گفت‌وگو‌ی شهرآرا با امید نعمتی، خواننده گروه «پالت»

غزاله حسین‌پور/ شهرآرانیوز- «آقای ویولت»، «شهر من بخند» و «تمام ناتمام» از جمله آلبوم‌هایی است که گروه موسیقی «پالت» منتشر کرده است. ترانه‌های آثار پالت یا اشعار کلاسیک یا نوشته‌های امید نعمتی هستند که در قامت خواننده نیز در این گروه فعالیت می‌کند. ۲۷ بهمن سال گذشته امید نعمتی به همراه گروهش به مشهد آمد و از آنجایی که کرونا از اوایل اسفند ۹۸ همه رویداد‌های هنری را تعطیل کرد آخرین اجرای زنده در این شهر را رقم زد. او در گفت‌وگو با شهرآرا احساسش را درباره تجربه حضور در مشهد این‌گونه بیان می‌کند: «اجرا در مشهد، نقطه عطفی در فعالیت‌های سال ۱۳۹۸ گروه پالت بود. خراسان و مشهد سرزمینی است پر از موسیقی. نوابغ موسیقی ما نیز از این خطه برخاسته‌اند. اینکه ما به همت دوستان در کانون موسیقی دانشگاه فردوسی مشهد توانستیم اجرایی در این شهر داشته باشیم به نظر من رؤیایی بود که به واقعیت پیوست. از این بابت خیلی خوش‌حالم.» شرح گفت‌وگوی ما با امید نعمتی را درباره فعالیت‌های هنری‌اش در این روز‌ها می‌خوانید.

من و دیگر اعضای گروه، خود را کاملا قرنطینه کرده‌ایم. در این مدت از خانه بیرون نرفته‌ام و فقط برای ورزش روی تراس و پشت‌بام رفت و آمد دارم. خواندن کتاب و دیدن سریال نیز از دیگر تفریحاتم در این روزهاست. از نکات جذاب کرونا این بود که، چون نمی‌توان از بیرون غذا سفارش داد، آشپزی همه خوب شده است. همچنین برای متوقف نماندن کارمان، تلاش کردیم در این مدت موزیک هم بسازیم. در همین راستا شعر می‌گویم و برای کاوه صالحی می‌فرستم تا گیتارنوازی‌اش را انجام دهد، همچنین برای مهیار طهماسبی تا قسمت ویولنسل آن را بنوازد، تا اینکه این اوضاع تمام شود و دیگر اعضا هم بتوانند به استودیو بیایند.

به نظر من کرونا تأثیرهای مثبتی داشته است، مخصوصا روی کیفیت موسیقی. البته عاری از اثرات منفی هم نبوده است. زیرا همه کنسرت‌ها و تور‌های داخلی و خارجی کنسل شد. قرار بود پالت در چند شهر اروپایی کنسرت داشته باشد، اما نشد. از طرفی بنا داشتیم بعد از ماه رمضان، آلبوم جدیدمان را در ایران منتشر کنیم که با این وضعیت نمی‌دانم چه می‌شود. طبیعتا کرونا همه کار‌ها را به تعویق انداخت.

تمرین‌های گروهی ما کاملا لغو شده است. اما ویدئویی در قرنطینه ساخته‌ایم که آن را به پرستاران، دکتر‌ها و همه کسانی که در این وضعیت زحمت می‌کشند تقدیم کردیم.

به نظرم اجرای آنلاین مقداری خطرناک است. چون قطعا باید چند نفر دور هم جمع شوند. در این ایام دیدم که در برج میلاد کنسرت‌هایی برگزار می‌شد، اما در حقیقت من از این اتفاق می‌ترسم. زیرا باید حدود ۶ موزیسین آنجا باشند، علاوه بر آن‌ها افرادی، چون فیلم‌بردار، صدابردار و دست‌اندرکاران سالن هم حضور دارند. به همین دلیل ممکن است برای همه آن‌ها خطرآفرین باشد. ما سعی می‌کنیم از خانه ویدئو کلیپ‌هایی بسازیم تا شاید بتواند حال خوبی برای مردم ایجاد کند.

بعد از پایان قرنطینه قطعا به انتشار آلبوم فکر می‌کنیم. ضبط آن تقریبا تمام شده و فقط بخشی از میکس‌های آن باقی مانده است. یک آهنگ هم در این دوران ساخته‌ایم که احتمالا به آلبوم اضافه خواهیم کرد.

بدون شک اتفاقی که باعث شد این همه آدم طی مدتی طولانی در خانه بمانند، نمی‌تواند تأثیری در مضامین آثار نداشته باشد. اتفاقا بسیاری از موزیسین‌ها که همان آهنگ‌های قبلی خود را می‌نوازند و می‌خوانند باعث تعجب من می‌شوند. مگر می‌شود چنین اتفاق بزرگی در زندگی بشر افتاده باشد و شما هیچ تأثیری نگرفته باشید؟ به نظر من امکان ندارد. فکر می‌کنم بعد از این اتفاق باید دقت بیشتری داشته باشیم، افرادی که به دنبال بازار هستند، سعی می‌کنند همچنان همان آهنگ‌های عاشقانه خود را بخوانند. اما کسانی که واقعا اثر هنری خلق می‌کنند، قطعا باید تحت تأثیر این اتفاق قرار گرفته باشند.

 

به نظر من اکنون وقت خوبی است که کار‌های عقب‌مانده را انجام دهیم. به عنوان مثال به شخصه کلی محصولات فرهنگی نادیده و ناشنیده دارم. در حالت عادی ممکن است انسان فرصت پرداختن به خیلی از فیلم‌ها، سریال‌ها، کتاب‌ها و موزیک‌هایش را نداشته باشد، اما اکنون فرصت خوبی است که به همه این‌ها بپردازیم. زیرا می‌توانند حال آدم را خوب کنند، سواد انسان را بالا و او را به فکر فرو برند. از طرفی این تنهایی، اتفاق خوبی بود برای اینکه انسان بتواند با خودش کنار بیاید و ببیند در کجای زندگی‌اش ایستاده و دارد چه‌کار می‌کند. شاید در قسمتی از زندگی عجله می‌کند و یا در جایی دیگر تند می‌رود. به نظرم این می‌تواند از نکات مثبت خانه‌نشینی باشد.

تولد من اوایل بهار است. گویی سال نو خود را با سال نو واقعی شروع می‌کنم. هدفم برای سال پیش روی این است که سعی کنم پروژه‌های مختلفی که در دست ساخت دارم را به گوش مردم برسانم. یکی دو سال گذشته بیشتر به ساختن و تولید گذشت، حال وقت به ثمر نشستن و به گوش مخاطبان رسیدن کار‌های جدید است. من همیشه فکر می‌کنم آدم‌ها باید کارشان را درست انجام دهند. در همین اوضاع شیوع کرونا نیز همه از جمله صاحب یک سوپرمارکت، راننده آمبولانس، پرستار، شهردار، کارمند بانک و... موظف هستند وظیفه خود را به درستی انجام دهند. هنرمندان هم از این قاعده مستثنا نیستند. اگر همه کار خود را درست، صادقانه با علاقه به آدم‌های دیگر و دلسوزی برای هم‌نوعان خود انجام دهیم اتفاقات خوبی برای همه می‌افتد. در نتیجه وظیفه اول ما این است که موزیک خوب تولید کنیم و همان‌طور که از ما انتظار می‌رود، صدای جامعه باشیم؛ بنابراین قطعا سعی‌مان را خواهیم کرد که این اتفاق بیفتد.

وضعیت گروه پالت به نظر من در بهترین حالت خود از ابتدای تشکیل تاکنون به سر می‌برد. ما به دلیل استحکام گروه تصمیم گرفتیم هم‌زمان و هر چند وقت یک‌بار با مشورت یکدیگر، فعالیت‌های فردی را هم شروع کنیم. به هر حال حتما هر کسی در ذهنش ایده‌هایی دارد که شاید در جمع گروهی همه با آن‌ها موافق نباشند. این مشورت و هم‌فکری باعث می‌شود فرد بتواند کار خود را نیز انجام دهد. پیش از این آلبومی به نام «حرمان» را خارج از گروه منتشر کردم. پس از آن با مهیار علیزاده پروژه مشترکی داشتیم که هنوز ادامه دارد و در آینده پخش خواهد شد. با کریستوف رضاعی هم آهنگی منتشر کردم و این کار را ادامه خواهم داد. بدون شک همین‌طور که پالت زنده است و مسیرش را طی می‌کند، ما هم آهنگ‌های خودمان را منتشر می‌کنیم. آن‌چنان که کاوه صالحی، گیتاریست گروه هم چند تک آهنگ به تنهایی منتشر کرده و شاید در آینده آلبومی هم به انتشار برساند. همه این فعالیت‌ها با مشورت یکدیگر انجام می‌گیرد و بی‌شک در زمان‌هایی که پالت کاری ندارد، این پروژه‌ها را هم پیگیری خواهیم کرد.