم.

چهارسال‌ونیم پیش، وقتی صبح یک روز سرد زمستانی چشم بازکردیم، خبر به‌شهادت‌رسیدن شهید حاج قاسم سلیمانی در عراق نه‌فقط ما ایرانی‌ها و دوستدارانش را، که همه دنیا را شوکه کرد. به ساعت نکشید که این واقعه، خبر فوری یا به قول رسانه‌های انگلیسی‌زبان «بریکینگ‌نیوز» و در صدر تمام رسانه‌های دنیا قرار گرفت. 

غم از دست دادن سردار دل‌ها بعد از گذشت هزار و ششصد و چهل و نُه روز هنوز هم بر دل هایمان سنگینی می‌کند و هر گاه به یادش می‌افتیم ناخودآگاه گوشه چشممان تَر می‌شود. 

اردیبهشت امسال هم خبر سقوط بالگرد حامل آیت الله رئیسی و هیئت همراهش در شمال غرب کشور، بار دیگر کشور را در بهت و حیرت فرو برد. آن جا هم صبح یک روز بهاری بود. از شب قبلش دست به دعا برداشته بودیم و انتظار خبر سلامتی شان را می‌کشیدیم که انتشار خبر شهادتشان ابتدای صبح، یادآور صبح سیزده دی ۹۸ را برای همه مان تداعی کرد.

 و حالا، امروز در یکی از روز‌های داغ تابستان، درست در ماه حرام خدا، چشممان را که باز کردیم، شوکه شدیم از خبر به شهادت رسیدن اسماعیل هنیئه رئیس دفتر سیاسی حماس در قلب تهران. اغراق نیست اگر بگویم برای یک لحظه قلبم از تپش ایستاد. 

خدایا چه می‌بینم؟ اسماعیل هنیه؟ آن هم در تهران؟ با موشک؟ مگر می‌شود؟ 

خبر‌ها را یکی یکی بالا و پایین می‌کنم بلکه خبر تکذیبیه را ببینم. بلکه ببینم فقط یک شیطنت رسانه‌ای بوده و بس. اما نه... 

چند لحظه‌ای می‌گذرد تا هوش و حواسم سر جایش می‌آید. ناخودآگاه بار دیگر یاد سیزدهمین روز دی ماه ۹۸ می‌افتم. همان روز که شب قبلش در حالی که ما در آرامش کامل در خواب بودیم، سردارمان را در غربت به شهادت رساندند. 

حالا هم وقتی در خواب بودیم، دشمن غریب کُش، که بیش از هشت ماه است از گرفتن جان زن و کودک و جوان و پیر غزه ای هیچ کوتاهی نکرده، بار دیگر غریب کُشی را به حد اعلایش به نمایش گذاشته است. البته که غریب کُشی دشمن به یک سال و دو سال و ده سال پیش باز نمی‌گردد. این ماجرا سری دراز دارد. شاید به درازای ۱۴۰۰ سال پیش. وقتی حسین بن علی (ع) را در غربت و مقابل چشم کودکان و فرزندانش سر بریدند. قطعا که دشمنان اسلام خوی غریب کُشی شان را از اجدادشان در واقعه کربلا به ارث برده اند. اما فرهنگ اسلامی و شیعی به خوبی می‌داند پیروزی نهایی با جبهه حق است. جبهه‌ای که «أَشِدّاءُ عَلَى الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم» است. جبهه‌ای که به آیه شریفه «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ» ایمان دارد. 

حالا که همه این اتفاقات تلخ در دل سیاه شب افتاده، کاش به همین زودی‌ها یک شب یک اتفاق شیرین برای تمام دنیا رخ دهد و صبح که دنیا چشم از خواب غفلت باز می‌کند، رسانه‌های دنیا پر شود از این خبر «مهدی موعود ظهور کرد».

ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.